Rasa psów rasy Mudi

Rasa psów Mudi nie jest zbyt popularna ani znana miłośnikom psów.  Jednak te zwierzęta są naprawdę niezwykłymi i godnymi przedstawicielami gatunku.  Mudi są średniego wzrostu i zrównoważone między energią a odpoczynkiem, są wszechstronne i różnorodne oraz mają duże zdolności adaptacyjne.  Utrzymanie tych zwierząt nie wymaga dużych nakładów czasu ani pieniędzy, ich wierność porównuje się z wiernością psów towarzyszących połączoną z siłą i odwagą psa stróżującego.  Rasa Mudi nie rozprzestrzeniła się na całym świecie, jej ograniczenia prawie nie przekraczają kraju pochodzenia, jednak jest to dobre dla rasy, która pokornie ma wiele do zaoferowania.  Historia lub pochodzenie rasy Mudi Rasa Mudi nie jest łatwa do prześledzenia, dokumentacja wskazuje, że nie zostały one stworzone specjalnie przez hodowców, którzy stosowali prawa genetyki Mendla.  Po prostu Mudi pojawił się naturalnie po mieszankach owczarków węgierskich pomiędzy rasami Puli, Szpicem Niemieckim i Pumi.  Biorąc pod uwagę te dane, Mudi to bardzo nowoczesna rasa, która naprawdę narodziła się w XX wieku.  Węgierscy pasterze tylko mieszali się, szukając podstawowych cech w pracy pasterskiej i tego, że jest to łatwe w utrzymaniu zwierzę domowe.  XX wiek był dla rasy bardzo pracowity, gdyż nie tylko została stworzona, ale także zyskała uznanie dzięki dr.  Dezso Fenves, że w 1936 roku nazwał ją autochtoniczną rasą Węgier.  Zaraz po wybuchu II wojny światowej tragiczny okres nie tylko dla ludzi, ale dla wielu ras psów, w tym dla prawie wymarłego Mudi.  Ekolodzy uratowali kilka okazów, które pozwoliły na kontynuację rasy.  Pomimo swoich niezwykłych cech, Mudi jest nadal bardzo lokalną rasą, z wyjątkiem kilku okazów w Finlandii.  Nadal pracują jako owczarki i coraz częściej zyskują przestrzeń w domach.  Charakterystyka Mudi jest uważany za psa średniej wielkości o wysokości w kłębie od 41 do 47 centymetrów.  Średnia waga to około 12 kg.  Zaleca się, aby nie ważyły ​​mniej niż 12 kg i nie więcej niż 13.  Sierść może być czarna, gniada, jesionowa, brązowa, biała lub niebieska.  Rasa Mudi jest klasyfikowana zgodnie z FCI w grupie 1 psów pasterskich i pasterskich, w szczególności sekcja 1 psów pasterskich.  Jak już wspomniano, jest średniej wielkości, o prawie kwadratowym profilu i nieco nachylonej górnej linii od kłębu do zadu.  Głowa ma kształt klina, oczy powinny być ciemne, z wyjątkiem tych o wzorze merle, które mogą mieć niebieskie lub brązowe oczy.  Uszy są wysokie, stojące i pokryte włosem.  Mają trójkątny kształt z niezależną ruchliwością w zależności od bodźca.  Mają mocną kufę z prostym i zwężającym się grzbietem nosa, z wąskimi wargami podobnymi kolorem do nosa.  Mudi mają mocną szyję średniej długości i wyraźną muskulaturę.  Nie mają podwójnego podbródka.  Ciało jest gładkie, smukłe, o twardych i mocnych mięśniach, a grzbiet jest krótki i prosty, a ogon podąża za naturalną linią zadu.  W stanie czujności ogon jest sierpowaty i rozluźniony prawie poziomo.  Sierść jednolita, falista, równomiernie kręcona, gęsta i niezbyt długa.  Temperament Na poziomie charakteru jest to bardzo inteligentna i aktywna rasa psów.  Pokazuje specjalne warunki zwinności i talentu do różnych psich sportów.  Ma świetny nos, który jest bardzo przydatny w usługach wykrywania narkotyków.  Rasa Mudi jest wysoko ceniona wśród owczarków węgierskich, którzy wysoko cenią jej wrogość.  Jego utrzymanie nie wiąże się z wysokimi kosztami.  Szczekają na każdy bodziec, do czego zachęcała ich praca pasterska.  Dobrze wyszkolony jest kontrolowany, ale jest bardzo przydatny jako pies alarmowy.  Chociaż jest bardzo aktywny i zawsze ceni sobie pracę lub zajęcie do wykonania, lubi dni wolne i nie denerwuje się do tego stopnia, że ​​niszczy wszystko w swoim otoczeniu.  W towarzyskim będzie wykazywać cechy psa pasterskiego, to znaczy akceptuje obecność innych zwierząt, chociaż jest terytorialna z psami.  Toleruje dzieci, ale nie akceptuje nadużyć, dlatego lepiej wychowywać maluchy i pilnować ich, zawsze będzie starał się je paść.  Jego postać jest porywcza i usłużna, lubi przygody, więc głównym ryzykiem jest to, że się zgubi.  Lubi ćwiczyć i grzebać rzeczy.  Najlepiej mieć dla niego miejsce do biegania i zabawy.  Mimo przywiązania do swojego właściciela nie wykazuje problemów w podejmowaniu samodzielnych decyzji i zapewnianiu sobie rozrywki samotnie biegając i grając.  Opieka podstawowa Wymagania dotyczące opieki nad tym zwierzakiem są stosunkowo niskie, zadbane, jego żywotność wynosi od dwunastu do czternastu lat.  Najbardziej podstawową i najważniejszą rzeczą jest szczepienie i odrobaczenie zgodnie z zaleceniami weterynarza.  Jego główną potrzebą jest zużywanie energii, co wymaga codziennej dawki ćwiczeń i uczucia.  Momentem, który może wzmocnić więź ze zwierzakiem, jest czesanie sierści oraz sprawdzanie jego uszu i utrzymywanie ich w czystości, aby uniknąć pasożytów i infekcji.  Łazienka nie powinna być częsta, tylko wtedy, gdy jest potrzebna, ponieważ ma nieprzyjemny zapach lub jest brudna.  Żywność i zdrowie Pokarm jest niezbędny do utrzymania zdrowia zwierzęcia.  Składniki odżywcze, które powinien spożywać, są przeznaczone dla rasy średniej, podczas gdy szczenię powinno spożywać trzy razy dziennie karmę dostosowaną do jego rozwoju.  Zwierzęta mięsożerne wymagają większego spożycia białka w przypadku psów, powinno to stanowić 85% diety.  Należy unikać otyłości i dostosowywać dietę do osób w podeszłym wieku.  Dbając o żywność, zdrowie będzie prostszym aspektem.  Szczepionki i składniki odżywcze są objęte gwarancją Nie jest to rasa, która powoduje wielkie komplikacje, jeśli chodzi o choroby genetyczne.  Psy z cechami fizycznymi Mudi mają zwykle procentowe ryzyko chorób związanych z deformacjami kości, takimi jak dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego.  Pierwsza wpływa na tylne kończyny zwierzęcia, a druga na przód.  Kiedy dorastają, trzeba być świadomym zaćmy, nie jest to specyficzna choroba oczu psów, ale każdej rasy, gdy osiągają starość.  Wreszcie, choć zwykle jest to zaskakujące, wiele ras psów może cierpieć na epilepsję.  Ta choroba układu nerwowego powoduje u zwierząt drgawki, które często niepokoją właścicieli.

La Rasa psów rasy Mudi Nie jest zbyt popularny ani znany miłośnikom psów. Jednak te zwierzęta są naprawdę niezwykłymi i godnymi przedstawicielami gatunku. Mudi są średniego wzrostu i zrównoważone między energią a odpoczynkiem, są wszechstronne i różnorodne oraz mają duże możliwości adaptacji.

Utrzymanie tych zwierząt nie wymaga dużych nakładów czasu ani pieniędzy, ich wierność porównuje się z wiernością psów towarzyszących połączoną z siłą i odwagą psa stróżującego. Rasa Mudi nie rozprzestrzeniła się na całym świecieIch limity prawie nie przekraczają kraju pochodzenia, jednak jest to dobre dla rasy, która z pokorą ma wiele do zaoferowania.

Historia lub pochodzenie Mudi

Rasa psów Mudi nie jest zbyt popularna ani znana miłośnikom psów.  Jednak te zwierzęta są naprawdę niezwykłymi i godnymi przedstawicielami gatunku.  Mudi są średniego wzrostu i zrównoważone między energią a odpoczynkiem, są wszechstronne i różnorodne oraz mają duże zdolności adaptacyjne.  Utrzymanie tych zwierząt nie wymaga dużych nakładów czasu ani pieniędzy, ich wierność porównuje się z wiernością psów towarzyszących połączoną z siłą i odwagą psa stróżującego.  Rasa Mudi nie rozprzestrzeniła się na całym świecie, jej ograniczenia prawie nie przekraczają kraju pochodzenia, jednak jest to dobre dla rasy, która pokornie ma wiele do zaoferowania.  Historia lub pochodzenie rasy Mudi Rasa Mudi nie jest łatwa do prześledzenia, dokumentacja wskazuje, że nie zostały one stworzone specjalnie przez hodowców, którzy stosowali prawa genetyki Mendla.  Po prostu Mudi pojawił się naturalnie po mieszankach owczarków węgierskich pomiędzy rasami Puli, Szpicem Niemieckim i Pumi.  Biorąc pod uwagę te dane, Mudi to bardzo nowoczesna rasa, która naprawdę narodziła się w XX wieku.  Węgierscy pasterze tylko mieszali się, szukając podstawowych cech w pracy pasterskiej i tego, że jest to łatwe w utrzymaniu zwierzę domowe.  XX wiek był dla rasy bardzo pracowity, gdyż nie tylko została stworzona, ale także zyskała uznanie dzięki dr.  Dezso Fenves, że w 1936 roku nazwał ją autochtoniczną rasą Węgier.  Zaraz po wybuchu II wojny światowej tragiczny okres nie tylko dla ludzi, ale dla wielu ras psów, w tym dla prawie wymarłego Mudi.  Ekolodzy uratowali kilka okazów, które pozwoliły na kontynuację rasy.  Pomimo swoich niezwykłych cech, Mudi jest nadal bardzo lokalną rasą, z wyjątkiem kilku okazów w Finlandii.  Nadal pracują jako owczarki i coraz częściej zyskują przestrzeń w domach.  Charakterystyka Mudi jest uważany za psa średniej wielkości o wysokości w kłębie od 41 do 47 centymetrów.  Średnia waga to około 12 kg.  Zaleca się, aby nie ważyły ​​mniej niż 12 kg i nie więcej niż 13.  Sierść może być czarna, gniada, jesionowa, brązowa, biała lub niebieska.  Rasa Mudi jest klasyfikowana zgodnie z FCI w grupie 1 psów pasterskich i pasterskich, w szczególności sekcja 1 psów pasterskich.  Jak już wspomniano, jest średniej wielkości, o prawie kwadratowym profilu i nieco nachylonej górnej linii od kłębu do zadu.  Głowa ma kształt klina, oczy powinny być ciemne, z wyjątkiem tych o wzorze merle, które mogą mieć niebieskie lub brązowe oczy.  Uszy są wysokie, stojące i pokryte włosem.  Mają trójkątny kształt z niezależną ruchliwością w zależności od bodźca.  Mają mocną kufę z prostym i zwężającym się grzbietem nosa, z wąskimi wargami podobnymi kolorem do nosa.  Mudi mają mocną szyję średniej długości i wyraźną muskulaturę.  Nie mają podwójnego podbródka.  Ciało jest gładkie, smukłe, o twardych i mocnych mięśniach, a grzbiet jest krótki i prosty, a ogon podąża za naturalną linią zadu.  W stanie czujności ogon jest sierpowaty i rozluźniony prawie poziomo.  Sierść jednolita, falista, równomiernie kręcona, gęsta i niezbyt długa.  Temperament Na poziomie charakteru jest to bardzo inteligentna i aktywna rasa psów.  Pokazuje specjalne warunki zwinności i talentu do różnych psich sportów.  Ma świetny nos, który jest bardzo przydatny w usługach wykrywania narkotyków.  Rasa Mudi jest wysoko ceniona wśród owczarków węgierskich, którzy wysoko cenią jej wrogość.  Jego utrzymanie nie wiąże się z wysokimi kosztami.  Szczekają na każdy bodziec, do czego zachęcała ich praca pasterska.  Dobrze wyszkolony jest kontrolowany, ale jest bardzo przydatny jako pies alarmowy.  Chociaż jest bardzo aktywny i zawsze ceni sobie pracę lub zajęcie do wykonania, lubi dni wolne i nie denerwuje się do tego stopnia, że ​​niszczy wszystko w swoim otoczeniu.  W towarzyskim będzie wykazywać cechy psa pasterskiego, to znaczy akceptuje obecność innych zwierząt, chociaż jest terytorialna z psami.  Toleruje dzieci, ale nie akceptuje nadużyć, dlatego lepiej wychowywać maluchy i pilnować ich, zawsze będzie starał się je paść.  Jego postać jest porywcza i usłużna, lubi przygody, więc głównym ryzykiem jest to, że się zgubi.  Lubi ćwiczyć i grzebać rzeczy.  Najlepiej mieć dla niego miejsce do biegania i zabawy.  Mimo przywiązania do swojego właściciela nie wykazuje problemów w podejmowaniu samodzielnych decyzji i zapewnianiu sobie rozrywki samotnie biegając i grając.  Opieka podstawowa Wymagania dotyczące opieki nad tym zwierzakiem są stosunkowo niskie, zadbane, jego żywotność wynosi od dwunastu do czternastu lat.  Najbardziej podstawową i najważniejszą rzeczą jest szczepienie i odrobaczenie zgodnie z zaleceniami weterynarza.  Jego główną potrzebą jest zużywanie energii, co wymaga codziennej dawki ćwiczeń i uczucia.  Momentem, który może wzmocnić więź ze zwierzakiem, jest czesanie sierści oraz sprawdzanie jego uszu i utrzymywanie ich w czystości, aby uniknąć pasożytów i infekcji.  Łazienka nie powinna być częsta, tylko wtedy, gdy jest potrzebna, ponieważ ma nieprzyjemny zapach lub jest brudna.  Żywność i zdrowie Pokarm jest niezbędny do utrzymania zdrowia zwierzęcia.  Składniki odżywcze, które powinien spożywać, są przeznaczone dla rasy średniej, podczas gdy szczenię powinno spożywać trzy razy dziennie karmę dostosowaną do jego rozwoju.  Zwierzęta mięsożerne wymagają większego spożycia białka w przypadku psów, powinno to stanowić 85% diety.  Należy unikać otyłości i dostosowywać dietę do osób w podeszłym wieku.  Dbając o żywność, zdrowie będzie prostszym aspektem.  Szczepionki i składniki odżywcze są objęte gwarancją Nie jest to rasa, która powoduje wielkie komplikacje, jeśli chodzi o choroby genetyczne.  Psy z cechami fizycznymi Mudi mają zwykle procentowe ryzyko chorób związanych z deformacjami kości, takimi jak dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego.  Pierwsza wpływa na tylne kończyny zwierzęcia, a druga na przód.  Kiedy dorastają, trzeba być świadomym zaćmy, nie jest to specyficzna choroba oczu psów, ale każdej rasy, gdy osiągają starość.  Wreszcie, choć zwykle jest to zaskakujące, wiele ras psów może cierpieć na epilepsję.  Ta choroba układu nerwowego powoduje u zwierząt drgawki, które często niepokoją właścicieli.

Rasa Mudi nie jest łatwa do wyśledzenia, dokumentacja wskazuje, że nie zostały one specjalnie stworzone przez hodowców, którzy zastosowali prawa genetyki Mendla. Po prostu Mudi pojawił się naturalnie po mieszankach owczarków węgierskich pomiędzy rasami Puli, Szpicem Niemieckim i Pumi.

Biorąc pod uwagę te dane, Mudi to bardzo nowoczesna rasa, która naprawdę narodziła się w XX wieku. Węgierscy pasterze tylko mieszali się, szukając podstawowych cech w pracy pasterskiej i tego, że jest to łatwe w utrzymaniu zwierzę domowe. XX wiek był dla rasy bardzo wzruszający, gdyż nie tylko została stworzona, ale także zyskała uznanie dzięki dr Dezso Fenvesowi, który w 1936 roku nazwał ją rasa autochtoniczna na Węgrzech.

Zaraz po wybuchu II wojny światowej tragiczny okres nie tylko dla ludzi, ale dla wielu ras psów, w tym dla prawie wymarłego Mudi. Ekolodzy uratowali kilka okazów, które pozwoliły na kontynuację rasy.

Pomimo swoich niezwykłych cech, Mudi jest nadal bardzo lokalną rasą, z wyjątkiem niektórych okazów w Finlandii. Nadal pracują jako owczarki i coraz częściej zyskują przestrzeń w domach.

cechy

Mudi to pies uważany za średniej wielkości, o wysokości w kłębie od 41 do 47 centymetrów. Średnia waga to około 12kg. Pożądane jest, aby ważyły ​​nie mniej niż 12 kg i więcej niż 13. Szata może być czarna, gniada, jesionowa, brązowa, biała lub niebieska.

Rasa Mudi jest klasyfikowana zgodnie z FCI w grupie 1 owczarków i psy pasterskie w szczególności psy pasterskie sekcji 1. Jak już wspomniano, jest średniej wielkości, o prawie kwadratowym profilu i nieco nachylonej górnej linii od kłębu do zadu.

szczenięta psów bawiące się szmatą

Głowa ma kształt klina, oczy muszą być ciemne, z wyjątkiem tych o wzorze merle, które mogą mieć oczy niebieskie lub brązowe. Uszy są wysokie, stojące i pokryte włosem. Mają trójkątny kształt z niezależną ruchliwością w zależności od bodźca. Mają mocną kufę z prostym i zwężającym się grzbietem nosa, z wąskimi wargami podobnymi kolorem do nosa.

Mudi mają mocną szyję średniej długości i wyraźną muskulaturę. Nie mają podwójnego podbródka. Plik ciało jest gładkie, smukłe o twardych i jędrnych mięśniach a grzbiet jest krótki i prosty, a ogon podąża za naturalną linią zadu. W stanie czujności ogon jest sierpowaty i rozluźniony prawie poziomo. Sierść jednolita, falista, równomiernie kręcona, gęsta i niezbyt długa.

Temperament

Na poziomie postaci jest to bardzo inteligentna i aktywna rasa psów. Pokazuje specjalne warunki zwinności i talentu do różnych psich sportów. Ma świetny nos, który jest bardzo przydatny w usługach wykrywania narkotyków.

Rasa Mudi jest wysoko ceniona wśród owczarków węgierskich, którzy wysoko cenią jej wrogość. Jego utrzymanie nie wiąże się z wysokimi kosztami. Szczekają na każdy bodziec, do czego zachęcała ich praca pasterska. Dobrze wyszkolony jest kontrolowany, ale jest bardzo przydatny jako pies alarmowy.

Chociaż jest bardzo aktywny i zawsze ceni sobie pracę lub zajęcie do wykonania, lubi dni wolne i nie denerwuje się do tego stopnia, że ​​niszczy wszystko w swoim otoczeniu. W towarzyskim wykaże cechy psa pasterskiego, czyli akceptuje obecność innych zwierząt, chociaż jest terytorialna z psami. Toleruje dzieci, ale nie akceptuje nadużyć, dlatego lepiej wychowywać maluchy i sprawować nad nimi nadzór, zawsze będzie starał się je paść.

Jego postać jest porywcza i usłużna, lubi przygody, więc główne ryzyko polega na tym, że się zgubi. Lubi ćwiczyć i zakopywać rzeczy. Najlepiej mieć dla niego miejsce do biegania i zabawy. Mimo przywiązania do właściciela nie wykazuje problemów w podejmowaniu samodzielnych decyzji. i zapewnić rozrywkę, biegając i grając samotnie.

Podstawowa pielęgnacja

Wymagania dotyczące opieki nad tym zwierzakiem są stosunkowo niskie, zadbana ma żywotność od dwunastu do czternastu lat. Najbardziej podstawową i najważniejszą rzeczą jest szczepienie i odrobaczenie zgodnie z zaleceniami weterynarza. Jego główną potrzebą jest zużywanie energii, dlatego wymaga codziennej dawki ćwiczeń i czułości.

Momentem, który może wzmocnić więź ze zwierzakiem, jest czesanie sierści oraz sprawdzanie jego uszu i utrzymywanie ich w czystości, aby uniknąć pasożytów i infekcji. Kąpiel nie powinna być częsta, tylko wtedy, gdy jest to wymagane, ponieważ ma nieprzyjemny zapach lub jest brudny.

Jedzenie i zdrowie

Rasa psów Mudi nie jest zbyt popularna ani znana miłośnikom psów.  Jednak te zwierzęta są naprawdę niezwykłymi i godnymi przedstawicielami gatunku.  Mudi są średniego wzrostu i zrównoważone między energią a odpoczynkiem, są wszechstronne i różnorodne oraz mają duże zdolności adaptacyjne.  Utrzymanie tych zwierząt nie wymaga dużych nakładów czasu ani pieniędzy, ich wierność porównuje się z wiernością psów towarzyszących połączoną z siłą i odwagą psa stróżującego.  Rasa Mudi nie rozprzestrzeniła się na całym świecie, jej ograniczenia prawie nie przekraczają kraju pochodzenia, jednak jest to dobre dla rasy, która pokornie ma wiele do zaoferowania.  Historia lub pochodzenie rasy Mudi Rasa Mudi nie jest łatwa do prześledzenia, dokumentacja wskazuje, że nie zostały one stworzone specjalnie przez hodowców, którzy stosowali prawa genetyki Mendla.  Po prostu Mudi pojawił się naturalnie po mieszankach owczarków węgierskich pomiędzy rasami Puli, Szpicem Niemieckim i Pumi.  Biorąc pod uwagę te dane, Mudi to bardzo nowoczesna rasa, która naprawdę narodziła się w XX wieku.  Węgierscy pasterze tylko mieszali się, szukając podstawowych cech w pracy pasterskiej i tego, że jest to łatwe w utrzymaniu zwierzę domowe.  XX wiek był dla rasy bardzo pracowity, gdyż nie tylko została stworzona, ale także zyskała uznanie dzięki dr.  Dezso Fenves, że w 1936 roku nazwał ją autochtoniczną rasą Węgier.  Zaraz po wybuchu II wojny światowej tragiczny okres nie tylko dla ludzi, ale dla wielu ras psów, w tym dla prawie wymarłego Mudi.  Ekolodzy uratowali kilka okazów, które pozwoliły na kontynuację rasy.  Pomimo swoich niezwykłych cech, Mudi jest nadal bardzo lokalną rasą, z wyjątkiem kilku okazów w Finlandii.  Nadal pracują jako owczarki i coraz częściej zyskują przestrzeń w domach.  Charakterystyka Mudi jest uważany za psa średniej wielkości o wysokości w kłębie od 41 do 47 centymetrów.  Średnia waga to około 12 kg.  Zaleca się, aby nie ważyły ​​mniej niż 12 kg i nie więcej niż 13.  Sierść może być czarna, gniada, jesionowa, brązowa, biała lub niebieska.  Rasa Mudi jest klasyfikowana zgodnie z FCI w grupie 1 psów pasterskich i pasterskich, w szczególności sekcja 1 psów pasterskich.  Jak już wspomniano, jest średniej wielkości, o prawie kwadratowym profilu i nieco nachylonej górnej linii od kłębu do zadu.  Głowa ma kształt klina, oczy powinny być ciemne, z wyjątkiem tych o wzorze merle, które mogą mieć niebieskie lub brązowe oczy.  Uszy są wysokie, stojące i pokryte włosem.  Mają trójkątny kształt z niezależną ruchliwością w zależności od bodźca.  Mają mocną kufę z prostym i zwężającym się grzbietem nosa, z wąskimi wargami podobnymi kolorem do nosa.  Mudi mają mocną szyję średniej długości i wyraźną muskulaturę.  Nie mają podwójnego podbródka.  Ciało jest gładkie, smukłe, o twardych i mocnych mięśniach, a grzbiet jest krótki i prosty, a ogon podąża za naturalną linią zadu.  W stanie czujności ogon jest sierpowaty i rozluźniony prawie poziomo.  Sierść jednolita, falista, równomiernie kręcona, gęsta i niezbyt długa.  Temperament Na poziomie charakteru jest to bardzo inteligentna i aktywna rasa psów.  Pokazuje specjalne warunki zwinności i talentu do różnych psich sportów.  Ma świetny nos, który jest bardzo przydatny w usługach wykrywania narkotyków.  Rasa Mudi jest wysoko ceniona wśród owczarków węgierskich, którzy wysoko cenią jej wrogość.  Jego utrzymanie nie wiąże się z wysokimi kosztami.  Szczekają na każdy bodziec, do czego zachęcała ich praca pasterska.  Dobrze wyszkolony jest kontrolowany, ale jest bardzo przydatny jako pies alarmowy.  Chociaż jest bardzo aktywny i zawsze ceni sobie pracę lub zajęcie do wykonania, lubi dni wolne i nie denerwuje się do tego stopnia, że ​​niszczy wszystko w swoim otoczeniu.  W towarzyskim będzie wykazywać cechy psa pasterskiego, to znaczy akceptuje obecność innych zwierząt, chociaż jest terytorialna z psami.  Toleruje dzieci, ale nie akceptuje nadużyć, dlatego lepiej wychowywać maluchy i pilnować ich, zawsze będzie starał się je paść.  Jego postać jest porywcza i usłużna, lubi przygody, więc głównym ryzykiem jest to, że się zgubi.  Lubi ćwiczyć i grzebać rzeczy.  Najlepiej mieć dla niego miejsce do biegania i zabawy.  Mimo przywiązania do swojego właściciela nie wykazuje problemów w podejmowaniu samodzielnych decyzji i zapewnianiu sobie rozrywki samotnie biegając i grając.  Opieka podstawowa Wymagania dotyczące opieki nad tym zwierzakiem są stosunkowo niskie, zadbane, jego żywotność wynosi od dwunastu do czternastu lat.  Najbardziej podstawową i najważniejszą rzeczą jest szczepienie i odrobaczenie zgodnie z zaleceniami weterynarza.  Jego główną potrzebą jest zużywanie energii, co wymaga codziennej dawki ćwiczeń i uczucia.  Momentem, który może wzmocnić więź ze zwierzakiem, jest czesanie sierści oraz sprawdzanie jego uszu i utrzymywanie ich w czystości, aby uniknąć pasożytów i infekcji.  Łazienka nie powinna być częsta, tylko wtedy, gdy jest potrzebna, ponieważ ma nieprzyjemny zapach lub jest brudna.  Żywność i zdrowie Pokarm jest niezbędny do utrzymania zdrowia zwierzęcia.  Składniki odżywcze, które powinien spożywać, są przeznaczone dla rasy średniej, podczas gdy szczenię powinno spożywać trzy razy dziennie karmę dostosowaną do jego rozwoju.  Zwierzęta mięsożerne wymagają większego spożycia białka w przypadku psów, powinno to stanowić 85% diety.  Należy unikać otyłości i dostosowywać dietę do osób w podeszłym wieku.  Dbając o żywność, zdrowie będzie prostszym aspektem.  Szczepionki i składniki odżywcze są objęte gwarancją Nie jest to rasa, która powoduje wielkie komplikacje, jeśli chodzi o choroby genetyczne.  Psy z cechami fizycznymi Mudi mają zwykle procentowe ryzyko chorób związanych z deformacjami kości, takimi jak dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego.  Pierwsza wpływa na tylne kończyny zwierzęcia, a druga na przód.  Kiedy dorastają, trzeba być świadomym zaćmy, nie jest to specyficzna choroba oczu psów, ale każdej rasy, gdy osiągają starość.  Wreszcie, choć zwykle jest to zaskakujące, wiele ras psów może cierpieć na epilepsję.  Ta choroba układu nerwowego powoduje u zwierząt drgawki, które często niepokoją właścicieli.

Karma jest niezbędna do utrzymania zdrowia zwierzęcia. Składniki odżywcze, które należy spożywać, są przeznaczone dla ras średnich, kiedy jest szczeniakiem, musi trzy razy dziennie jeść karmę dostosowaną do jego etapu rozwoju. Zwierzęta mięsożerne wymagają większego spożycia białka w przypadku psów, powinno to stanowić 85% diety. Należy unikać otyłości, a dietę dostosowywać do osób w podeszłym wieku.

Otyłość u psów
Podobne artykuł:
Jak uniknąć otyłości u naszego zwierzaka

Dbając o żywność, zdrowie będzie prostszym aspektem. Szczepionki i składniki odżywcze są objęte gwarancją Nie jest to rasa, która przedstawia wielkie komplikacje, jeśli chodzi o choroby genetyczne.

Psy z cechami fizycznymi Mudi mają zwykle procentowe ryzyko wystąpienia chorób związanych z deformacją kości, takich jak dysplazja stawu biodrowego lub łokieć. Pierwsza wpływa na tylne kończyny zwierzęcia, a druga na przód. Kiedy dorastają, trzeba być świadomym zaćmy, nie jest to specyficzna choroba oczu psów, ale każdej rasy, gdy osiągają starość.

Wreszcie, choć zwykle jest to zaskakujące, wiele ras psów może cierpią na padaczkę. Ta choroba układu nerwowego powoduje drgawki u zwierząt domowych to zwykle martwi właścicieli. Jednak przy odpowiednim leczeniu pies może normalnie żyć bez wpływu na jego długowieczność.


Bądź pierwszym który skomentuje

Zostaw swój komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

*

  1. Odpowiedzialny za dane: Miguel Ángel Gatón
  2. Cel danych: kontrola spamu, zarządzanie komentarzami.
  3. Legitymacja: Twoja zgoda
  4. Przekazywanie danych: Dane nie będą przekazywane stronom trzecim, z wyjątkiem obowiązku prawnego.
  5. Przechowywanie danych: baza danych hostowana przez Occentus Networks (UE)
  6. Prawa: w dowolnym momencie możesz ograniczyć, odzyskać i usunąć swoje dane.