پاروویروس سگ

پارو ویروس سگ ، همچنین به عنوان پارو ویروس سگ شناخته می شوداین یک بیماری ویروسی است که معمولاً توله سگها را درگیر می کند ، اگرچه ممکن است انواع سگ ها را تحت تأثیر قرار دهند ، حتی اگر واکسینه شوند. این یک بیماری بسیار مسری و کشنده است که معمولاً روده ها را درگیر می کند و معمولاً از طریق اسهال خونی خود را نشان می دهد.

در موارد متعدد و به دلیل کمبود دانش در مورد این بیماری ، بسیاری از صاحبان در نهایت این بیماری را با علائم پارو اشتباه می گیرند ، بنابراین باعث تشخیص غلط.

پارو ویروس سگ چیست؟ چگونه کار می کند؟

پاروویروس سگ این ویروسی است که موفق به شناسایی آن در سال 1978 شداز آن لحظه به بعد ، فشار اولیه از نظر ژنتیکی متفاوت بود ، بنابراین تظاهرات مختلفی از این بیماری وجود دارد که از شناسایی آسان ویروس جلوگیری می کند.

ما در مورد بیماری صحبت می کنیم که معمولاً روده ها به میزان بیشتری تأثیر می گذارد و باعث التهاب روده می شود ، علاوه بر این ، می تواند توسط هر عضوی از خانواده Canidae ایجاد شود ، به این معنی که هر سگ ، گرگ و / یا گربه حساس به آن است.

این بیماری عفونی با داشتن مقاومت زیادی نه تنها در برابر عوامل فیزیکی ، بلکه در برابر عوامل شیمیایی ، علاوه بر داشتن بقا در محیط ، بسیار مشخص می شود.

به طور مشابه ، باید گفت که این یک تمایل خاص برای استقرار در سلول های تولید مثل سریع است ، از جمله ، از جمله ، بافت های روده ، جنین و / یا بافت های سیستم ایمنی. با این حال ، در موارد جدی تر ، حتی ممکن است به عضله قلب حمله کرده و باعث مرگ ناگهانی حیوان شود.

وجود این ویروس در روده سگ باعث افزایش حیوان خطر ابتلا به عفونت باکتریایی را دارد. به طور مشابه ، هنگامی که بافت اپیتلیال تحت تأثیر قرار می گیرد ، ممکن است باکتری در مدفوع سگ به خون منتقل شود و در نهایت باعث عفونت عمومی شود.

نشانه ها

همانطور که قبلاً اشاره کردیم ، پاروویروس سگ یک تمایل قوی برای جهش ژنتیکی داردبا این حال ، تشخیص این بیماری وحشتناک معمولاً از طریق رایج ترین علائم آن ، که همیشه در هنگام ابتلا به این ویروس در سگ ، امکان پذیر است. اما ، پارو ویروس چگونه در سگ شروع می شود؟ علائم اصلی پارو ویروس سگ چیست؟

• کاهش اشتها
• تب.
• استفراغ واقعاً شدید.
• کمبود آب بدن
• سگ ممکن است از دست دادن مایعات دچار شوک شود.
• خواب آلودگی ، خستگی و / یا کم تحرکی در سگ ها.
• نقطه نرم.
• اسهال خونی و فراوان.
• قلب شما ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.

معمولا علائمی شبیه به علائم ناشی از گاستروانتریت هستند، به طوری که در بسیاری از موارد غالباً گیج می شود و در نتیجه دیر تشخیص داده می شود. به همین ترتیب ، علائم ایجاد شده توسط این ویروس را می توان با چندین نشانه که مسمومیت در سگ نشان می دهد اشتباه گرفت.

شما باید بدانید که هر یک از این علائم (اسهال ، استفراغ ، بیماری ، تب و غیره) ، باعث کم آبی نسبتاً سریع در سگ می شود ، بنابراین همیشه بهتر است که درمان را در اسرع وقت شروع کنید. با وجود این ، لازم به تأکید است که سگهای مبتلا همیشه این علائم بالینی را ندارند ، زیرا در موارد خاص ، آنها هم در توله سگهایی که هنوز بسیار جوان هستند و هم در سگهای مسن بیشتر مورد توجه قرار نمی گیرند.

وقتی جدی ترین موارد رخ می دهد ، پاروویروس سگ ممکن است باعث کاهش گلبول های سفید خون شودبعلاوه ، و هنگامی که سگی که از ویروس رنج می برد توله سگی است که هنوز به سه ماهگی نرسیده است ، احتمال وجود آن وجود دارد التهاب در قلب یا بیماری کرم قلب سگ. این علائمی مانند اسهال ایجاد نمی کند و می تواند باعث توله سگ در طی چند روز یا حتی چند دقیقه شود.

در صورت زنده ماندن ، خطر بسیار جدی آسیب قلبی وجود دارد، بنابراین ممکن است که این شرایط به زندگی سگ پایان دهد. بنابراین هنگام درک برخی یا بیشتر از این علائم ، راحت ترین کار این است که سریع آن را به دامپزشک معتمد برسانید تا آن را معاینه کند و بتوانید به یک تشخیص صحیح و به موقع برسید.

انتقال پاروویروس سگ

این ویروس معمولاً در محیط بسیار پایدار است ، بنابراین وجود آن در فضاهای عمومی می تواند به یک اپیدمی منجر شود زیرا این امکان را دارد که چندین ماه در همان مکان بماند. به همین دلیل سگها معمولاً به پاروویروس سگ مبتلا می شوند. هنگام حضور در لانه ها ، پناهگاه ها ، مناطق تفریحی یا پارک های سگ.

و اگرچه این درست است که نژادهایی وجود دارد که معمولاً در معرض ابتلا به این بیماری هستند ، مانند پیتبول تریر ، ژرمن شپرد ، روتوایلر و دوبرمن ، واقعیت این است که عوامل خاصی نیز وجود دارد که می تواند زمینه ساز سگ شما باشد از این ویروس رنج ببرید ، مانند: استرس ، ازدحام بیش از حد و یا انگلی انگلی.

همانطور که قبلاً اشاره کردیم ، معمولاً ابتلا به این بیماری در توله سگهای کمتر از 6 ماه اتفاق می افتد ، اما رنج بردن آن توسط سگهای بالغ که واکسینه نشده اند نیز به همان اندازه معمول است. به همین دلیل مراجعه به دامپزشکان بسیار مهم است به طور منظم ، و همچنین به طور منظم از برنامه واکسیناسیون حیوان خانگی خود استفاده کنید.

مقاله مرتبط:

واکسیناسیون های لازم قبل از بیرون رفتن در خیابان

اگرچه روشهای مختلفی برای تماس وجود دارد ، پاروویروس سگ به طور معمول از راه خوراکی منتقل می شود، در لحظه ای که سگ ها با ادرار یا مدفوع آلوده و همچنین با شیر مادر ، غذا یا اشیا different مختلف تماس دارند ، حتی ممکن است صاحبان آنها آنها را در کفش خود بپوشند و از آن اطلاع نداشته باشند.

علاوه بر این، لازم به ذکر است که چندین جوندگان یا حشرات نیز معمولاً ناقل این ویروس هستند، بنابراین هنگام جلوگیری از چنین عفونی ، کرم زدایی حیوان خانگی شما باید در اولویت باشد.

سگهایی که قبلاً آلوده شده اند ، در طی سه هفته ، یعنی قبل از شروع بروز علائم بالینی ناشی از این بیماری ، ویروس را از بین می برند. پس از بهبودی ، مدت زمان مشخصی به پخش آن ادامه می دهند. لازم به ذکر است که پارو ویروس سگ در انسان مسری نیست.

تشخیص افتراقی ویروس سگ

به طور معمول ، تشخیص این بیماری از طریق مشاهده ساده علائم بالینی نشان داده شده توسط سگ امکان پذیر است ، با این حال ، همیشه راحت ترین کار باید تأیید تشخیص با انجام برخی آزمایشات آزمایشگاهی باشد. علاوه بر این ، برای رسیدن به تشخیص ، دامپزشک نمونه مدفوع را بررسی می کند با هدف ایجاد حضور آنتی ژن های پاروویروس سگ از طریق یک کیت تشخیصی.

درمان پاروویروس سگ

پس از تشخیص قطعی که نشان می دهد سگ شما از این بیماری رنج می برد ، لازم است دامپزشک شرایط را تجزیه و تحلیل کند ، تشخیص بیماری را تأیید کرده و اقدامات درمانی لازم را انجام دهد. باید در اسرع وقت شروع شود و اهداف اصلی آن مقابله با علائم خاصی از جمله: کمبود آب بدن ، اسهال ، استفراغ و عدم تعادل الکترولیت ها است.

لازم به ذکر است که در هنگام مبارزه با این ویروس هیچ درمانی کاملاً مثر نیست ، اما دامپزشکان معمولاً یک سری روشهای درمانی را دنبال می کنند که ، در بیشتر موارد ، آنها تمایل دارند نتایج خوبی ارائه دهند.