Parwowirus psów

weterynarz podający psu szczepionkę

Parwowirus psów, znany również jako parwowirus psówJest to choroba wirusowa, która zwykle dotyka szczeniąt, chociaż może dotyczyć wszystkich rodzajów psów, nawet jeśli są zaszczepione. Jest to wysoce zaraźliwa i śmiertelna choroba, która zwykle atakuje jelita i zwykle objawia się krwawą biegunką.

W wielu przypadkach iz powodu braku wiedzy na temat choroby wielu właścicieli w końcu myli tę dolegliwość z objawami parvo, powodując w ten sposób błędna diagnoza.

Co to jest parwowirus psów? Jak to działa?

szczeniak na podłodze z wystawionym językiem

Parwowirus psów jest to wirus, którego udało się zidentyfikować w 1978 rokuOd tego momentu początkowy szczep był zróżnicowany genetycznie, więc istnieją różne objawy tego stanu, które uniemożliwiają łatwe wykrycie wirusa.

Mowa o chorobie, która zwykle w większym stopniu atakuje jelita i powoduje zapalenie jelit, dodatkowo może ją rozwinąć każdy członek rodziny psowatych, co oznacza, że każdy pies, wilk i / lub kojot jest na nią podatny.

Ta choroba zakaźna charakteryzuje się dużą odpornością nie tylko na czynniki fizyczne, ale także chemiczne, a także bardzo wysoką przeżywalnością w środowisku.

Podobnie trzeba powiedzieć, że ma pewne predyspozycje do osadzania się w komórkach szybkiego rozmnażania, wśród których są na przykład tkanki jelitowe, płodowe i / lub tkanki układu odpornościowego. Jednak w najpoważniejszych przypadkach możliwe jest, że może zaatakować nawet mięsień sercowy, powodując nagłą śmierć zwierzęcia.

Obecność tego wirusa w jelitach psów zwiększa ryzyko rozwoju infekcji bakteryjnej u zwierzęcia. Podobnie, gdy zaatakowana jest tkanka nabłonkowa, bakterie mogą przedostać się do krwi w odchodach psa i spowodować uogólnioną infekcję.

Objawy

Jak wspomnieliśmy wcześniej, parwowirus psów ma silną skłonność do mutacji genetycznychJednak wykrycie tej strasznej choroby jest zwykle możliwe dzięki jej najczęstszym objawom, które zawsze pojawiają się, gdy pies ma tego wirusa. Ale jak parwowirus zaczyna się u psów? Jakie są główne objawy parwowirusa psów?

  • Redukcja apetytu
  • Gorączka
  • Naprawdę ciężkie wymioty.
  • Odwodnienie
  • Pies może doznać szoku z powodu utraty płynów.
  • Senność, zmęczenie i / lub brak aktywności u psów.
  • Słabość
  • Biegunka krwawa i obfita.
  • Twoje serce może być dotknięte.

Zwykle są objawami podobnymi do tych spowodowanych zapaleniem żołądka i jelit, tak że w wielu przypadkach jest często mylony, a co za tym idzie, jest wykrywany późno. Podobnie objawy generowane przez tego wirusa można pomylić z kilkoma objawami zatrucia psów.

Musisz wiedzieć, że każdy z tych objawów (biegunka, wymioty, nudności, gorączka itp.) powodują dość szybkie odwodnienie psa, dlatego zawsze najlepiej jest jak najszybciej rozpocząć leczenie. Mimo to należy podkreślić, że chore psy nie zawsze wykazują te objawy kliniczne, ponieważ w niektórych przypadkach są one zwykle niezauważane zarówno u szczeniąt, które są jeszcze bardzo młode, jak iu starszych psów.

pies z głową na ziemi, bo jest chory

Kiedy zdarzają się najpoważniejsze przypadki, parwowirus psów może powodować zmniejszenie liczby białych krwinekPonadto, jeśli pies, który choruje na wirusa, jest szczeniakiem, który nie osiągnął jeszcze trzeciego miesiąca życia, istnieje możliwość, że może zapalenie serca lub robaczyca serca psów. Nie spowodowałoby to objawów, takich jak biegunka i mogłoby spowodować śmierć szczenięcia w ciągu kilku dni lub nawet kilku minut.

W przypadku przeżycia, istnieje ryzyko, że uszkodzenie serca będzie bardzo ciężkie, więc jest możliwe, że ten stan kończy życie psa. Tak więc, gdy dostrzegasz kilka lub więcej z tych objawów, zwykle najwygodniej jest szybko zanieść je zaufanemu lekarzowi weterynarii w celu zbadania i postawienia prawidłowej i terminowej diagnozy.

Transmisja parwowirusa psów

Wirus ten jest zwykle wyjątkowo stabilny w środowisku, więc jego obecność w miejscach publicznych może prowadzić do epidemii, ponieważ ma zdolność przebywania w tym samym miejscu przez kilka miesięcy. To jest powód, dla którego psy zwykle zarażają się parwowirusem psów. podczas przebywania w psich budach, schroniskach, miejscach wypoczynku lub parkach dla psów.

I chociaż prawdą jest, że istnieją rasy, które są zwykle bardziej narażone na tę chorobę, takie jak pitbull terrier, owczarek niemiecki, rottweiler i doberman, prawda jest taka, że ​​istnieją również pewne czynniki, które mogą predysponować twojego psa cierpieć z powodu tego wirusa, takiego jak: stres, przeludnienie i / lub pasożyty jelitowe.

Jak wspomnieliśmy wcześniej, choroba ta często dotyka szczenięta w wieku poniżej 6 miesięcy, ale równie często cierpią na nią dorosłe psy, które nie są szczepione. Dlatego wizyty u weterynarza są tak ważne regularnie, a także śledzenie harmonogramu szczepień Twojego zwierzaka.

Szczepienia dla psów
Podobne artykuł:
Niezbędne szczepienia przed wyjściem na ulicę

Chociaż istnieją różne sposoby kontaktu, rozszerzenie parwowirus psów jest zwykle przenoszony doustnieW momencie, gdy psy mają kontakt z zakażonym moczem lub kałem, a także z mlekiem matki, pokarmem lub innymi przedmiotami, możliwe jest nawet, że ich właściciele noszą je w butach i nie wiedzą o tym.

Ponadto, Należy zauważyć, że zwykle nosicielami tego wirusa jest również kilka gryzoni lub owadów, więc odrobaczenie Twojego zwierzaka musi być priorytetem, jeśli chodzi o zapobieganie takiej infekcji.

Psy, które są już zarażone, będą wydalać wirusa w ciągu trzech tygodni, zanim zaczną wykazywać jakiekolwiek objawy kliniczne spowodowane tą chorobą; po odzyskaniu sił będą nadal nadawać go przez pewien czas. Należy wspomnieć, że parwowirus psów nie jest zaraźliwy u ludzi.

Diagnostyka różnicowa parwowirusa psów

mały pies zasłaniający się u weterynarza

Zwykle można zdiagnozować tę chorobę poprzez prostą obserwację objawów klinicznych wykazywanych przez psa, jednak zawsze najwygodniej jest potwierdzić rozpoznanie wykonując badania laboratoryjne. Ponadto, aby dojść do diagnozy, weterynarz zbada próbki kału w celu ustalenia obecności antygenów parwowirusa psów za pomocą zestawu diagnostycznego.

Leczenie parwowirusa psów

Po uzyskaniu ostatecznej diagnozy, która wskazuje, że Twój pies cierpi na tę chorobę, lekarz weterynarii powinien przeanalizować sytuację, potwierdzić diagnozę choroby i przeprowadzić niezbędne leczenie. Powinien rozpocząć się jak najszybciej a jego głównym celem będzie zwalczanie pewnych objawów, takich jak między innymi: odwodnienie, biegunka, wymioty i zaburzenia równowagi elektrolitowej.

Należy zauważyć, że nie ma leczenia, które byłoby w pełni skuteczne, jeśli chodzi o zwalczanie tego wirusa, ale weterynarze zwykle stosują szereg zabiegów, które: w większości przypadków dają dobre wyniki.


Komentarz, zostaw swój

Zostaw swój komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

*

  1. Odpowiedzialny za dane: Miguel Ángel Gatón
  2. Cel danych: kontrola spamu, zarządzanie komentarzami.
  3. Legitymacja: Twoja zgoda
  4. Przekazywanie danych: Dane nie będą przekazywane stronom trzecim, z wyjątkiem obowiązku prawnego.
  5. Przechowywanie danych: baza danych hostowana przez Occentus Networks (UE)
  6. Prawa: w dowolnym momencie możesz ograniczyć, odzyskać i usunąć swoje dane.

  1.   Paola Urdapilleta powiedział

    Informacje są bardzo kompletne, moje psy były zarażone i nie wychodzą, podobno to z powodu luźnej krokiety, którą kupiłem na targu, mój pies miał 12 lat i zdechł, 10-miesięczny pies został wyleczony na czas, strasznie jest patrzeć, jak wirus natychmiast kończy życie szczeniaka, którego kochamy.