Decydując się na zamieszkanie z psem lub kotem, jedną z pierwszych rzeczy jest zabranie go do weterynarza w celu wszczepienia mikroczipa, abyśmy mogli go łatwiej znaleźć na wypadek zgubienia.
Prostym gestem, który nie wyrządzi zwierzęciu żadnej krzywdy (poczuje to, co możemy poczuć, gdy ugryzie nas komar), możemy go bardziej kontrolować. Jeśli chcesz wiedzieć jakie są mikroczipy psów i kotów, czytaj dalej 🙂.
Co to jest mikroczip?
Mikroczip to plik elektroniczny system służący do identyfikacji zwierząt. Składa się z tego, czym jest sam mikroczip oraz z miękkiej i biokompatybilnej szklanej kapsułki (nie powoduje alergii), która go przykrywa. Jego rozmiar jest bardzo mały, jak ziarenko ryżu, więc po wszczepieniu jest prawie niezauważalny.
Każdy z nich przechowuje unikalny kod numeryczny, który byłby jego własnym identyfikatorem.
Kto i kiedy musisz to założyć?
Mniej więcej w czasie, gdy zwierzę osiągnie wiek dwóch miesięcy, weterynarz wszczepi kapsułkę w szyję zwierzęcia. (zwykle po lewej stronie) za pomocą wtryskiwacza, który za pomocą tłoka przepycha go raz przez skórę.
Potem to, co zrobi profesjonalista zarejestrować informacje dotyczące psa lub kota w bazie danych Spisu Zwierząt Towarzyszących każdej Wspólnoty Autonomicznej, w którym przechowywane są informacje związane z każdym chipem, takie jak imię i nazwisko opiekuna, adres i numery telefonów kontaktowych.
W przypadku śmierci zwierzęcia lub zmiany adresu należy powiadomić lekarza weterynarii o dokonaniu odpowiednich zmian.
Czy mikroczipowanie zwierząt domowych jest obowiązkowe?
W konkretnym przypadku psów tak. W przypadku kotów jest tak tylko w Andaluzji, Kantabrii, Madrycie, Katalonii i Galicji. Mimo to bardzo ważne jest, aby go założyć, niezależnie od tego, jakie to zwierzę, ponieważ Służy to uniknięciu porzucenia, możliwości znalezienia go w przypadku zagubienia i wykazaniu, że jesteśmy właścicielami.
A ty, czy masz już mikroczipa swojemu przyjacielowi?