Ο φλοιός βήχα ονομάζεται επίσης λαρυγγοτραχειίτιδα ή όπως το γνωρίζουμε καλύτερα, ο βήχας ρείθρων είναι μια παθολογία που είναι ιική στη φύση, ο οποίος εξαπλώνεται πολύ εύκολα, ο οποίος έχει επίσης τη συνήθεια να εμφανίζεται λόγω του ιού Parainfluenza ή επίσης λόγω του αδενοϊού σκύλου τύπου XNUMX, οι οποίοι είναι παράγοντες που καθιστούν την αναπνευστική οδό αδύναμη και έχουν ως αποτέλεσμα την εύκολη είσοδο ευκαιριακών βακτηρίων όπως Bordetella Bronchiceptica, προκαλώντας μια λοίμωξη που είναι βακτηριακή και καθιστώντας την κλινική κατάσταση του σκύλου μας σοβαρή.
Έτσι, μπορούμε να δούμε πώς αυτή η παθολογία επηρεάζει άμεσα το αναπνευστικό σύστημα, προκαλώντας σε αυτήν μια φλεγμονή που μπορεί να γίνει λίγο πολύ σοβαρή, λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες που μπορεί να δράσουν, τις παθήσεις που είναι εξωτερικές καθώς και τον χρόνο μετάδοσης που παίρνει ο σκύλος
Μπορούμε να πούμε ότι η λαρυγγοτραχειίτιδα μοιάζει πολύ με τη γρίπη που εμφανίζεται στους ανθρώπους. Με αυτό εννοούμε μια λοίμωξη που γίνεται πιο συχνή σε σκύλους, δεν είναι σοβαρή και μπορεί να εξαλειφθεί με μια αρκετά απλή ιατρική θεραπεία, καθώς πρόκειται για νόσο του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος που προκαλείται από αδενοϊό σκύλου τύπου 2 (CAV 2), που συχνά σχετίζεται με Parainfluenzae 2, Herpesvirus και Reovirus ή ακόμη και βακτηριακά μικρόβια.
Αιτίες βήχα ρείθρου ή λαρυγγοτραχειίτιδα
Το πιο συνηθισμένο είναι ότι ο βήχας του ρείθρου αναπτύσσεται κάπου όπου μπορεί να ζήσει ένας μεγάλος αριθμός σκύλων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα ήταν απαραίτητο να διατηρηθεί ένας έλεγχος σε αυτήν την ασθένεια, δεδομένου ότι είναι συνήθως περίπλοκο εάν αναφερόμαστε σε μια περίπτωση που είναι συγκεκριμένη ή μεμονωμένη.
Με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με τη γρίπη, αυτή είναι μια παθολογία που εξαπλώνεται από το στόμα καθώς και ρινικό.
Μέχρι τη στιγμή που ο σκύλος έχει μολυνθεί, αυτοί οι ιικοί παράγοντες μπορεί να μεταδοθεί σε άλλο σκυλί κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες και αν αυτό βρίσκεται σε ένα ρείθρο.
Αυτή η μετάδοση μπορεί να παραταθεί για περίπου τρεις μήνες. Με αυτόν τον τρόπο, τη στιγμή που ο ασθενής που είναι άρρωστος απελευθερώνει παθογόνα μέσω καθεμιάς από τις αναπνευστικές εκκρίσεις, ένας άλλος που είναι υγιής που πλησιάζει σε αυτήν έχει τη δυνατότητα να τους λάβει και να αρχίσει να αναπτύσσει την ασθένεια.
Τα κουτάβια ηλικίας κάτω των έξι μηνών είναι πολύ πιο πιθανό να υποφέρουν από αυτήν την ασθένεια. Ειδικά, αν υιοθετήσουμε ένα σκυλί που έχει εκτεθεί σε τέτοιου είδους καταστάσεις μεγάλης σημασίας άγχουςΚαθώς πρόκειται να είναι μέσα σε ένα κλουβί, είναι σημαντικό να προσέχουμε πάνω απ 'όλα και να δούμε προσεκτικά εάν υπάρχουν κάποια από τα συμπτώματα που πρόκειται να εξηγήσουμε.
Σε κυνοτροφεία, κυνοειδή, καταφύγια ζώων, καταφύγια όπου υπάρχουν πολλά σκυλιά, μεταξύ άλλων, Είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθεί η εξάπλωση αυτής της λοίμωξης με μεγάλη ταχύτητα. Αυτός είναι ο λόγος που η πρόληψη είναι πάντα η λύση.
Συμπτώματα φλοιώματος βήχα ή λαρυγγοτραχειίτιδας
Όταν ο σκύλος μολυνθεί, θα το παρατηρήσουμε αρχίζει να έχει ορισμένα συμπτώματα που μπορούν να αναγνωριστούν με σαφήνεια.
Το πιο αξιοσημείωτο σημάδι αυτής της παθολογίας είναι το παρουσία ξηρού βήχαΜε τη σειρά του, ροχαλητά, με μεγάλη δύναμη καθώς και σταθερή, η οποία προκαλείται από τη φλεγμονή των φωνητικών χορδών.
Σε αυτές τις προχωρημένες περιπτώσεις, όταν ο βήχας μπορεί να συνυπάρχει με ένα βήχες εκκρίσεις που είναι ελαφριές, με τη σειρά τους εναποτίθενται στο αναπνευστικό σύστημα λόγω καθενός από τα παθογόνα. Αυτή η απελευθέρωση μπορεί συνήθως να εκληφθεί ως ήπιος έμετος ή επίσης για την παρουσία ξένου σώματος.
Εάν υπάρχει πιθανότητα, Συνιστάται να διατηρήσουμε ένα δείγμα για να μπορέσουμε να το πάρουμε στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό, ώστε να μπορεί να εξεταστεί. Με αυτόν τον τρόπο, εκτός από τη διεξαγωγή της ανάλυσης της φυσικής εμφάνισης του σκύλου μας, μπορεί να γίνει μελέτη της έκκρισης που απελευθερώνεται και μπορεί να γίνει μια πιο ενδεικτική διάγνωση.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτοί οι μέτριοι εμετοί δεν προκαλούνται από προβλήματα στο στομάχιΠρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή η ασθένεια προκαλεί μόνο επιπτώσεις στο αναπνευστικό σύστημα. Η ανάπτυξή του οφείλεται στη φλεγμονή καθώς και στον ερεθισμό που εμφανίζεται στον λαιμό που προκαλείται από ξηρό βήχα.
Η αποσύνθεση καθώς και η γενική αδιαθεσία, η απώλεια της όρεξης καθώς και η έλλειψη ενέργειας είναι μέρος της συμπτώματα βήχα ρείθρων με περισσότερη φρεσκάδα. Εάν δούμε ότι ο σκύλος μας έχει κάποιο από αυτά τα σημάδια, δεν πρέπει να έχουμε αμφιβολίες και πρέπει να πάμε σε κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό.
Αν και δεν είναι μια σοβαρή ασθένεια, ωστόσο απαιτείται θεραπεία που έχει συνταγογραφηθεί από τον κτηνίατρο έτσι ώστε να μπορεί να θεραπευτεί, καθώς και να αποφευχθεί η εξελίχσή του σε ένα μεγαλύτερο πρόβλημα.
Σκύλοι που προέρχονται από κυνοειδή, κυνοειδή ή στη διαφορά τους από τα καταστήματα κατοικίδιων ζώων, εκτίθενται σε συνθήκες υψηλού στρες, είναι πολύ πιθανό ότι ο βήχας ρείθρων προέρχεται από πνευμονία.
Θεραπεία για φλοιό βήχα ή λαρυγγοτραχειίτιδα
Σε αυτές τις περιπτώσεις που είναι ιδιαίτερα, το κύριο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να απομονώσετε τον σκύλο ότι είναι άρρωστος στο σπίτι μας, σε ένα δωμάτιο που είναι μόνο για αυτόν για τουλάχιστον επτά ημέρες ή για όσο διάστημα απαιτείται για θεραπεία.
Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα να είναι σε θέση να αποτρέψει την εξάπλωση της νόσου καθώς και να μην μολύνει άλλα σκυλιά.
Όταν ο σκύλος είναι ήδη απομονωμένος, ο ευκολότερος τρόπος για να διατηρηθεί ο έλεγχος καθώς και για την εξάλειψη του βήχα του ρείθρου είναι μέσω αντιβιοτικών, καθώς και αντιφλεγμονωδών. Λαμβάνοντας υπόψη ποια είναι η κατάσταση του σκύλου μας καθώς και η πρόοδος της εν λόγω ασθένειας, ο κτηνίατρος πρέπει να λάβει την απόφαση να συνταγογραφήσει οποιοδήποτε φάρμακοΔεδομένου ότι ορισμένοι ιογενείς παράγοντες μπορεί να παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη αυτής της ασθένειας, μπορούμε να πούμε ότι είναι πρακτικά αδύνατο να γνωρίζουμε σαφώς ποια είναι η τυπική ιατρική θεραπεία για κάθε περίπτωση.
Αυτό που συνιστάται είναι πάρτε το σκύλο μας σε κτηνιατρική κλινική Έτσι ώστε ο εμπειρογνώμονας να είναι αυτός που μπορεί να καθορίσει την υποδεικνυόμενη θεραπεία για να είναι σε θέση να θεραπεύσει τον φλοιό.
Σε εκείνα τα σκυλιά που υπάρχει η παρουσία αποσύνθεσης καθώς και η έλλειψη όρεξης, είναι σημαντικό να μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι καταναλώνουν την ελάχιστη ποσότητα νερού που ορίζεται από τον ειδικό, προκειμένου να το κάνουν αποτρέψτε την αφυδάτωση στο σκυλί μας, καθώς και να είναι σε θέση να αραιώσει κάθε μία από τις εκκρίσεις που εναποτίθενται στην αναπνευστική οδό, καθώς και να είναι σε θέση να ευνοεί τον αερισμό.
Υπάρχει ένα εμβόλιο που έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει τον σκύλο μας από αυτήν την ασθένεια. Αλλά παρόλα αυτά, Αυτό είναι ένα εμβόλιο που δεν είναι διαθέσιμο για όλες τις χώρες και για αυτόν τον λόγο δεν μπορούμε πάντα να αποτρέψουμε αυτήν την ασθένεια.
Ιατρική σημασία της λαρυγγοτραχειίτιδας
- Πολύ μεταδοτική αναπνευστική ασθένεια σκύλων.
- Τα σκυλιά γενικά αναρρώνουν μετά από μερικές ημέρες ή εβδομάδες.
- Συνεργασία μεταξύ διαφόρων παθογόνων, βακτηριακών ή ιών (πολυπαραγοντική ασθένεια):
- Bordetella bronchiseptica (βακτήρια)
- Επιτίθεται στις βλεφαρίδες της τραχείας και των βρόγχων
- Ο ιός της κυνοειδούς γρίπης (CIPF)
- Συχνά απομονωμένο.
- Επηρεάζει μόνο την επιφάνεια του επιθηλίου της αναπνευστικής οδού (ρινικές κοιλότητες, λάρυγγα, τραχεία, βρόγχους, βρογχιόλια) και τους περιβρογχικούς λεμφαδένες.
- Η μόλυνση παράγει ιικά σωματίδια με τη μορφή αερολυμάτων που εξαπλώνονται γρήγορα από σκύλο σε σκύλο.
- Πειραματικά μολυσμένα σκυλιά με ήπια συμπτώματα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με μια φυσική λοίμωξη.
- Σε συνδυασμό με B. bronchiseptica ή mycoplasmas, παρατηρείται ένας τυπικός βήχας ρείθρου.
- Ακόμα και χωρίς κλινικά σημεία, οι παθολογικές βλάβες εξακολουθούν να εντοπίζονται, ιδίως α τραχειοβρογχίτιδα που επιμένει για περίπου 2 εβδομάδες.
- Τα εξουδετερωτικά αντισώματα εμφανίζονται πολύ αργότερα (τουλάχιστον 10 ημέρες μετά τη μόλυνση) και οι μέγιστοι τίτλοι επιτυγχάνονται μετά από 3-4 εβδομάδες.
- Ο ιός μπορεί συνήθως να απομονωθεί από τον φάρυγγα μετά από 8-9 ημέρες ή έως ότου ανιχνευθούν αντισώματα.
- Ο ιός δεν φαίνεται να παραμένει σε σκύλους.
- Εμφανίζονται σε σκύλους που έχουν έλλειψη ανοσίας στο CAV-1.
- Εμφανίζεται στο μη εμβολιασμένα σκυλιά και κουτάβια έχουν χάσει την προστασία των μητρικών αντισωμάτων.
- Απομονώνονται από την αναπνευστική οδό των σκύλων.
- Ο ιός επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα (αρκετές εβδομάδες).
- Σοβαρή τραχειοβρογχίτιδα όταν συνδυάζεται με μυκόπλασμα και B. bronchiseptica.
- Ανάπτυξη στην αναπνευστική οδό και πιθανώς στην εντερική οδό.
- Αποβάλλεται με αναπνευστικές εκκρίσεις και βρέθηκε επίσης στα κόπρανα.
- Τα αντισώματα εμφανίζονται νωρίτερα από ό, τι για το CPIV.
- Ο ιός απομονώθηκε από επιχρίσματα λαιμού 8-9 ημέρες μετά τη μόλυνση. Αργότερα, ο ιός παραμένει κρυμμένος στα κύτταρα χωρίς πιθανό καθαρισμό.
- Συνήθως απαντάται σε σκύλους που δεν έχουν εμβολιαστεί από ό, τι σε μεγαλύτερα σκυλιά με ιστορικό εμβολιασμού ηπατίτιδας σκύλου.
Γεια σας, η ερώτησή μου αν αυτό συμβαίνει πάντα σε ένα γαλλικό μπουλντόγκ;