Το ιταλικό Volpino συχνά συγχέεται με τον Pomeranian, αν και αυτή είναι μια από τις φυλές σκύλων που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει τον γερμανό ξάδελφό του. Στην πραγματικότητα, και οι δύο ανήκουν στην οικογένεια Spitz και έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, αυτή τη φορά πρόκειται να μιλήσουμε η ιταλική φυλή σκύλου Volpino και όλα τα χαρακτηριστικά του για να σας βοηθήσουν να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν τη φυλή.
Προέλευση του ιταλικού Volpino
Η προέλευση του ιταλικού Volpino είναι πολύ παλιά. Αυτή η φυλή κατάγεται από το European Spitz και γι 'αυτό υπάρχουν τόσες πολλές ομοιότητες με το Γερμανικά ή Pomeranian Spitz. Στην Ιταλία, το Volpino υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, από τους ρωμαϊκούς χρόνους και ήταν γνωστό ως ο σκύλος των ευγενών.
Με τα χρόνια παρέμεινε δημοφιλής στα ιταλικά δικαστήρια και συνέχισε να είναι συνοδευτικό σκυλί των ανώτερων κοινωνικών τάξεων. Το Volpino εμφανίζεται σε έναν πίνακα 1500 του Vittore Carpaccio The Vision of Sant'Agostino, όπου είναι απόλυτα αναγνωρίσιμο. Ο σύνδεσμος αυτής της φυλής με την τέχνη δεν εμφανίζεται μόνο εδώ, στην πραγματικότητα αυτός ήταν ο πιστός σκύλος του Μιχαήλ Άγγελου Μπουρονάροτι.
Η φυλή ήταν δημοφιλής για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι τη δεκαετία του 1950, αλλά στη συνέχεια σχεδόν εξαφανίστηκε. Μόνο τη δεκαετία του 1970 ανακτήθηκαν ορισμένα λευκά δείγματα και από τότε το ιταλικό Volpino άρχισε να εξαπλώνεται ξανά.
φυσικά χαρακτηριστικά
Αυτό είναι ένα μικρό, συμπαγές σκυλί που χαρακτηρίζεται από μακριά, μαλακά και λεία μαλλιάΈχει επίσης ένα καλά καθορισμένο πυραμιδικό σχήμα. Η μύτη, που έχει μαύρο χρώμα, ξεχωρίζει ειδικά στη λευκή παραλλαγή και είναι εμφανής, αν και δεν είναι πολύ αιχμηρή. Τα μάτια του είναι ανοιχτά και σκούρα καφέ με μια ζωντανή, ζωντανή εμφάνιση που αποκαλύπτει όλη την ενέργειά του.
Τα αυτιά είναι τριγωνικά και ίσια, ψηλά και στραμμένα προς τα έξω. Ο μυϊκός λαιμός του φοριέται πάντα ψηλά. Η ουρά είναι ψηλή, περιστρέφεται πάνω από την πλάτη σας και από το πρότυπο όσο πιο κοντά είναι στο λαιμό τόσο το καλύτερο. Είναι καλυμμένο με μακριά μαλλιά και είναι πιο ανθεκτικό στη βάση.
Τα αρσενικά έχουν διάμετρο μεταξύ 27 και 30 cm, ενώ στα θηλυκά μεταξύ 25 και 28 cm. Το πρότυπο δεν δείχνει ακριβές βάρος, αλλά πρέπει να είναι ανάλογο με το ύψος. Ωστόσο, Μπορούμε να πούμε ότι κατά μέσο όρο ένα ιταλικό Volpino ζυγίζει περίπου 4-5 κιλά.
Τα μαλλιά είναι ένα από τα αδιαμφισβήτητα χαρακτηριστικά του ιταλικού Volpino και άλλων σκύλων τύπου. Είδος λευκού σκύλουκαθώς αυτό είναι παχύ, μακρύ και ίσιο. Τα ίδια τα μαλλιά είναι τραχιά, αλλά όταν χαϊδεύονται στο σύνολό τους είναι πολύ μαλακά. Στην ουρά τα μαλλιά είναι πολύ μακριά, ενώ στα αυτιά είναι πιο κοντά και λεπτότερα.
Το ιταλικό Volpino, σύμφωνα με το πρότυπο, μπορεί να έχει δύο χρώματα, γαλακτώδες λευκό (με αποχρώσεις μπεζ στα αυτιά, τα οποία δεν είναι ανεκτά) ή πολύ έντονο κόκκινο. Ωστόσο, η κόκκινη παραλλαγή είναι τώρα λιγότερο διαδεδομένη και για τον ίδιο λόγο συχνά συγχέεται με το Pomeranian. Μπορούν επίσης να είναι σε άλλα χρώματα, αλλά δεν αναγνωρίζονται από το επίσημο πρότυπο φυλής.
Χαρακτήρας
Το ιταλικό Volpino δείχνει μεγάλη προσήλωση στον ιδιοκτήτη και στους ανθρώπους που αγαπά. Είναι ένα ζωντανό, χαρούμενο, ανοιχτό και κοινωνικό ζώο ακόμη και με αγνώστους. Μερικά δείγματα μπορεί να είναι πιο προσεκτικά γύρω από άτομα που δεν γνωρίζουν, αλλά βασικά μετά από λίγο θα επιδιώξουν περιποίηση από κάποιον. Είναι ένα υπέροχο γεμιστό ζώο που αγαπά την παρέα και είναι επίσης ένας εξαιρετικός συμπαίκτης για παιδιά, με τα οποία μπορεί να περάσει ώρες και ώρες παίζοντας.
Είναι ένα δυναμικό, χαρούμενο, παιχνιδιάρικο και αστείο σκυλί, αλλά όχι υπερκινητικό. Εάν είστε καλά εκπαιδευμένοι, γνωρίζετε πραγματικά πότε είναι καιρός να τελειώσετε ένα παιχνίδι και να ξεκουραστείτε. Είναι ένας υπάκουος σκύλος, αλλά ταυτόχρονα αποφασίζεται και δεδομένου του παρελθόντος ως σκύλου φύλαξης, τείνει να γαβγίζει. Τέλος μπορούμε να πούμε ότι είναι ένας έξυπνος, άγρυπνος και μερικές φορές εδαφικός σκύλος.
Φροντίδα
Το ιταλικό Volpino είναι ένα από τα ευκολότερα ιταλικά σκυλιά που φροντίζει αν του προσφέρουμε τη φροντίδα που χρειάζεται. Θα πρέπει να κόψετε τα μαλλιά σας μόνα και όταν είναι απαραίτητο Και για να έχετε πάντα ένα καθαρό και τακτοποιημένο σκυλί, είναι πολύ σημαντικό να το βουρτσίζετε καθημερινά και αμέσως αφού το αφήσετε να παίξει και αφού το περπατήσετε.
Educación
Όπως έχουμε ήδη πει, το Volpino τείνει να γαβγίζει επειδή η φυλή έχει εκτραφεί ως σκύλος φύλακας παρά το μέγεθός της. Αυτή είναι μια από τις πτυχές που ανησυχεί περισσότερο το άτομο που σκοπεύει να υιοθετήσει ένα ιταλικό Volpino, αλλά εάν εκπαιδευτεί σωστά μέσω θετικής ενίσχυσης, αυτή η πτυχή μπορεί να μετριαστεί.
Είναι ένα εύκολο σκυλί να εκπαιδεύετε και να εκπαιδεύετε, αλλά είναι καλό να έχετε σύντομες προπονήσεις και περίπου 10 λεπτά κάθε μέρα. Επίσης, και αν σας αρέσουν τα αθλήματα με σκύλους, με αυτή τη φυλή μπορείτε να το κάνετε Ευκινησία, δεδομένου ότι είναι μια φυλή ιδιαίτερα κατάλληλη για αυτόν τον τύπο δραστηριότητας και λατρεύει να κινείται. Τέλος, πρέπει να θυμάστε τη σημασία της κοινωνικοποίησης ως κουτάβι, ειδικότερα για την πρόληψη προβλημάτων συμπεριφοράς Και δεύτερον, για να αποφύγετε τη δυσπιστία ή τον φόβο των ερεθισμάτων που θα πρέπει να αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της ζωής του, όπως άλλα ζώα, άνθρωποι και παιδιά ή περιβάλλοντα στα οποία θα τον πάρετε για μια βόλτα.
υγεία
Το ιταλικό Volpino είναι ένα στιβαρό και ανθεκτικό σκυλί που γενικά έχει εξαιρετική υγεία. Ωστόσο, τα πιο συνηθισμένα προβλήματα της φυλής είναι αυτά που έχουν σχέση με την όραση, όπως εξάρθρωση κρυσταλλικού φακού, ένα πολύ κοινό πρόβλημα της φυλής, αλλά είναι δυνατό να προληφθεί ή να διαγνωστεί αυτή η ασθένεια νωρίς χάρη σε ένα συγκεκριμένο τεστ.
Το υπερβολικό βάρος είναι ένα άλλο πρόβλημα που συνήθως έχει αυτή η φυλή σκύλου τείνουν να κερδίζουν εύκολα βάρος, λοιπόν, είναι καλό να προσέχετε τα τρόφιμα και να τα ασκείτε. Τέλος, είναι σημαντικό να καθαρίζετε τακτικά τα μάτια και τα αυτιά σας για να αποτρέψετε τυχόν προβλήματα και λοιμώξεις σε αυτά τα μέρη του σώματος.
Το Volpino italiano είναι ένα σκυλί που μπορεί να ζήσει για περίπου 15 χρόνια, ακόμη και τα σκυλιά που έχουν φτάσει τα 18-20 χρόνια είναι γνωστά. Εάν φροντίζετε τον εαυτό σας, σεβόμενοι τη συχνότητα των θεραπειών και τις συνήθεις επισκέψεις στον κτηνίατρο, θα είστε σε θέση να έχετε έναν πιστό φίλο δίπλα σας για μεγάλο χρονικό διάστημα.