La κοκκιδίωση σκύλου Είναι μια πολύ γνωστή ασθένεια που, ωστόσο, μπορεί να είναι θανατηφόρα για τα σκυλιά, επομένως είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να το αναγνωρίσουμε. Αυτή η ασθένεια εμφανίζεται όταν ο σκύλος μολυνθεί από κοκκίδια, μονοκύτταρους οργανισμούς που κατακλύζονται και πολλαπλασιάζονται στον εντερικό σωλήνα.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε όχι μόνο πώς να θεραπεύσετε την ασθένεια, αλλά και πώς εξαπλώνεται, γιατί μόνο τότε μπορούμε να αποφύγουμε περισσότερες λοιμώξεις σε άλλα σκυλιά. Αυτή η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει μεγάλη βλάβη στα κύτταρα του εντέρου των σκύλων. Πρέπει να ειπωθεί ότι τα κουτάβια πάσχουν από την ασθένεια, αν και οι ενήλικες μπορούν να είναι φορείς.
Πώς διαδίδεται η κοκκιδίωση;
El Ο μονοκυτταρικός οργανισμός coccidium βρίσκεται στα κόπρανα των σκύλων που έχουν μολυνθεί. Το πρόβλημα είναι ότι οι ωοκύστες, που είναι τα αυγά στα οποία βρίσκονται τα κοκκίδια, είναι πολύ ανθεκτικά, οπότε ακόμα και αν καθαρίσουμε τα κόπρανα από την περιοχή, αυτά τα αυγά μπορεί να είναι ακόμα ζωντανά, ειδικά εάν η περιοχή είναι υγρή και λίγο ηλιόλουστη. Άλλα σκυλιά μπορούν να μολυνθούν τρώγοντας μολυσμένα κόπρανα ή γλείφοντας το έδαφος όπου αφήνονται τα αυγά. Όπως λέμε, τα ενήλικα σκυλιά δεν αρρωσταίνουν, αλλά γίνονται φορείς του οργανισμού, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες μόλυνσης ενός κουταβιού, τα οποία υποφέρουν από τις συνέπειες της νόσου.
Μόλις μέσα στο σώμα, ο οργανισμός φτάνει στο λεπτό έντερο και αρχίζει να καταστρέφει τα κύτταρα και την αναπαραγωγή, η οποία προκαλεί διάφορες βλάβες στην υγεία του σκύλου. Το μεγάλο πρόβλημα με αυτήν την ασθένεια είναι ότι ο σκύλος δεν αρχίζει να εμφανίζει συμπτώματα μόνο μια εβδομάδα αργότερα, όταν εκατομμύρια εντερικά κύτταρα έχουν ήδη καταστραφεί και ο οργανισμός έχει αναπαραχθεί σε μεγάλο αριθμό. Πρέπει να ειπωθεί ότι τα σκυλιά που είναι πιο πιθανό να μολυνθούν και να υποφέρουν από την ασθένεια είναι κουτάβια ηλικίας τεσσάρων έως έξι εβδομάδων.
Συμπτώματα κοκκιδίωσης
Ο τα κουτάβια είναι αυτά που παρουσιάζουν συμπτώματα, δεδομένου ότι τα ενήλικα σκυλιά είναι μόνο φορείς αυτού του οργανισμού και το μεταδίδουν μέσω των περιττωμάτων τους. Γι 'αυτό τα συμπτώματα είναι αυτά που παρατηρούνται σε μολυσμένα κουτάβια. Ένα από τα πιο ξεκάθαρα συμπτώματα είναι ότι ο σκύλος έχει προβλήματα ανάπτυξης και συμβαίνει ένα περίεργο φαινόμενο όταν τα πίσω πόδια μεγαλώνουν από τα μπροστινά πόδια. Είναι μια ασθένεια που προσβάλλει κυρίως το στομάχι, οπότε θα δούμε άλλα συμπτώματα όπως έλλειψη όρεξης, έμετο ή διάρροια. Ο σκύλος θα είναι ανυπόμονος και υπνηλία. Επιπλέον, τείνουν να έχουν πρησμένη κοιλιά και να έχουν αίμα στα κόπρανα τους όταν η ασθένεια είναι πολύ προχωρημένη.
Το μεγάλο πρόβλημα με αυτά τα γενικά συμπτώματα είναι ότι μπορούν να συγχέονται με πολλές άλλες ασθένειες. Από μια απλή δηλητηρίαση σε έναν ιό του στομάχου. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο σκύλος σταματά να μεγαλώνει και δεν τρώει είναι αρκετά σοβαρό σε ένα κουτάβι, έτσι η επίσκεψη στον κτηνίατρο πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό. Μόλις βλέπουμε ότι κάτι πάει στραβά, πρέπει να φύγουμε, γιατί με την κοκκιδίωση τα κύτταρα καταστρέφονται πολύ γρήγορα και είναι μια ασθένεια που εξελίσσεται γρήγορα αν δεν σταματήσει. Τα προβλήματα στο στομάχι οδηγούν σε αναιμία και αφυδάτωση, τα οποία σε ένα κουτάβι μπορεί ακόμη και να οδηγήσουν σε θάνατο. Εξ ου και το επείγον να πάει στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό.
Θεραπεία για την ασθένεια
Όσον αφορά τον τερματισμό της κοκκιδίωσης, πρέπει να πραγματοποιηθεί ποικίλη θεραπεία. Για να μάθετε εάν είναι αυτός ο οργανισμός, είναι απαραίτητο να κάνετε μια ανάλυση των περιττωμάτων του σκύλου. Θεραπεία του Η κοκκιδίωση συνήθως γίνεται με σουλφαδιμεθοξίνη. Με αυτό το φάρμακο συνήθως βελτιώνονται, αλλά μερικές φορές αυτό δεν συμβαίνει λόγω της εμφάνισης giardias, που είναι παθογόνοι οργανισμοί που μερικές φορές εμφανίζονται όταν μειώνεται η άμυνα. Εάν συμβαίνει αυτό και βλέπουμε ότι δεν βελτιώνεται με το φάρμακο, ο κτηνίατρος συνήθως εφαρμόζει Dimetriazole για περίπου δέκα ή δεκαπέντε ημέρες.
Παράλληλα με τη φαρμακολογική θεραπεία του κτηνιάτρου, είναι σημαντικό να φροντίζετε το στομάχι του σκύλου και να το διατηρείτε ενυδατωμένο. Είναι θεμελιώδες αναπληρώνει τη γλυκόζη και το νερό στο σώμα, καθώς με την ασθένεια ο σκύλος αφυδατώνεται εύκολα. Ο κτηνίατρος μπορεί να συστήσει μια δίαιτα και πώς να τον βοηθήσει να καταναλώνει υγρά. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, όταν ο σκύλος είναι πολύ αδύναμος, θα πρέπει να παραμείνει στον κτηνίατρο για να χορηγηθούν τα υγρά σε φλέβα.
Πώς να αποφύγετε την ασθένεια
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αποφύγετε να αντιμετωπίσετε μια ασθένεια τόσο κακή όσο η κοκκιδίωση είναι να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και αποτρέψτε έτσι ώστε ο σκύλος να μην μπορεί να μολυνθεί. Με τα κουτάβια μπορεί να υπάρχουν όλα τα είδη ασθενειών και προβλημάτων. Είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα στάδια του σκύλου και για αυτόν τον λόγο όλα τα νοιάζονται λίγο. Αυτή η ασθένεια μπορεί να εξαπλωθεί σε σκύλους που έχουν ήδη εμβόλια, γι 'αυτό είναι τόσο επικίνδυνο, καθώς πιστεύουμε ότι πιστεύουμε ότι ο σκύλος είναι ανοσοποιημένος έναντι όλων των ειδών ασθενειών και δεν είναι.
Κατά τους πρώτους μήνες της ζωής, είναι πάντα καλύτερο να αποτρέψετε την αλληλεπίδραση του σκύλου με πάρα πολλά σκυλιά που δεν γνωρίζουμε. Μπορούμε να τους κάνουμε να κοινωνικοποιηθούν με αυτούς που γνωρίζουμε ότι είναι σε καλή υγεία. Από την άλλη πλευρά, όταν το βγούμε για μια βόλτα δεν πρέπει να το αφήσουμε να φύγει. Εάν αφήσουμε το σκυλί, δεν θα μπορέσουμε ελέγξτε τι κάνετε ή τρώτε. Το πρόβλημα είναι ότι πολλά σκυλιά τρώνε τα κόπρανα άλλων σκύλων, το μυρίζουν ή το γλείφουν, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η μετάδοση. Με τα κουτάβια πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να τους κρατούμε μακριά από τα κόπρανα που μπορούμε να δούμε στην περιοχή. Είναι επίσης καλό να το περπατάτε σε περιοχές όπου ο ήλιος τείνει να λάμπει καθώς σε ζεστά περιβάλλοντα το σώμα δεν επιβιώνει με τον ίδιο τρόπο όπως σε υγρές και σκοτεινές περιοχές.
Κατά τους πρώτους μήνες είναι επίσης μια καλή ιδέα κάνετε μερικές περιοδικές δοκιμές για να δείτε την κατάσταση υγείας του σκύλου. Τα τεστ κοπράνων μπορούν να είναι μια καλή ιδέα για να μάθετε αν φέρουν οργανισμούς που μπορούν να τους βλάψουν. Ο σκύλος αφυδατώνεται τους πρώτους μήνες, αλλά μπορεί να είναι απαραίτητος κάποιος άλλος.