İnsanlarda olduğu gibi, çevremizdeki farklı uyaranlar her köpeği ayrı ayrı etkiler. Bu nedenle, bazıları çığlık atmaktan, arabalardan, scooterlardan ve günlük hayatımızın bir parçası olan diğer faktörlerden daha büyük bir korku duyar. Bu korku orantısız olduğunda, bir durumla karşı karşıya olabiliriz. Duyusal Yoksunluk Sendromu.
¿Qué es?
Duyusal Yoksunluk Sendromu, köpeği üç hafta ile dört aylık arasında uzun bir süre boyunca bir izolasyon durumuna maruz bıraktıktan sonra ortaya çıkan davranışsal bir patolojidir. Bu şekilde bir beyninizin sinir bölgelerinin malformasyonu duyusal uyaranların işlenmesinden sorumludur. Böylece, nöronlar arası bağlantıların gelişiminde bir kusur yaratılır. Sonuç olarak, hayvan acı çekiyor çevreye uyum sağlamada büyük zorluklar, her zaman yalnızlık arayışı ve herhangi bir uyarana korku veya kaygı ile tepki verme.
Belirtileri
Bu köpeklerde en yaygın olanı ürkütücü bir görünüm, korkulu bir duruş sergilemeleri ve çevrelerini merak etmemeleridir. Ciddi durumlarda, yiyecekleri ve herhangi bir insan veya hayvan temasını reddedebilir ve diğer türlerde mevcut nörodejeneratif tepkiler: dermatolojik problemler, sindirim sistemi veya üriner sistem bozuklukları vb. Çoğu durumda uyku bozuklukları, ailelerine abartılı bir bağlılık, herhangi bir gürültü fobisi ve aşırı utangaçlık yaşarlar.
Tedavi
Bu patolojinin durumuna ve semptomlarına bağlı olarak, bir tedavi veya başka bir tedavi uygun olacaktır. Çoğu zaman birkaç yöntemi birleştirmek gerekir, aşağıdaki ikisi en yaygın olanıdır.
1. Davranış terapisi. Bu sorunu çözmek çok önemlidir. ve nitelikli bir etolog veya köpek eğitimcisi tarafından yapılmalıdır. Bu terapi, her köpeğin durumuna göre tamamen kişiselleştirilir ve temel amacı, korkuya neden olan uyaranlar karşısında köpeğin duygusal yönetimini iyileştirmektir.
2. Psikotrop ilaçların uygulanması. Gerekirse, her zaman bir veterinerin gözetiminde köpeğin endişesini azaltmak için arabuluculuk yapabiliriz.
İpuçları
Henüz hazır olmadığında hayvanı korkularıyla yüzleşmeye zorlamamak önemlidir, çünkü bu, sorunu büyük ölçüde daha da kötüleştirebilir. Aynı şekilde, onlara sessiz bir ortam sağlamalıyız ve onlara her zaman büyük bir şefkat ve sabırla davranmalıyız; Unutmayalım ki, durumdan suçlu değil ve ilk kurbanı o.