El Το canicross είναι ένας αθλητικός τρόπος ότι κάθε φορά έχει περισσότερους θαυμαστές. Είναι ένα άθλημα στο οποίο ένα άτομο συνδέεται με ένα σκύλο μέσω ενός λουριού και ενός λουριού, ο σκύλος πρέπει πάντα να πηγαίνει μπροστά. Και οι δύο τρέχουν τον αγώνα μαζί και πρέπει να φτάσουν μαζί. Είναι καλή ιδέα να αποκτήσετε φόρμα και να καταναλώσετε ενέργεια από τα κατοικίδια ζώα μας.
Αν θέλουμε να αφιερωθούμε σε ένα λίγο πιο επαγγελματίας στον Canicross, πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν φυλές που είναι πιο κατάλληλες από άλλες. Ανάλογα με το φυσικό μας επίπεδο, μπορούμε επίσης να επιλέξουμε μερικά σκυλιά ή άλλα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλοί περιορισμοί όσον αφορά την καλή διασκέδαση με το σκυλί μας.
Επιλέγοντας το σωστό σκυλί
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να σκεφτούμε τη δική μας φυσική μορφή. Εάν είμαστε αρχάριοι στο τρέξιμο, είναι πάντα καλύτερο να ξεκινήσετε με ένα σκυλί που μπορούμε να ελέγξουμε και που δεν μας τραβάει, αλλά αυτό είναι δυνατό και ενεργητικό για να αντέξει τη σωματική προσπάθεια. Φυλές σαν κι αυτόν Τζάκ Ράσελ έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Υπάρχουν μικρές φυλές σκύλων που δεν θα ήταν έτοιμοι να κάνουν μια τέτοια προσπάθεια. Για παράδειγμα, το Pincher ή το Yorkshire δεν έχουν μεγάλη μυϊκή μάζα και γενικά δεν είναι τόσο ενεργητικά. Ένα μεσαίου μεγέθους μπορεί επίσης να είναι μια άλλη επιλογή, καθώς είναι ακόμα εύκολο για εμάς να ελέγξουμε, όπως ένα poodle. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δυνατή η συμμετοχή σε κατηγορίες κάτω των δεκαπέντε κιλών, καθώς είναι διαφορετική κατηγορία. Το τρέξιμο με ένα μεγάλο σκυλί που θέτει διαφορετικό ρυθμό δεν είναι το ίδιο με το ξεκίνημα με ένα μικρό σκυλί του οποίου το βήμα δεν είναι τόσο καλό.
Αν, από την άλλη πλευρά, έχουμε ήδη ένα φυσικό υπόβαθρο, είναι καλύτερο να επιλέξουμε μεγάλα σκυλιά. Το Weimaraner έχει δύναμη, ελαφρότητα και ταχύτητα που είναι δύσκολο να ταιριάξετε. Υπάρχουν σκύλοι που είναι επίσης πολύ καλοί και αντέχουν σε μεγάλους αγώνες, όπως Σιβηρίας Husky, Border Collie ή Βελγικός Ποιμενικός. Όλες αυτές οι φυλές ξεχωρίζουν για το ότι έχουν εργαστεί φυλές, είτε κυνηγούν, εκτρέφουν είτε τραβούν έλκηθρα, έτσι είναι γενετικά προετοιμασμένοι να αντέχουν σε έντονη σωματική εργασία. Εν ολίγοις, δεν υπάρχουν αγώνες που αποκλείονται, καθώς υπάρχουν πολλά mongrels που μπορούν να είναι καλοί σύντροφοι στο canicross, των οποίων τα φυσικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά τα καθιστούν κατάλληλα. Απλά πρέπει να κοιτάξουμε τις αδυναμίες και τα δυνατά σημεία του σκύλου και να κάνουμε ελέγχους υγείας για να δούμε αν μπορεί να αντέξει σε αυτήν την έντονη σωματική άσκηση.
Απαγορευμένες φυλές
Δεν είναι ότι κάθε φυλή απαγορεύεται, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα σκυλιά πρέπει να περάσουν υγειονομικούς ελέγχους στους οποίους όλα πρέπει να είναι καλά. Τα σκυλιά με καρδιακή νόσο ή κάποιο άλλο πρόβλημα δεν θα μπορούν να συμμετάσχουν στους αγώνες για να διασφαλίσουν την ασφάλειά τους. Επίσης, δεν συνιστάται η χρήση σκύλων μύτη όπως το αγγλικό μπουλντόγκ ή το γαλλικό μπουλντόγκ, επειδή λόγω των χαρακτηριστικών τους δεν αναπνέουν καλά και μπορούν να καταρρεύσουν με έντονη σωματική άσκηση. Γενικά, ο σκύλος πρέπει να είναι σε καλή φυσική κατάσταση για να μπορεί να διεξάγει τον αγώνα. Εξαιρούνται επίσης τα υπέρβαρα σκυλιά ή τα άτομα με προβλήματα οστών. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για την επιλογή με κοινή λογική ενός σκύλου που μπορεί να εκτελέσει αυτήν την άσκηση και που μπορεί επίσης να το απολαύσει. Δεν θα αφήσουν ποτέ ένα σκυλί να τρέξει που δεν είναι προετοιμασμένο για τόσο έντονη άσκηση.
Η ηλικία του σκύλου
Προφανώς, υπάρχουν σκύλοι που είναι πολύ καλά ηλικιωμένοι με περισσότερα από επτά χρόνια. Αλλά φυσικά τα καλύτερα είναι τα νεότερα. Δεν είναι δυνατή η εκτέλεση με ένα κουτάβι που συνεχίζει να αναπτύσσεται, καθώς είναι μια πολύ επίπονη άσκηση για αυτούς και μπορεί να προκληθούν μη αναστρέψιμοι τραυματισμοί. Επίσης, δεν είναι καλό να αναγκάζετε έναν ηλικιωμένο σκύλο σε αυτόν τον τύπο αθλημάτων, ειδικά σε επίπεδο ανταγωνισμού. Ανεξάρτητα από τη φυλή, θα πρέπει πάντα να επιλέγετε ένα νεαρό, καλά αναπτυγμένο σκυλί για canicross.