Η προμήθεια φαρμάκων είναι ένα σοβαρό και ευαίσθητο ζήτημα που πρέπει να ελέγχεται από έναν ειδικό και στην περίπτωση των ζώων δεν είναι διαφορετικό. Πολλές φορές κάποιος πέφτει στο σφάλμα αυτοθεραπείας, ωστόσο αυτή η πρακτική πρέπει να εξαλειφθεί και η χρήση θεραπειών δεν πρέπει να υποτιμάται.
Το πρόβλημα των παρασίτων σε κατοικίδια ζώα όπως σκύλοι και γάτες πρέπει να ελέγχεται χωρίς αμέλεια. Η παραμέληση αυτού του προβλήματος έχει σοβαρές συνέπειες τόσο για το ζώο όσο και για τους ιδιοκτήτες. Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς συμμάχους στην καταπολέμηση των παρασίτων είναι το milbemax Και είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε το εύρος αυτού του φαρμάκου.
Βασικές πληροφορίες
Το ιδανικό είναι να συμμορφώνεστε με τους ιατρικούς κανονισμούς και να ενημερώνεστε με τον πιο ακριβή τρόπο. Το Milbemax είναι φάρμακο από τα εργαστήρια Novartis Sanidad Animal SL, το οποίο περιέχει μια αντιπαρασιτική δραστική ουσία γνωστή ως milbemycin oxime. Αυτή η ένωση ανήκει στην ομάδα των μακροκυκλικών λακτόνων, απομονωμένη από τη ζύμωση Streptomyces hygroscopicus var Aureolacrimosus y χρησιμοποιείται κατά των εσωτερικών παρασίτων σκύλων και γατών. Τα παράσιτα που επιτίθενται είναι γαστρεντερικά νηματώδη σκουλήκια.
Το Milbemax λειτουργεί ως ανθελμινθικό, δηλαδή, προσβάλλει μολύνσεις ελμινθών ή σκουληκιών. Η δράση του είναι γρήγορη και ακριβής, είτε επειδή τα εξαλείφει είτε επειδή τους αναγκάζει να εγκαταλείψουν το σώμα, μειώνοντας έτσι το παράσιτο φορτίο χωρίς να αφήσει επιπλοκές.
Οι φαρμακολογικές ιδιότητες του milbemax είναι δραστικά κατά των ακάρεων στο προνύμφη και στο ώριμο στάδιο των νηματωδών. Είναι επίσης αποτελεσματικό στο στάδιο της προνύμφης του dirofilaria immitis, ένα είδος παρασίτου που είναι σίγουρα κατατεθειμένο σε σκύλους.
Το αναπαραγωγικό στάδιο λαμβάνει χώρα στις πνευμονικές αρτηρίες και στη δεξιά κοιλία της καρδιάς του σκύλου. Αυτό το παράσιτο μπορεί να ζήσει για πολλά χρόνια και να προκαλέσει σκουλήκι σκύλου, μια πολύ σοβαρή ασθένεια για τα σκυλιά.
Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το Milbemax είναι να προκαλέσει χημικές αλλοιώσεις στον μεταβολισμό του οργανισμού του προσβεβλημένου ζώου. Τα σκουλήκια είναι ευαίσθητα σε αυτές τις αλλοιώσεις αφού δημιουργείται ένα εχθρικό περιβάλλον για τα παράσιτα. Αυτές οι μεταβολές είναι, για παράδειγμα, η αναστολή της μιτοχονδριακής φουμαρικής αναγωγάσης, μειώνει τη μεταφορά γλυκόζης ή αποσυνδέει την οξειδωτική φωσφορυλίωση.
Η δραστηριότητα αυτού του φαρμάκου στη νευροδιαβίβαση ασπόνδυλων, μιλμυμυκίνης οξίμης, όπως οι αβερμεκτίνες και άλλες μιλβεμυκίνης, αυξάνει τη διαπερατότητα της μεμβράνης των νηματωδών και των εντόμων στα ιόντα χλωρίου, μέσω καναλιών ιόντων χλωριδίου, που ελέγχονται από γλουταμινικό (σχετίζονται με τους υποδοχείς GABA και γλυκίνης στα σπονδυλωτά).
Αυτό προκαλεί υπερπόλωση της νευρομυϊκής μεμβράνης. με υγρή παράλυση και επακόλουθο θάνατο των παρασίτων. Το Praziquantel είναι ένα παράγωγο ακυλίου της πυραζινο-ισοκινολίνης.
Το Praziquantel είναι ενεργό κατά των κεσίδων και των τριματοειδών, από τότε τροποποιεί τη διαπερατότητα των παρασιτικών μεμβρανών στο ασβέστιο (Ca2 + εισροή) που προκαλεί ανισορροπία στις δομές της μεμβράνης και οδηγεί σε αποπόλωση της μεμβράνης και σχεδόν στιγμιαία συστολή του μυϊκού συστήματος (τετάνιο), ταχεία κενοποίηση του συγκυτιακού συνόλου και επακόλουθη διαχωριστική τακτοποίηση (φυσαλίδα), στην οποία καταλήγει η αποβολή του παρασίτου από το γαστρεντερικό σωλήνα ή ο θάνατός του.
Ενδείξεις και δοσολογία
Θεραπεία με milbemax Ενδείκνυται σε σκύλους με μικτές λοιμώξεις με κεστούς και νηματώδεις (Ancylostoma caninum, toxocara canis, Τοξασάρης Λεωνίνα, Trichuris vulpis, Κρενόσωμα vulpis). Στο τελευταίο, το επίπεδο μόλυνσης μειώνεται. Αυτό το φάρμακο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη της Dirofilaria immitis.
Η δόση των αντιπαρασιτικών εξαρτάται από τους κανονισμούς κάθε χώρας. Υπάρχουν μερικές συστάσεις για τη δοσολογία της μιλβεμυκίνης οξίμης που εκδίδουν οι κατασκευαστές, τεκμηριωμένες σε επιστημονικές δημοσιεύσεις.
Το φάρμακο Χρησιμοποιείται συνήθως σε σκύλους βάρους κάτω των XNUMX κιλών και μόνο κάτω αυστηρή κτηνιατρική παρακολούθηση. Πρέπει πάντα να διαβάζετε την ετικέτα, επειδή υπάρχουν παραλλαγές ανάλογα με τη χώρα.
- Σκύλοι από 0,5 έως 1 kg bw: 1/2 δισκία μικρά σκυλιά.
- Σκύλοι με περισσότερο από 1 έως 5 κιλά bw: 1 δισκίο για μικρά σκυλιά.
- Σκύλοι με περισσότερα από 5 έως 10 κιλά bw: 2 δισκία για μικρά σκυλιά.
- Σκύλοι με περισσότερα από 5 έως 20 κιλά bw: 1 δισκίο σκύλου.
- Σκύλοι με περισσότερα από 25 έως 50 kg bw: 2 δισκία σκύλου.
- Σκύλοι με περισσότερα από 50 έως 75 kg bw: 3 δισκία σκύλου.
Το προϊόν δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται για σκύλους σε γάτες και αντίστροφα ή για μεγάλα ζώα σε μικρά ζώα. Υπάρχουν φυλές σκύλων που δεν ανέχονται καλά την οξίμη της μιλβεμυκίνης ή άλλες μακροκυκλικές λακτόνες όπως δοραμεκτίνη, ιβερμεκτίνη, μοξιδεκτίνη, σελαμεκτίνη, emodepside ή άλλα μη αντιπαρασιτικά φάρμακα.
Σε υψηλότερες δόσεις από τις συνιστώμενες μπορεί να παρουσιάσει περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά προβλήματα ανοχής. Γι 'αυτό είναι πολύ σημαντικό η δοσολογία να γίνεται όσο το δυνατόν ακριβέστερα.
Οι περιπτώσεις στις οποίες Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις επόμενες κόλλεϊ και φυλές, που έχουν μια μετάλλαξη (στο γονίδιο MDR-1) που επηρεάζει το φράγμα αίματος-εγκεφάλου που εμποδίζει ορισμένα φάρμακα να εισέρχονται συνήθως στον εγκέφαλο των θηλαστικών.
Εκτός από τα Collies, άλλες φυλές έχουν επίσης παρουσιάσει παρόμοια προβλήματα, όπως τα Bobtail, Border Collie, Bearded Collie, McNab, Silken Greyhound, Whippet Greyhound, Australian Shepherd, White Swiss Shepherd, English Shepherd, Shetland Shepherd, Wäller, αν και η μετάλλαξη Το ελάττωμα δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί σε όλες αυτές τις φυλές.
Χρήση του Milbemax θα πρέπει να ακολουθήσει την εκτέλεση κατάλληλων διαγνωστικών μέτρων για μικτές λοιμώξεις από νηματώδη και CEστοδος, λαμβάνοντας υπόψη την ιστορία και τα χαρακτηριστικά του ζώου, όπως ηλικία, υγεία, περιβάλλον (σκύλοι εγκλωβισμένοι, σκύλοι κυνηγιού), διατροφή (πρόσβαση σε ωμό κρέας), γεωγραφική θέση και κινήσεις.
Η απόφαση για τη χορήγηση του προϊόντος σε σκύλους που κινδυνεύουν από μικτές μολύνσεις ή σε συγκεκριμένες καταστάσεις κινδύνου πρέπει να ληφθεί από τον αρμόδιο κτηνίατρο. Τα κλινικά συμπτώματα σε σκύλους Collie είναι παρόμοια με αυτά που παρατηρούνται στον γενικό πληθυσμό σκύλων με υπερβολική δόση.
Η θεραπεία σκύλων με μεγάλο αριθμό παρασιτικών μικροφίλων μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη υπερευαισθησίας όπως ωχρές βλεννογόνες μεμβράνες, έμετος, τρόμος, δύσπνοια ή υπερβολική σιελόρροια. Αυτές οι αντιδράσεις σχετίζονται με την απελευθέρωση πρωτεϊνών από νεκρές ή νεκρές μικροφίλαιες και δεν αποτελούν άμεση τοξική επίδραση του φαρμάκου.
Δεν υπάρχουν γνωστές μελέτες σε σοβαρά εξασθενημένα σκυλιά ή σε άτομα με χαλασμένα νεφρά ή ήπαρ, επειδή το milbemax δεν συνιστάται σε αυτά τα ζώα, εκτός εάν υπάρχει ειδική αξιολόγηση.