El Αλτσχάιμερ Είναι, όπως και στους ανθρώπους, μια κοινή ασθένεια σε ηλικιωμένους σκύλους. Υπολογίζεται ότι ένα στα δύο σκυλιά άνω των 15 ετών πάσχει από αυτό, αν και μπορεί να εμφανιστεί από περίπου 8 ετών. Τα συμπτώματά του είναι παρόμοια με αυτά των ατόμων με αυτή τη διαταραχή.
Στην κτηνιατρική το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό ως Σύνδρομο γνωστικής δυσλειτουργίας. Πρόκειται για μια νευροεκφυλιστική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από προοδευτική μείωση της μνήμης και της μάθησης, η οποία οδηγεί σε συνέπειες όπως απώλεια όρασης και ακοής, απώλεια όρεξης ή αποπροσανατολισμός, μεταξύ άλλων. Το κεντρικό νευρικό σας σύστημα υφίσταται εκφυλιστική διαδικασία που δημιουργεί ανεπανόρθωτη βλάβη στον εγκέφαλό σας.
Μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτήν την ασθένεια με την εμφάνιση πολλών συμπτωμάτων. Ένα από τα πιο συνηθισμένα είναι αποπροσανατολισμόςακόμα και στο σπίτι μας. Ο σκύλος μπορεί να αποπροσανατολιστεί σε παλαιότερα γνωστά μέρη και μπορεί να χάσει την ικανότητά του να αποφεύγει αντικείμενα. Ο κύκλος ύπνου σας είναι επίσης πιθανό να διαταραχθεί, να κοιμάστε κατά τη διάρκεια της ημέρας και να περιπλανηθείτε τη νύχτα.
Ομοίως, ένας σκύλος με Αλτσχάιμερ υποφέρει συνήθως αλλαγές στις συνήθειες σας. Για παράδειγμα, μπορεί να μην ζητήσει να φάει ή να βγει έξω όπως συνηθίζει, και ακόμη και να ανακουφιστεί στο σπίτι. Το χειρότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε σε αυτήν την περίπτωση είναι να τον επιπλήξουμε ή να τον τιμωρήσουμε. Ας θυμηθούμε ότι πάσχει από εκφυλιστική ασθένεια και ότι δεν γνωρίζει τις ενέργειές του.
Ο αλλαγές συμπεριφοράς είναι επίσης κοινά. Ο σκύλος μπορεί να γίνει πιο γκρινιάρης και να αποσυρθεί, χάνοντας το ενδιαφέρον να αλληλεπιδρά με άλλους ανθρώπους ή ζώα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις αναζητούν συνεχώς επαφή με την οικογένειά τους. Μερικές φορές το ζώο δεν αναγνωρίζει τους ιδιοκτήτες του ή τους ανθρώπους γύρω του. Επιπλέον, θα είναι δύσκολο για εσάς να θυμάστε τις εντολές εκπαίδευσης, καθώς και να μάθετε νέες.
Αντιμετωπίζοντας οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια, πρέπει να μεταφέρουμε το κατοικίδιο ζώο μας στον κτηνίατρο, έτσι ώστε η ασθένειά του να μπορεί να διαγνωστεί το συντομότερο δυνατό. Δεν υπάρχει θεραπεία για αυτό, αν και μπορείτε επιβραδύνετε τα συμπτώματά σας μέσω φαρμάκων. Επιπλέον, είναι σημαντικό να φροντίζουμε για το σκύλο μας.
Για παράδειγμα, πρέπει να γνωρίζετε τις διατροφικές σας συνήθειες, φροντίζοντας να τρώνε και να πίνουν αρκετά (συνιστάται ειδική διατροφή για ηλικιωμένους σκύλους). Συνιστάται επίσης να τον παρακινήσετε με κάποια παιχνίδια νοημοσύνης και να εξασκήσει τις εντολές εκπαίδευσης, για να ενισχύσει τη μνήμη του.
Επίσης, θα πρέπει να τον βγάλουμε περισσότερες φορές, κάνοντάς τον να εξασκεί μέτρια σωματική δραστηριότητα καθημερινά και να κάνει ασκήσεις για να τονώσει τη μυρωδιά του. Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να μην κάνουμε αλλαγές στο σπίτι, έτσι ώστε ο σκύλος να αποπροσανατολίζεται όσο το δυνατόν λιγότερο. Και τέλος, σας προσφέρω μεγάλες δόσεις στοργής και υπομονής, γιατί τώρα μας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ και πρέπει να παραμείνουμε στο πλευρό του.