Mutuwar abin da muke kira mafi kyawun abokin mutum, kare, ya ƙunshi a babban lokacin bakin ciki da damuwa, duka ga maigidansa wanda ya ƙara yawan rayuwarsa tare da sauran rukunin dangin.
Babu shakka cewa karnuka halittu ne da cewa lokaci na wucewa suna ba mu sha'awa da kauna da kulawa kuma sun zama daya daga cikin dangi, wanda dole ne mu ba da kowane irin kulawa, so, fahimta.
Yara ne waɗanda sau da yawa ba tare da wata matsala ba kuma ba tare da rikon sakainar kashi ba suna karɓar kulawa guda ɗaya ta dabba mai daraja, amma kuma ana ba manya girma don su ƙaunaci mai yawa kuma suna da alhakin ƙarshe, waɗanda suka Dole ne su tabbatar cewa kare bai rasa komai ba, haka kuma dole ne su kasance suna sane da duk wani abu da ya shafi ingancin rayuwar canine, kamar alurar riga kafi, aski, likitan dabbobi, abinci, nishaɗi, a takaice, duk abin da ke sanya rayuwar kare ta kasance mafi daɗi da jin daɗi tare da danginsa "
An faɗi abubuwa da yawa game da amfanin zama da dabba a gida, a wannan yanayin kare, ba tare da la'akari da nau'in, launi ko girma ba, duka ga yara da kuma na tsofaffi.
Kare ya zama shagala, a cikin raha, a cikin abokin rabuwa cewa zai kasance tare da kai a kowane lokaci sannan kuma zai je ko'ina, muddin suka dauke shi, idan ya zo ga doguwar tafiya daga gida.
Kare haka ya zama Babban Abokin Mutum, a cikin abokin rayuwarsa, na wahala, da farin ciki, a taƙaice, ya kasance ɗaya daga cikin membobin gidan.
Shin tashin ƙarshe na kare yana ciwo?
Babu shakka, idan lokaci ya yi da “aboki” zai tafi ko, a wata ma'anar, ya mutu, hakan haifar da ciwo da takaici, yana haifar da fushi na ɗan lokaci, rashin fahimta kafin lamarin, ya bar babban gurbi wanda asarar da ba za a iya magance shi ba, kuma idan ya zo ga yara, wani lokacin su ne abin ya fi shafa a hankali, kodayake manya ma ana taɓa su da wannan rashi.
Yara wani lokacin suna samun wahalar fahimtar hakan kare yana da tsarin rayuwa kuma cewa shima zai mutu da zarar wannan lokacin ya wuce, wannan shine lokacin da dole ne muyi kira ga kirkirar manya kuma mu sanya shi ganin rabuwar babban aminin sa, abokin wasan sa, kamar na dabi'a ne sosai.
Abin fahimta ne cewa mu ma muna so mu maye gurbin wanda ya bar wani da sauri, kuma muna neman wani dan kwikwiyo yana mai imani da cewa da wannan ne muke saukaka wannan ciwo, zai iya zama gaskiya a wasu lokuta, muddin wannan sabon memba ya cika gurbin da ya bari , ma'ana, Cewa wannan sabon kare yayi daidai ko kusan abu daya ne yayi wa ɗayan, in ba haka ba zai iya haifar da takaici da cizon yatsa.
Amma kuma tsofaffi ma suna fama da rashin abokin tarayya na fewan shekaru, suma suna son "amininsu" kuma idan ɓacewa ta auku sai su yi baƙin ciki da baƙin ciki.
Yaya za a yi game da mutuwar kare?
A cikin kewayon hanyoyin yadda asarar abokinku ya samu, zai dogara ne kuma yaya kake yi da yadda ake zato.
Zan yi bayani, idan asara ta auku a zahiri, ma'ana, kare ya riga ya tsufa, babu shakka cewa a kowane lokaci mutuwa zata zo, ta wannan hanyar ana ɗaukar zafi da ƙarancin ƙarfi; Akasin haka, idan mutuwa ta faru a kan kari, na bala'i ko na haɗari, zai haifar da ƙarin zafi da baƙin ciki sosai; Wata matsalar ita ce idan mutuwa ta auku sakamakon cutar da ba za a iya kauce mata ba, saboda magungunan ba su yi aiki ba ko kuma saboda cuta ce da ba ta jin magani, wataƙila mun shirya tare da murabus kuma muna tsammanin wannan zai zo da sauri kuma zai iya ma Ka sauƙaƙa mana zafin idan muka sani kuma muka san wahalar dabbar kuma muka fahimci cewa wannan shine mafi kyawun abin.
Ta irin wannan hanyar dole ne mu fahimci hakan dabbobi, kamar mutane, suna da tsawon rai kuma bayan wannan lokacin an gabatar da ɓacewa ta ƙarshe, ban kwana har abada.