Pekińczyk prawie nie miał tak świętej i chwalebnej przeszłości, a dziś jest tak Pekińczyk stał się bardziej popularną rasąJednak jego czysty rodowód jest synonimem historii i interesujących anegdot przez cały okres jego istnienia.
Wśród oczywistych przodków pekińczyków są kudłate psy z Tybetu. Ten pies ma dokumentację sprzed 4000 lat. Istnieją dowody na to, że w VIII wieku naszej ery, kiedy Chinami rządziła dynastia Tang, ta maskotka była już na dworze.
Historia pekińczyka
Legenda mówi o jego pochodzeniu, że potężny król lwa zakochał się szaleńczo w małej małpce. Aby się ożenić, lew poprosił boga-maga Hai Ho o pozwolenie, a on je udzielił. Ze związku Pekińczyk urodził się odważny jak jego ojciec oraz inteligentny i czuły jak jego matkaDlatego jest również znany pod nazwą lwa-psa.
Nazwa pekińska wynika z faktu, że ten pies mieszkał zamknięty w murach Zakazanego Miasta w Pekinie. Uważano je za święte i był przed nimi protokół, którego należało przestrzegać. Posiadanie zwierzaka tej rasy było absolutnym przywilejem rodziny cesarskiej i chińskiej szlachty. Przemyt był karany śmiercią iz tego powodu żaden okaz nie dotarł do Europy aż do 1860 roku podczas drugiej wojny opiumowej, kiedy to wojska brytyjskie zajęły Pałac Letni. To wydarzenie jest znane w historii jako Wojna Strzały.
Zachodnie wojska alianckie walczyły z Chińczykami w wojnie o strzały w 1860 r. Kiedy zajęli cesarski dom w Pekinie, alianci napotkali pięciu pekińczyków. Te zwierzęta zostały zapomniane w biegu albo zostali ze swoim właścicielem, który zdecydował się popełnić samobójstwo. Chociaż nie ma na to dowodów, tak jest Jest bardzo prawdopodobne, że wielu Pekińczyków przemyciło na Zachód. Opiekujący się nimi eunuchowie musieli być niezwykle ostrożni, a ich życie byłoby zagrożone, gdyby zostały odkryte, więc wartość tego zwierzaka na czarnym rynku była znaczna.
W 1906 roku American Kennel Club miał już zarejestrowane kopie rasy, a pekińczyk miał swoich fanów. Stopniowo zdobywał popularność poza światem arystokratów ale zawsze między osobami o dużej sile nabywczej. Pierwszy amerykański klub pekińczyka powstał również w 1909 roku.
Główne cechy fizyczne
Pekińczyk to mała rasa psów o silnym wyglądzie i nieco ciężka jak na swój rozmiar. Mogą ważyć od 2 do 8 kg. Jednak idealna waga samców wynosiłaby maksymalnie 5 kg, a samic 6 kg. W tej rasie samice są zwykle nieco większe i cięższe niż samce.
Głowa tego psa jest proporcjonalnie duża w stosunku do tułowia. Oczy są okrągłe, czarne i wyłupiaste. Wielkość rasy na ogół waha się od 15 do 25 cm wysokości w kłębie.. Inną cechą, która nadaje mu niepowtarzalny wygląd, jest jego szata, która jest bardzo atrakcyjna, ale wymaga stałego wysiłku.
Ciało jest prostokątne w liniach, z głęboką klatką piersiową i krótkimi nogami. Czaszka jest szeroka, płaska i ma fałdy na skórze twarzy. Pysk i kufa są krótkie i szerokie, a zęby widoczne gołym okiem. Nos jest również szeroki, krótki iz otwartymi otworami. Wierzchołek nosa powinien znajdować się dokładnie na poziomie środkowej części oczu. Uszy są umieszczone w przedniej części czaszki, mając dość owłosiony i długi; nie powinny one wychodzić poza szczękę.
Pekińczyk ma długi, warstwowy płaszcz, który zdecydowanie zdobi jego ciało. Jest dwuwarstwowy i gładki. Ma efektowną grzywę na szyi i z przodu. Płaszcz wewnętrzny jest wyjątkowo wełnisty i delikatny. Włosy zwykle rosną dłużej na uszach, ogonie i tylnej części nóg. Ubarwienie rasy jest bardzo zróżnicowane. Ogon również ma dużo włosów i zawsze trzyma go na grzbiecie.
Zabawne fakty
- Ten pies należał do chińskiej szlachty i był uważany za świętego.
- Porwanie i przemyt pekińczyka było karane torturami i śmiercią.
- Pekińczycy przybyli na Zachód jako łupy wojenne.
- Mieszkańcom Chin zabroniono widzieć pekińczyka. Kiedy członkowie szlachty przechodzili z tym zwierzakiem, musieli odwrócić wzrok.
- Pekińczyk ma mit o swoim pochodzeniu.
- Z trzech psów, które przeżyły wrak Titanica, jeden był pekińczykiem. Należał do milionera Henry'ego Harpera, a nazywał się Sun Yat Sen.
- W Chinach Pekińczyk otrzymał ważne odznaczenia. Jeden nawet zdobył Oficjalny Order Kapelusza.
- Pierwszym okazem, który zdobył tytuł Czempiona w amerykańskiej konkurencji psów była suczka Chiaou-Ching-Ur należąca do chińskiej cesarzowej Tzu Hsi.
zdrowie
Rodowód psów zawsze był przedmiotem sporu, jeśli chodzi o zdrowie. To normalne Według sporządzonej mieszanki gatunki te są chorobami przenoszonymi genetycznie. W przypadku pekińczyka często cierpią na schorzenia układu oddechowego ze względu na kształt nosa.
Choroby serca wydają się powszechne w tej rasie, jednak nie są one unikalne dla pekińczyka. Ze względu na kształt oczu należy uważać, aby ich nie zranić i nie rozwinąć infekcji. Należy również zdawać sobie sprawę z wszelkich chorób kości, które mogą na nie wpływać.
Care
Opieka nad zwierzętami jest bardzo potrzebna utrzymać zdrowie i idealny wygląd pekińczyka. Zasadniczo sierść należy czesać prawie codziennie, aby uniknąć węzłów, które stają się schronieniem dla pasożytów. Mycie zębów jest niezbędne, ponieważ łatwo rozwija się u nich zapalenie dziąseł i nieświeży oddech.
Częścią opieki nad zwierzęciem jest przestrzeganie diety, zgłoszenie się do weterynarza, kontrola szczepionek i wczesne diagnozowanie. Nie należy zapominać, że wymagają codziennych spacerów a ich edukacja musi obejmować właściwą socjalizację. Wszystko to jest proste dzięki temu, że pekińczyk jest bardzo inteligentnym zwierzakiem.