Scottish Greyhound jest również znany jako Deerhound. Ta maskotka jest uosobieniem równowagi kontrastów między aktywnością, grami i siedzącym trybem życia. Ma imponujący i onieśmielający wygląd, ale jest niezwykle zabawny i przyjazny i często łączy wymagającą aktywność fizyczną z wielogodzinnym odpoczynkiem.
Jest pieszczotliwie nazywany 'Royal Dog of Scotland ”. Deerhound ma romantyczną przeszłość ze względu na szlachetną postawę i niezwykle czułe instynkty. Rasa ma zaszczyt zostać opisana przez Sir Waltera Scotta jako stworzenie doskonałe i niebiańskie.
Historia Royal Dog of Scotland
Pochodzenie chartów szkockich zaginęło w historii szkockich wyżyn, ponieważ istnieje wierna dokumentacja i wiadomo, że używano ich w XVI wieku do polowania na jelenie. Podejrzewa się, że były również używane do polowania na wilki.
Fakt, że ten duży zwierzak został użyty do tej konkretnej pracy, pozwala to ustalić posiadane tylko przez ludzi ze szlachtyponieważ tylko w wysokiej randze społecznej dozwolone było polowanie na jelenie. Chociaż posiadanie szlachetnego ludu było przywilejem, stanowiło to również znaczące ograniczenie rasy. Ciągłe konflikty między klanami i walki przeciwko panowaniu Anglików miały negatywny wpływ na ekspansję rasy, umieszczenie go na krawędzi wyginięcia w XVIII wieku.
Wojny światowe były strasznym scenariuszem dla wszystkich żywych istot, a rasa zmniejszyła się tak bardzo, że cieszyła się nim tylko elitarna szlachta. W tym momencie, należy do rzadkich ras i jest wysoko ceniony wśród chartów. Z wielkim sukcesem rozszerzył się poza stary kontynent, docierając do miejsc tak odległych jak Australia i Kanada.
Rasa ta również stopniowo kolonizuje serca i domy, co czyni ją interesującą opcją jako pies do towarzystwa o bardzo szczególnych cechach. Ma wybitne międzynarodowe uznanie, które przejawia się w uznaniu AKC od XIX wieku. FCI zaakceptował Deerhound w 1955 roku, a ostatnie zatwierdzenie obowiązujących norm miało miejsce w 2012 r.
cechy
Rasa psów rasy Greyhound ma specyficzne cechy związane ze szczególnie uzdolnioną sylwetką być szybkim w wyścigach, z tego powodu psy tej rasy są zwykle wysokie i długie. Mają półproste uszy i bardziej rozwiniętą wizję niż inne rasy psów. Charty są szeroko stosowane w polowaniu na szybkie i zwinne ofiary, takie jak: zające, króliki i jelenie.
Specyficzne cechy chartów szkockich zaczynają się od wysokości w kłębie od 71 do 76 cm i wadze około 45 kilogramów. Umaszczenie może być bardzo wyraziste szare, niebiesko-szare lub pręgowane. Mają futro na brodzie, wąsach i głowie, której faktura jest bardziej miękka niż reszta ciała, a eleganckiemu wyglądowi towarzyszy mocna i długa stylizowana szyja.
Temperament
Jeśli chodzi o osobowość, ta rasa psów z pewnością ma szczególne wyróżnienie dla psiej rycerskości. Postać jest słodka i szarmancka, bez utraty siły i wrażliwości. Jego męstwo jest niezwykłe i łączy je z czujnością. Wszystkie te cechy są doskonale zrównoważone przez delikatność, lojalność i uspokajającą postawę.
Jego zachowanie nie wykazuje cech agresywności, dlatego jest idealny dla dzieci, ale nie jako pies stróżujący. Jednak ich rozmiar może generować stan czujności i ostrożności u nieznajomych ma tendencję do szybkiego znikania, gdy ukazuje swój charakter. Deerhound wymaga odpowiedniej edukacji w zakresie socjalizacji, zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami domowymi. Jego charakter i sposób wychowania jest taki sam jak charta hiszpańskiego, będąc dwiema bardzo podobnymi rasami psów.
Choroby
Scottish Greyhound lub Deerhound nie charakteryzuje się niskimi kosztami utrzymania, ale nie oznacza to, że jest całkowicie niedostępny, ale wymaga uwagi i opieki. W sprzyjających warunkach możesz mieć żywotność od ośmiu do jedenastu lat.
Rasa może prezentować różne choroby wrodzone, więc właściciel musi być bardzo uważny. Weterynarz będzie musiał dokonać odpowiednich przeglądów i sformułować konkretne zalecenia dla rasy. Należy to podkreślić większość chartów jest bardzo wrażliwa na znieczulenie, środków przeciwbólowych i ogólnie leków, jest to spowodowane niskim poziomem tłuszczu w organizmie.
Głęboki tułów Deerhound sprawia, że jest on podatny na stan żołądka znany jako obrzęk lub skręcenie żołądka, będąc w stanie być śmiertelnikiem. Stres jest naprawdę komplikacją dla rasy i nigdy nie należy go przykrywać przed osiągnięciem dojrzałości.
Wśród chorób, na które mogą być wrażliwi, są: kardiomiopatia rozstrzeniowa. Ta nieprawidłowość sprawia, że serce ciężko pracuje i się powiększa. Objawy, na które powinni zwracać uwagę właściciele, to utrata masy ciała, utrata apetytu, wzdęcia, łagodny kaszel, duszność i depresja. Nie ma lekarstwa, ale istnieje realne leczenie poprawić warunki życia zwierzęcia.
Struktura kostna chartów sprawia, że są one szczególnie podatne kostniakomięsak, bardzo agresywny rak kości który jest leczony chemioterapią i chirurgiczną amputacją. Niedobór czynnika VII rozpoznawany jest w każdym wieku i objawia się nadmiernym krwawieniem.
Różne alergie są również częstym problemem w rasie i można je leczyć, identyfikując ich pochodzenie lub przyczyny. Niektóre można kontrolować, a nawet wykorzenić w zależności od nasilenia i pośpiech, z jakim jest to potraktowane. Ostatnia to niedoczynność tarczycy. Jeśli do tego dojdzie, kontroluje się to lekami hormonalnymi, które mogą sprawić, że zwierzę będzie żyć bez komplikacji.
Jedzenie i opieka
Wielkość Deerhounda i ilość energii, którą muszą wydać, powoduje, że zwierzę konsumuje średnio 900 gramów pożywienia dziennie. Kiedy jest szczeniakiem, musi jeść częściej niż w wieku dorosłym, zarówno ze względu na etap rozwoju, jak i naturalny niepokój.
Niezbędna jest kontrola weterynaryjna i zwracanie uwagi na wszelkie zmiany w ich zachowaniu i rutynie. Chociaż czasami możesz czuć się trochę leniwy, ważne jest, aby codziennie odbywać przynajmniej jeden spacer. To idealne jest to, że ma wystarczająco dużo miejsca do chodzenia i zabawy.
Kąpiel będzie wykonywana tylko w razie potrzeby, a sierść szczotkowana raz w tygodniu. Skóra zostanie bardzo dobrze zbadana do szybkiego działania w przypadku wykrycia objawów pasożytów, infekcji lub grzybów. Paznokcie są przycinane raz w miesiącu, aby zapobiec ich naturalnemu ścieraniu. Są przyjazne jako psy towarzyszące, ale nie należy zapominać o ich psim charakterze. Edukacja to wysiłek, który należy wykonać od szczeniaka, z odpowiednią cierpliwością i nagrodą.