Παρά το γεγονός ότι είναι ένας κοινός λόγος για κτηνιατρική διαβούλευση, υπάρχει μεγάλη έλλειψη γνώσεων σχετικά με κωλίτης, που συχνά συγχέουμε με τη διάρροια. Η αλήθεια είναι ότι η κολίτιδα είναι μια φλεγμονή του παχέος εντέρου που προκαλεί υδαρή διάρροια, η οποία ενέχει τον κίνδυνο αφυδάτωσης στο ζώο. Θα σας πούμε περισσότερα για αυτό το θέμα.
Η κολίτιδα μπορεί να παρουσιαστεί με δύο τρόπους:
- Χρόνια κολίτιδα: Είναι επαναλαμβανόμενο, συμβαίνει τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο εβδομάδες. Χρειάζεται μια ειδική κτηνιατρική θεραπεία και μπορεί να βλάψει σημαντικά το σώμα του ζώου εάν δεν το θεραπεύσουμε γρήγορα.
- Οξεία κολίτιδα: εμφανίζεται ξαφνικά και έγκαιρα. Έχει μικρή διάρκεια και είναι η πιο συχνή. Οι αιτίες της μπορεί να είναι πάρα πολλές και ποικίλες, από το άγχος έως την κατάποση ξένων σωμάτων, μέσω εσωτερικών παρασίτων, δυσανεξίας στα τρόφιμα, παρενέργειες φαρμάκων κ.λπ.
Κολίτιδα και διάρροια, ποια είναι η διαφορά;
Όπως είπαμε προηγουμένως, η κολίτιδα δεν είναι συνώνυμη με τη διάρροια, καθώς η κολίτιδα είναι φλεγμονή του παχέος εντέρου, που ανήκει στο παχύ έντερο, ενώ η διάρροια μπορεί επίσης να σχετίζεται με το λεπτό έντερο. Είναι κολίτιδα εάν η πληγείσα περιοχή είναι το παχύ έντερο, η πρωκτίτιδα εάν είναι το ορθό και η σκωληκοειδίτιδα εάν μιλάμε για το τυφλό (πρώτο τμήμα του παχέος εντέρου).
Κύρια συμπτώματα
Αυτή η διαταραχή οδηγεί σε συμπτώματα όπως τα ακόλουθα:
- Υδατώδης διάρροια, μερικές φορές με παρουσία αίματος και / ή βλέννας.
- Πόνος κατά την αφόδευση.
- Απώλεια βάρους λόγω αφυδάτωσης, σε περίπτωση χρόνιας κολίτιδας.
- Αέρια
- Ερυθρότητα στην περιοχή του πρωκτού.
- Ναυτία και έμετος
- Απώλεια όρεξης
- Απάθεια.
Κοινές αιτίες
Υπάρχουν πολλοί και ποικίλοι λόγοι για τους οποίους το ζώο μπορεί να πάσχει από κολίτιδα. Η πιο κοινή αιτία της οξείας κολίτιδας είναι διατροφικές διαταραχέςείτε λόγω της κατάποσης ενός τοξικού αντικειμένου ή τροφής, τροφής σε κακή κατάσταση, αλλαγής στη διατροφή κ.λπ. Ενώ η χρόνια κολίτιδα εμφανίζεται συνήθως από εντερικές ασθένειες. Άλλοι συνηθισμένοι λόγοι είναι:
- Παράσιτα: επίπεδες σκουλήκια, σκουλήκια ή πρωτόζωα.
- Λοιμώξεις: προκαλούνται από βακτήρια ή ιούς.
- Καρκίνος.
- Ευερέθιστη νόσος του εντέρου
- Ασθένειες-μεσολαβούμενες ασθένειες: αλλεργίες ή ανοσολογικές ασθένειες, όπως φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD).
- Μυκητιασική λοίμωξη
Διάγνωση
Μόνο ένας ειδικευμένος κτηνίατρος μπορεί να επιβεβαιώσει εάν ο σκύλος μας πάσχει από κολίτιδα και να προσδιορίσει την προέλευσή του. Πρέπει πρώτα να κάνετε μια φυσική εξέταση, ψηλαφώντας την κοιλιακή περιοχή. Θα χρειαστείτε επίσης ένα εξετάσεις αίματος και ούρωνκαθώς και εξετάσεις κοπράνων. Το τελευταίο γίνεται με σκοπό την εύρεση γαστρεντερικών παρασίτων ή την παρουσία άλλων ασθενειών, όπως η σαλμονέλα ή ο παρβοϊός.
Μερικές φορές απαιτείται κοιλιακή ακτινογραφία για τον έλεγχο όγκων στο παχύ έντερο ή άλλες ανωμαλίες. Ομοίως, εάν ο κτηνίατρος πιστεύει ότι είναι βολικό να εξαχθούν δείγματα ιστών από το βλεννογόνο του παχέος εντέρου για ανάλυση, θα πραγματοποιηθεί κολονοσκόπηση.
Θεραπεία
Η θεραπεία πρέπει πάντα να επιβάλλεται από εξειδικευμένο κτηνίατρο και εξαρτάται από τον τύπο της εν λόγω κολίτιδας.
Όσον αφορά την οξεία κολίτιδα, συνήθως απαιτεί α αρχική νηστεία 12 έως 24 ωρών, ακολουθούμενη από μια μαλακή δίαιτα για μερικές ημέρες Όλα αυτά συνοδεύονται από τη χορήγηση από του στόματος ορού για την ανακούφιση της αφυδάτωσης και των αντιβιοτικών για την εξάλειψη των παθογόνων ή επιβλαβών βακτηρίων που υπάρχουν στο σώμα του σκύλου.
Η χρόνια κολίτιδα, από την πλευρά της, αντιμετωπίζεται με επίθεση στην κύρια αιτία που προκάλεσε την ασθένεια, οπότε υπάρχουν διάφοροι τύποι θεραπειών. Μόνο ο κτηνίατρος μπορεί να καθορίσει την κατάλληλη θεραπεία σε αυτήν την περίπτωση, αν και η χορήγηση αντιβιοτικών και η επιβολή μαλακής διατροφής είναι επίσης συχνές.