Hobbels bij honden

Er zijn maar weinig dingen die u meer zullen verrassen dan het ontdekken van een bult of stoot op uw hond en het is dat als je hand over je hondenvriend glijdt in een liefdevol gebaar, zoals hem aanraken of strelen, je vingers kunnen passeren een brok die er niet eerder was.

Met dat aanhoudende 'C'-woord dat in je hoofd centraal zal staan, uw eerste angst is dat uw hond kanker kan hebben​ Uw zoektocht in gang zetten als het gaat om het vinden van een antwoord op wat deze groei bij uw hond betekent, is het eerste wat u gaat doen wachten is niet iets ernstigs.

Knobbels en stoten bij honden

Hoe lang ben je hier al? Vraag het aan de dierenarts. Ik heb het gisteren gevonden, dokter, antwoordt de eigenaar van het huisdier. Eens kijken of we anderen kunnen vinden, zegt de dokter als deskundige en gevoelige handen bij het palperen van de hond. Hier is er nog een zoals deze! Zegt de dokter terwijl hij zijn hand gewoon op de zacht, rond, mobiel deeg onder de huid van de hond.

Ik denk dat we het zo noemen lipomen, zijn gewoon vette afzettingen onder de huid, komen heel vaak voor en leveren meestal geen problemen op, zegt de dokter. De opluchting van de persoon bij het horen van het goede nieuws wordt afgebroken terwijl de dokter verder gaat.

We weten echter eerlijk gezegd niet wat deze knobbels werkelijk zijn, tenzij we er enkele onderzoeken cellen onder de microscoop​ Daarom stel ik voor dat we een simpele doen naaldbiopsiedoor enkele cellen op een objectglaasje te plaatsen en de objectglaasjes naar een dierenarts-patholoog te sturen voor een definitieve diagnose.

De dokter is in dit geval grondig en zorgvuldig en de waarheid is dat een definitieve diagnose van wat het is, eenvoudigweg niet kan worden gesteld zonder de microscopisch onderzoek van de cellen van de knobbel en het is dat een veterinaire specialist in pathologie de uiteindelijke autoriteit en rechter is als het gaat om het belichten hiervan knobbels en stoten dat vinden we maar al te vaak bij onze hondenvrienden.

Soorten pakketten

Naast degene die we hebben besproken, zijn er veel verschillende soorten klonten, elk met zijn oorzaken, behandelingen en gevaren. Daarom is het handig om iets te weten over de meest elementaire, degenen die vaker voorkomen. Bijvoorbeeld degenen die we u gaan citeren.

gezwellen

Het zijn pakketten waarvan de oorsprong een abnormale celgroei. Normaal gesproken verschijnen deze knobbels bij oudere honden, maar het kan zijn dat ze ook bij jonge honden voorkomen. Het is niet altijd slecht, soms is het een goede zaak.

Als ze kwaadaardig zijn, houden ze zich vast aan andere structuren en 'vallen' ze binnen, met een mogelijk ernstig probleem dat zo snel mogelijk moet worden verholpen.

cysten

Een cyste is een pijnloze knobbel die in de meeste gevallen met vloeistof wordt gevuld. Dit wordt veroorzaakt door een verstopping van een klierkanaal en is in principe niet ernstig.

Keloid litteken

Het keloïde litteken is een beschermingsmechanisme dat honden snel moeten herstellen als er beschadigd weefsel is. Het probleem is dat dat litteken kan geïrriteerd raken en op deze manier de verschijning van een knobbel veroorzaken. Maar het is meestal niet problematisch.

kneuzingen

Hematomen zijn trauma's die vasculaire afbraak veroorzaken, vandaar dat het bloed zelf de weefsels bereikt en ze bedekt (en je kunt die vlek die verschijnt waarderen). Vaak vormt zich een knobbel, maar deze neigt na verloop van tijd af te nemen. Als dit niet het geval is, of als er problemen zijn, kunt u het beste naar de dierenarts gaan.

Pus abces

Zoals de naam doet vermoeden, zijn ze dat knobbeltjes die zijn gevuld met een etterende vloeistof (pus) die de knobbel creëert. Deze zijn niet al te ernstig, maar het wordt aanbevolen om ze te behandelen omdat het pijnlijk voor hen is.

Het probleem is dat de behandeling kan zijn, oppervlakkig reinigen of een incisie maken en de infectie en pus van binnenuit elimineren. Dit laatste is het meest effectief, omdat het het uit de wortel verwijdert. Bij de andere behandeling moet je pas na anderhalve maand of anderhalve maand terug naar de dierenarts.

Wat is een lipoom?

Lipoom het is een van de meest voorkomende gevonden knobbels door dierenartsen tijdens een lichamelijk onderzoek.

Deze zachte, ronde en pijnloze massa's zijn meestal gewoon aanwezig onder de huid, maar komt af en toe voort uit diepe bindweefsels tussen spieren, meestal ze zijn goedaardig, dat wil zeggen, ze blijven op één plaats, vallen de omringende weefsels niet binnen en niet uitzaaien naar andere delen van het lichaam​ Ze groeien tot een bepaalde grootte en zitten daar gewoon op de weefsels.

De meeste lipomen hoeven niet te worden verwijderd en van tijd tot tijd lipomen zal blijven groeien in de vorm van grote vetophopingen Ze zijn hinderlijk voor de hond en kunnen een chirurgische uitdaging vormen om te verwijderen. En nog zeldzamer, sommige lipomen zullen kwaadaardig zijn en zich door het lichaam van de hond verspreiden.

Het is een tumor​ En daarin ligt de echte uitdaging om ermee om te gaan knobbels en stoten bij honden kunnen we eenvoudigweg niet precies voorspellen wat een van deze gaat doen, daarom doen we ons best om ze te verwijderen wanneer dit wordt aangegeven of houd ze goed in de gaten zodat ze bij het eerste teken van verandering kunnen worden verwijderd.

Niet elke knobbel of bult op uw hond zal een tumor zijn en het is dat slechts enkele oppervlakkige knobbels zijn talg cysten bij honden die simpelweg de olieklieren in de huid stoppen.

Huidcysten kunnen zijn samengesteld uit dode cellen of zelfs zweet of heldere vloeistof, deze breken vaak vanzelf, genezen en worden nooit meer gezien. Anderen raken chronisch geïrriteerd of geïnfecteerd, ze moeten worden verwijderd en vervolgens worden gecontroleerd door een dierenarts om er zeker van te zijn wat ze zijn, sommige rassen, vooral de Cocker Spaniel, zijn dat wel. vatbaar voor het ontwikkelen van talgcysten.

Gerelateerd artikel:

10 waarschuwingssignalen van kanker bij honden

Oorzaken van knobbels bij honden

Alleen omdat een hond een knobbel heeft, wil nog niet zeggen dat het een slechte zaak zal zijn. Het hoeft niet. Soms, net als bij mensen, kunnen de hobbels ook goedaardig zijn, en zolang ze u niet dagelijks beïnvloeden, hoeft u zich geen zorgen te maken.

U moet echter weten wat de oorzaken zijn van het ontstaan ​​van knobbels of bultjes bij honden. Dit zijn:

Voor kanker

Het is het eerste waar we aan denken als we een knobbel bij de hond opmerken. En het is dat het ons alert maakt en we beginnen na te denken over al het slechte. Maar in werkelijkheid kan de knobbel afkomstig zijn van een goedaardige celgroei. Of slecht, ja.

Er zijn veel factoren die kunnen beïnvloeden of het goed of slecht is: hormonen, genetica, leeftijd, dieet ... Als u een knobbel opmerkt, moet u deze naar de dierenarts brengen, aangezien zij degene zijn die kan bepalen of het nodig is kanker. Hoewel, zoals we u vertellen, er meer is.

Door abcessen

Het is een van de meest voorkomende die er is, en je weet het misschien niet, maar het verwijst eigenlijk naar een verzameling pus onder de huid. Ze verschijnen meestal op de rug of op het hoofd en zijn het gevolg van een wond die niet goed is gesloten en die geïnfecteerd raakt. Soms die knobbels breken de huid en er komt pus uit, Maar hoeveel je hem ook schoonmaakt, hij komt er weer uit. Wat doet u in dergelijke gevallen? Ga naar de dierenarts, want hij is degene die het grondiger kan schoonmaken en met een antibioticabehandeling het probleem binnen een paar weken kan oplossen.

Door lymfeklieren

Als er een infectie is, is een van de reacties van het lichaam van de hond zwelling van de lymfeklieren. Deze zullen worden opgemerkt als knobbels in de nek of op de achterpoten, en het is beter om naar de dierenarts te gaan omdat u heeft hoogstwaarschijnlijk antibiotica nodig.

In feite, als de infectie eenmaal is verdwenen, doen die knobbels dat ook.

Op leeftijd

Helaas loopt de leeftijd af, of we het nu leuk vinden of niet, en bij oudere honden is de kans groter dat ze verschillende soorten knobbels vertonen, niet alleen tumorachtig, maar ook van een ander type. U heeft bijvoorbeeld de bultjes op uw oogleden tumoren die voorkomen in de meibornklieren die irritatie veroorzaken.

Daarom is het op deze leeftijden belangrijk om veel meer voor hem te zorgen, zodat hij zijn laatste jaren zo goed mogelijk kan doorbrengen.

Hoe weet u of een brok goed of slecht is?

Het snelle antwoord is: de dierenarts weet het.

Maar daar willen we je meer over vertellen. Een dierenarts zal, door zijn ervaring en kennis, weten, door de reactie die de hond heeft, door het uiterlijk van de knobbel te zien, door hoe hard het is, enz. het soort probleem dat u ondervindt.

Nu is het geen waarzegster, en dit betekent dat, hoewel het kan aanvoelen wat voor soort knobbel een hond heeft, het nodig heeft doe een scan en tests om het te verifiëren, want u kunt ook ongelijk hebben.

Daarom heeft op het moment dat een hond arriveert met een knobbel, zodra hij deze verkent, een idee, maar hij moet op bewijs vertrouwen. En degenen die meestal worden uitgevoerd, zijn de volgende:

Bloed- en urinetests

Deze test geeft aan of iets de oorzaak is van het verschijnen van de knobbel. Het kan een infectie zijn, er kunnen problemen zijn met de testwaarden, enz. Normaal gesproken wordt een algemene analyse gevraagd, die de dierenarts kan waarschuwen als de waarden worden gewijzigd.

Röntgenfoto en / of echografie

Zelfs als u dat niet denkt, kan een röntgenfoto u helpen te zien wat voor soort knobbel er is. Hetzelfde gebeurt met echo's, waarbij u de knobbel kunt onderscheiden en er iets meer over kunt weten om te zien of het een orgaan aantast.

Magnetische resonantie

Het is een test die verder gaat dan echografie, omdat het erop gericht is te weten hoe ver deze knobbel reikt, of deze zich heeft verspreid naar andere organen of zeer gelokaliseerd is.

biopsie

Het is meestal de laatste stap om te weten of het brok goed of slecht is. De biopsie kan op veel verschillende manieren worden uitgevoerd, hoewel het normaal is om het te doen terwijl het dier slaapt, zodat het niet nerveus wordt en de dierenarts rustiger kan werken. In haar stukjes worden uit de verpakking gehaald binnen om te worden geanalyseerd en de maligniteit te verifiëren of niet die het heeft.