आमच्या कुत्र्यांसाठी आपल्या सर्वांना सर्वोत्कृष्ट हवे आहे आणि आम्ही त्यांच्या मदतीसाठी सर्वतोपरी प्रयत्न करतो. तथापि, अशा जाती आहेत ज्या अनुवांशिक कारणास्तव विशिष्ट प्रकारच्या रोगांसाठी विशिष्ट जोखीम लोकसंख्या असतात. हा प्रकार स्नब नाक कुत्र्यांचा आहेनिराश होऊ नका, तथापि आपला कुत्रा यापैकी एक असल्यास, आम्ही इतर कुत्र्यांप्रमाणेच त्यांचे दु: ख कमी करण्यासाठी आणि त्यांना शक्य तितके आनंदी आयुष्य जगण्याचे अनेक मार्ग आहेत हे आम्ही पाहू.
ब्रेकीसेफेलिक कुत्र्यांचा त्रास
परंतु त्याला मदत करण्याचा प्रयत्न करणे, आपण त्याला प्रथम काय माहित असणे आवश्यक आहे. जरी त्यांचे हसणे एक चांगला हावभाव असू शकतात आणि कोमल होऊ शकतात, परंतु आपण हे समजले पाहिजे की ते दु: ख भोगत आहेत आणि त्यांना व्यावसायिकांच्या हस्तक्षेपाची आवश्यकता आहे. युनायटेड किंगडममध्ये नुकत्याच झालेल्या अभ्यासानुसार या प्रकारच्या जातीच्या कुत्र्यांचे मालक (आता त्यांना "स्नब नाक" म्हणायला लावतात) त्यांच्या पाळीव प्राण्यांच्या श्वसनासंबंधी समस्या ओळखत नाहीत.
आपल्या प्रिय पाळीव प्राण्यांना त्रास होण्यापासून प्रतिबंधित करण्यासाठी आपण किती दूर जाल? ते आम्हाला प्रेम देतात आणि त्या बदल्यात तेच पात्र असतात. तिला वाईट वाटू शकते अशा प्रत्येक गोष्टीकडे लक्ष देणे म्हणजे मालक म्हणून आपल्या जबाबदारीचा एक भाग आहे आणि प्रत्येक मुलाने चार पायाच्या सदस्याचा अवलंब करताना वचन दिलेली वचनबद्धता जी एका मुलाप्रमाणे संपूर्णपणे कुटुंबात समाकलित केली जाईल.
ब्रेकीसेफली म्हणजे काय?
ब्रेचीसेफली ही एक शारीरिक स्थिती आहे ज्यामुळे योग्य श्वास घेणे कठीण किंवा अंशतः अशक्य होते. हा रोग चपटा डोके आणि लांब, मऊ टाळू असलेल्या कुत्र्यांना प्रभावित करतो.. ब्रेकीसेफलीसाठी धोका असलेल्या लोकांमध्ये स्वत: ला तयार करण्यासाठी त्यांनी तयार केलेली आणखी एक शारीरिक स्थिती म्हणजे वर उल्लेख केलेल्या वैशिष्ट्यांव्यतिरिक्त, नाकाची हाडे लहान आहेत (म्हणजे कुत्र्यांच्या इतर जातींच्या तुलनेत खूपच लहान आहे) बुलडॉग्स, अगोदर निर्देश केलेल्या बाबीसंबंधी बोलताना पग, अगोदर निर्देश केलेल्या बाबीसंबंधी बोलताना बॉक्सर, अगोदर निर्देश केलेल्या बाबीसंबंधी बोलताना शार पेई किंवा शिह त्झु.
चार पायांच्या प्रेमींमध्ये ही तंतोतंत लोकप्रिय जातींपैकी एक आहे, म्हणूनच हा लेख वाचणे अत्यंत उपयुक्त आहे कारण लवकरच आपल्याकडे घरी एक विवाह असू शकेल. तथापि, कुत्रा ब्रेकीसेफेलिक असू शकतो सिंड्रोम न घेता, कारण पूर्वस्थिती आणि / किंवा पुरेशी काळजी घेतल्याबद्दल धन्यवाद, त्याने हा आजार विकसित केलेला नाही. दुस .्या शब्दांत, ही समस्या अव्यक्त आहे परंतु ही योग्य स्थिती नाही कारण त्यात लक्षणे नसतात.
उष्माघातापासून आपल्याला स्नब नाक असलेल्या कुत्र्यांची काळजी घ्यावी लागेल. जरी या जातीचे संरक्षण कोणत्याही जातीच्या सर्व कुत्र्यांना दिले जावे, ब्रेकीसेफॅलिकचा त्रास होण्याची शक्यता जास्त असते (आणि काही बाबतीत प्राणघातक आहे) कारण ते श्वासोच्छवासाद्वारे शरीराचे तापमान नियंत्रित करू शकत नाहीत.
उपरोक्त आरोग्यविषयक समस्यांमुळे - श्वसनासंबंधी अडचणी आणि याव्यतिरिक्त, उष्माघाताने ग्रस्त होण्याची प्रवृत्ती - या जातीचे आयुष्यमान समान आकाराच्या लोकांपेक्षा कमी असते.
त्याने ब्रेकीसेफेलिक सिंड्रोम विकसित केला आहे की नाही हे जाणून घेण्यासाठी मी माझ्या पाळीव प्राण्यांचे काय निरीक्षण करावे?
या प्रश्नाचे उत्तर देण्यास सक्षम होण्यासाठी, आपण आपल्या कुत्रा विषयी इतर प्रश्नांची उत्तरे स्वतःच दिली पाहिजेत:
- तुमचा श्वास मजबूत आणि गोंगाट करणारा आहे?
- झोपेत असतानाही तुमची घोरणे आणि घरघर जास्त पडत आहे काय?
- आपल्याकडे निळ्या हिरड्या आहेत?
- आपण कफ पासून पागल आहे?
- तुला चालण्यात अडचण आहे?
- शारीरिक व्यायामाची काही मिनिटेदेखील उभे राहू शकत नाही?
- तुम्ही जेव्हा खाता तेव्हा तुम्हाला ओहोटी येते का?
- तुम्हाला खोकला आहे किंवा शिंका येत आहे?
- तुम्हाला गिळण्यास त्रास आहे?
- तुझे तोंड पांढरे पडले आहे का?
- आपण वारंवार थकल्यासारखे आहात?
- तू झोपल्यावर अस्वस्थ आहेस का?
- जेव्हा ते खूपच गरम असते किंवा वातावरणात आर्द्रतेचे प्रमाण जास्त असते तेव्हा ते अधिक उत्तेजित होतात?
जर आपण एक किंवा अधिक प्रश्नांना उत्तर दिले तर, आपले पाळीव प्राणी अधिक बारकाईने पाहणे सुरू करा किंवा, तरीही, तिला ताबडतोब पशुवैद्यकडे घेऊन जा जेणेकरून तो तिचे निरीक्षण करू शकेल आणि तिने सिंड्रोम विकसित केला आहे की तसे करण्यास जवळ आहे की नाही ते ठरवू शकेल. हा व्यावसायिक तोच असेल जो या अवस्थेच्या तीव्रतेचे मूल्यांकन करेल आणि त्यांच्या निर्णयावर आणि कौशल्यानुसार संबंधित उपचार स्थापित करेल.
"घरगुती उपचार
लाड करणे महत्वाचे आहे, परंतु ते पुरेसे नाहीत. प्राण्यांना एकाच वेळी काळजी आणि काळजी घेणे आवश्यक आहे आणि असे आहे की स्वतःची व्यापून घेणे म्हणजे आपण ज्याची चिंता केली होती ते एकदा पाहिले की आपण कारवाई करणे. या अर्थाने, आपण आपली काळजी घेणे आवश्यक आहे ब्रेकीसेफेलिक पाळीव प्राणी संपूर्ण वर्षभर परंतु आम्हाला हे उन्हाळ्यात आणखी लक्ष देऊन करण्याची आवश्यकता आहे.
जेव्हा सूर्य कमी ताकदवान असेल तेव्हा खेळासाठी आणि व्यायामाचे काही तास वापरा आणि म्हणूनच तो कमी उष्ण असेल. हवेशीर ठिकाणी लॉक केलेले टाळा (उदाहरणार्थ कारच्या आत). त्याला संतुलित आहार खायला लावा, कारण हे निरोगी वजन ठेवल्याने आपणास बर्‍याच गोष्टींचा फायदा होईल आणि जास्त वजन घेऊन जाणे अधिक कठीण आहे आणि यामुळे थकवा व श्वासोच्छवासाची समस्या उद्भवते.
हे आपले नाकपुडे तसेच डोळे, धुरफडण्याच्या क्रिसेस, नाक आणि श्लेष्मल स्वच्छ ठेवते. कृत्रिम अश्रूंचा वापर करा आणि कोणत्याही प्रकारचे कॉलर लावू नका, कारण त्याद्वारे आपण पवन पाइपमध्ये दबाव आणू शकता ज्यामुळे त्याच्या श्वासोच्छ्वासात अडथळा येऊ शकतो, म्हणून कॉलरऐवजी हारनेस घाला.
साथीचे रोग
हे सामान्य आहे ब्रेकीसेफेलिक सिंड्रोम स्वरयंत्रात असलेली कंठातील पोकळी (ज्याला स्वरयंत्रातंत्र देखील म्हणतात) आणि घशाचा दाह (घशाचा दाह), टॉन्सिल्सचे उत्सर्ग (ज्या अवस्थेत ते घशातून बाहेर पडतात), फॉस्सी अनुनासिक परिच्छेदांमधून वाईट वायुवीजन, घशातील अडथळा यासह इतर श्वसन विकृतींसह असतात. आणि सतत फाडणे आणि नेत्रश्लेष्मलाशोथ.
ते लैंगिकदृष्ट्या कार्यशील अडथळे देखील सादर करू शकतात जसे की लाळ जास्त प्रमाणात विसर्जन करणे, रेगर्गेटीशन करणे आणि / किंवा उलट्या होणे. या पॅथॉलॉजीजची तीव्रता कुत्रा आणि त्याच्या परिस्थितीनुसार बदलते आणि ते एकटे किंवा संयोजनात दिले जाऊ शकतात. काहीजणांद्वारे ब्रेचिसेफली हे या जातींपैकी सर्वात विचित्र आणि सुंदर मानले जाते.
तथापि, आणि काही मालकांच्या मते ते त्यांच्या पाळीव प्राण्यांचे गुण आहेत या पलीकडे, लांब थरार म्हणजे खरोखर एक धोकादायक विकृती आहे, जी आपल्या मालकीच्या जातींच्या जीवनाची गुणवत्ता दर्शवते. आपल्याला हे माहित असले पाहिजे की, सौंदर्य आपल्याइतकेच महत्त्वाचे आहे आणि तिचे हावभाव आपल्याला हसवतात (उदाहरणार्थ, आपल्या घोरणे), जर आम्ही तत्काळ कारवाई केली नाही (तिला पशुवैद्यकडे नेले) तर आम्ही आपले पाळीव प्राणी धोक्यात घालून तिला त्रास देत आहोत.
आमच्या पाळीव प्राण्यांचे जीवन गुणवत्ता आपल्यावर अवलंबून असते. ब्रेकीसेफलिक्सच्या बाबतीत, आपण दुप्पटीने जबाबदार असले पाहिजे. प्रत्येक मालकाने त्यांच्या पाळीव प्राण्याशी जशी वचनबद्धतेने गृहित धरले आहे त्या गृहित धरण्याव्यतिरिक्त, येथे जबाबदारी दुप्पट आहे, कोणताही कुत्रा आणि कुटूंबाचा भाग म्हणून आणि एखाद्या विकृतीच्या जातीच्या जातीच्या रूपात ती निःसंशयपणे नजीकच्या जोखमीच्या स्थितीत ठेवते.