पशुवैद्यकीय सल्लामसलत करण्याचे एक सामान्य कारण असूनही, याबद्दल ज्ञानाची मोठी कमतरता आहे कोलायटिसज्याला आपण बर्‍याचदा अतिसाराने गोंधळात टाकतो. सत्य हे आहे की कोलायटिस ही कोलनशोथची जळजळ आहे ज्यात पाण्यातील अतिसार वाढतो, ज्यामुळे प्राण्यामध्ये डिहायड्रेशनचा धोका आहे. आम्ही या प्रकरणात आपल्याला अधिक सांगू.
कोलायटिस दोन प्रकारे स्वत: ला सादर करू शकतो:
- तीव्र कोलायटिस: हे वारंवार होते, प्रत्येक दोन आठवड्यातून एकदा होते. यासाठी विशिष्ट पशुवैद्यकीय उपचारांची आवश्यकता आहे आणि जर आपण त्वरेने त्यावर उपाय न केल्यास ते प्राण्यांच्या शरीरावर लक्षणीय नुकसान करू शकते.
- तीव्र कोलायटिस: अचानक आणि वेळेवर दिसतात. त्याचा अल्प कालावधी आहे आणि सर्वात वारंवार असतो. ताणपासून ते परकीय संस्था घेण्यापर्यंतच्या अंतर्गत आतील परजीवीतून जाणे, अन्नाची असहिष्णुता, औषधांचे दुष्परिणाम इत्यादी कारणे खूपच भिन्न आणि भिन्न असू शकतात.
कोलायटिस आणि अतिसार, काय फरक आहे?
जसे आपण आधी सांगितले आहे की कोलायटिस हा अतिसाराचे समानार्थी नाही कारण कोलायटिस एक आहे कोलन जळजळ, जे मोठ्या आतड्यांशी संबंधित आहे, तर अतिसार देखील लहान आतड्यांशी संबंधित असू शकतो. हे कोलिटिस आहे जर प्रभावित क्षेत्र कोलन असेल तर गुदाशय असेल तर प्रोक्टायटीस, आणि जर आपण सेकम (मोठ्या आतड्याचा पहिला भाग) बद्दल बोललो तर appपेन्डिसिटिस.
मुख्य लक्षणे
या डिसऑर्डरचा परिणाम खालीलप्रमाणे लक्षणांमध्ये आढळतोः
- पाण्यातील अतिसार, कधीकधी रक्त आणि / किंवा श्लेष्माच्या उपस्थितीसह.
- शौच दरम्यान वेदना
- क्रॉनिक कोलायटिसच्या बाबतीत, डिहायड्रेशनमुळे वजन कमी होणे.
- वायू
- गुद्द्वार च्या क्षेत्रात लालसरपणा.
- मळमळ आणि उलट्या
- भूक न लागणे
- औदासीन्य.
सामान्य कारणे
प्राणी कोलायटीसमुळे ग्रस्त होण्याची अनेक आणि विविध कारणे आहेत. तीव्र कोलायटिसचे सर्वात सामान्य कारण म्हणजे खाणे विकार, एकतर विषारी वस्तू किंवा अन्नाचे सेवन केल्यामुळे, खराब स्थितीत अन्न, आहारात बदल इ. क्रॉनिक कोलायटिस सहसा द्वारे होतो आतड्यांसंबंधी रोग. इतर सामान्य कारणे अशीः
- परजीवी: फ्लॅटवॉम्स, राउंडवॉम्स किंवा प्रोटोझोआ
- संक्रमण: जीवाणू किंवा व्हायरसमुळे उद्भवते.
- कर्करोग
- आतड्यांसंबंधी आजार
- रोगप्रतिकारक-मध्यस्थी रोग: giesलर्जी किंवा रोगप्रतिकारक रोग, जसे की प्रक्षोभक आतड्यांचा रोग (आयबीडी).
- बुरशीजन्य संसर्ग
निदान
आमच्या कुत्राला कोलायटिस आहे किंवा नाही याची तपासणी केवळ एक पात्र पशुवैद्यच करू शकते. आपण प्रथम ओटीपोटात असलेल्या क्षेत्राला धक्का बसवून शारीरिक तपासणी करणे आवश्यक आहे. आपल्याला देखील एक आवश्यक असेल रक्त आणि मूत्र चाचण्यातसेच स्टूल परीक्षा. नंतरचे लैंगिकदृष्ट्या कार्यशील परजीवी किंवा साल्मोनेला किंवा पार्वोव्हायरस सारख्या इतर रोगांची उपस्थिती शोधण्यासाठी केली जाते.
कधीकधी मोठ्या आतड्यात किंवा इतर विकृतींमध्ये ट्यूमर तपासण्यासाठी ओटीपोटाचा एक्स-रे आवश्यक असतो. त्याचप्रमाणे, पशुवैद्यकाने विश्लेषणासाठी कोलनच्या श्लेष्मल त्वचा पासून ऊतकांचे नमुने काढणे सोयीचे वाटत असेल तर कोलोनोस्कोपी केली जाईल.
उपचार
उपचार नेहमीच एक पात्र पशुवैद्य द्वारा लादला पाहिजे आणि प्रश्न असलेल्या कोलायटिसच्या प्रकारावर अवलंबून असेल.
तीव्र कोलायटिसच्या संदर्भात, त्यासाठी सहसा ए आवश्यक असते 12 ते 24 तासांचा प्रारंभिक उपवास, त्यानंतर काही दिवस मऊ आहार घ्या. हे सर्व कुत्राच्या शरीरात असलेल्या रोगजनक किंवा हानिकारक जीवाणूंना काढून टाकण्यासाठी डिहायड्रेशन आणि प्रतिजैविकांना कमी करण्यासाठी ओरल सीरमच्या प्रशासनासह.
क्रोनिक कोलायटिस दरम्यानच्या काळात, हा मुख्य कारणास्तव हल्ला करून उपचार केला जातो ज्यामुळे रोग झाला आहे, म्हणून विविध प्रकारचे उपचार केले जातात. या प्रकरणात कोणता उपाय योग्य आहे ते फक्त पशुवैद्यच निर्दिष्ट करु शकतो, तथापि प्रतिजैविक औषध आणि मऊ आहार लागू करणे देखील सामान्य आहे.