Köpek parvovirüsü

Köpek parvovirüsü olarak da bilinen köpek parvovirüsüAşılı olsalar bile her tür köpeği etkilemek mümkün olsa da, genellikle yavruları etkileyen viral bir hastalıktır. Genellikle bağırsakları etkileyen ve genellikle kanlı ishal ile kendini gösteren oldukça bulaşıcı ve ölümcül bir durumdur.

Çoğu durumda ve hastalık hakkında var olan bilgi eksikliğinden dolayı, birçok mal sahibi bu rahatsızlığı parvo semptomlarıyla karıştırır ve bu da yanlış teşhis.

Köpek parvovirüs nedir? O nasıl çalışır?

Köpek parvovirüsü 1978'de tanımlanmayı başaran bir virüstürO andan itibaren, başlangıç ​​suşu genetik olarak değişti, bu nedenle bu hastalığın, virüsün kolayca tespit edilmesini engelleyen çeşitli tezahürleri var.

Genellikle bağırsakları daha fazla etkileyen ve enterite neden olan bir hastalıktan bahsediyoruz, ayrıca Canidae ailesinin herhangi bir üyesi tarafından geliştirilebilir, yani her köpek, kurt ve / veya çakal buna duyarlıdır.

Bu bulaşıcı hastalık, çevrede gerçekten yüksek bir hayatta kalma süresine sahip olmanın yanı sıra, yalnızca fiziksel faktörlere değil, aynı zamanda kimyasal faktörlere de büyük bir direnç göstermesi ile karakterize edilir.

Benzer şekilde, aralarında örneğin bağırsak, fetal doku ve / veya bağışıklık sisteminin dokuları gibi hızlı üreme hücrelerine yerleşmeye belirli bir eğilime sahip olduğu söylenmelidir. Bununla birlikte, daha ciddi durumlarda, kalp kasına bile saldırarak hayvanın ani ölümüne neden olabilir.

Bu virüsün köpeklerin bağırsağındaki varlığı, hayvanın bakteriyel enfeksiyon geliştirme riski. Benzer şekilde, epitel dokusu etkilendiğinde, bakterilerin köpek dışkısında kana geçerek genel bir enfeksiyona neden olması mümkündür.

Belirtileri

Daha önce de belirttiğimiz gibi, köpek parvovirüsünün genetik mutasyon için güçlü bir tercihi vardırBununla birlikte, bu korkunç hastalığın tespiti genellikle, köpek bu virüse sahip olduğunda her zaman ortaya çıkan en yaygın semptomları ile mümkündür. Peki köpeklerde parvovirüs nasıl başlar? Köpek parvovirüsünün ana semptomları nelerdir?

• İştah azalması
• Ateş.
• Gerçekten şiddetli kusma.
• Dehidrasyon
• Köpek, sıvı kaybından şoka girebilir.
• Köpeklerde uyuşukluk, yorgunluk ve / veya hareketsizlik.
• Yumuşak nokta.
• Kanlı ishal ve bol miktarda.
• Kalbiniz etkilenebilir.

Genellikle, gastroenteritin neden olduğu semptomlara benzer semptomlardır, böylece birçok durumda genellikle kafası karışır ve sonuç olarak geç tespit edilir. Aynı şekilde, bu virüsün oluşturduğu semptomlar, köpeklerde zehirlenmenin gösterdiği birçok işaret ile karıştırılabilir.

Bu semptomların her birinin (ishal, kusma, hastalık, ateş vb.), köpekte oldukça hızlı bir dehidrasyona neden olur, bu nedenle tedaviye mümkün olan en kısa sürede başlamak her zaman en iyisidir. Buna rağmen, etkilenen köpeklerin bu klinik semptomları her zaman göstermediğini vurgulamak gerekir, çünkü bazı durumlarda, hem çok genç olan yavrularda hem de daha yaşlı köpeklerde fark edilmeme eğilimindedirler.

En ciddi vakalar ortaya çıktığında, köpek parvovirüsü beyaz kan hücrelerinde azalmaya neden olabilirEk olarak ve virüsten muzdarip olan köpek henüz üç aylık yaşına ulaşmamış bir köpek yavrusu olduğunda, bir köpek yavrusu olma ihtimali vardır. kalp veya köpek kalp kurdu hastalığında iltihaplanma. Bu, ishal gibi semptomlara neden olmaz ve yavru köpeğin birkaç gün, hatta birkaç dakika içinde ölmesine neden olabilir.

Hayatta kalma durumunda, kalp hasarının çok şiddetli olma riski varyani bu durumun köpeğin hayatına son vermesi mümkündür. Bu nedenle, bu semptomların bir kısmını veya daha fazlasını algıladığınızda, genellikle en uygun şey, onu incelemek için hızlı bir şekilde güvenilir bir veterinere götürmektir ve doğru ve zamanında bir tanıya ulaşabilirsiniz.

Köpek parvovirüs iletimi

Bu virüs genellikle çevre içinde son derece kararlıdır, bu nedenle kamusal alanlarda varlığı, aynı yerde birkaç ay kalma yeteneğine sahip olduğu için bir salgına yol açabilir. Köpeklerin genellikle köpek parvovirüsü almasının nedeni budur. kulübelerde, barınaklarda, eğlence alanlarında veya köpek parklarında iken.

Pitbull terrier, Alman Çoban Köpeği, Rottweiler ve Doberman gibi bu hastalıktan muzdarip ırkların genellikle daha savunmasız olduğu doğru olsa da, gerçek şu ki, köpeğinize yatkınlık yaratabilecek bazı faktörler de vardır. stres, aşırı kalabalık ve / veya bağırsak parazitleri gibi bu virüse maruz kalmak.

Daha önce de belirttiğimiz gibi, bu hastalığın 6 aylıktan küçük yavruları etkilemesi yaygındır, ancak aşılanmamış yetişkin köpeklerde de aynı derecede yaygındır. Bu yüzden veteriner ziyaretleri çok önemli düzenli olarak ve evcil hayvanınızın aşı programını takip edin.

İlgili makale:

Sokağa çıkmadan önce gerekli aşılar

Farklı iletişim yolları olmasına rağmen, köpek parvovirüsü normalde ağızdan bulaşırKöpeklerin enfekte idrar veya dışkı ile, anne sütü, yiyecek veya farklı nesnelerle temas ettiği anda, sahiplerinin onları ayakkabılarında giymeleri ve bilmemeleri bile mümkündür.

Buna ek olarak, Birkaç kemirgen veya böceğin de genellikle bu virüsün taşıyıcıları olduğu unutulmamalıdır.Bu tür bir enfeksiyonun önlenmesi söz konusu olduğunda evcil hayvanınızın haşaratını gidermeye öncelik vermelisiniz.

Halihazırda enfekte olmuş köpekler, bu hastalığın neden olduğu klinik semptomlardan herhangi birini sergilemeye başlamadan önce, üç hafta boyunca virüsü saçacaklardır; İyileştikten sonra belli bir süre yayınlamaya devam edecekler. Canine parvovirus'un insanlarda bulaşıcı olmadığı belirtilmelidir.

Köpek parvovirüsünün ayırıcı tanısı

Normalde bu hastalığı, köpeğin sergilediği klinik semptomların basit gözlemiyle teşhis etmek mümkündür, ancak en uygun şey her zaman bazı laboratuar testleri yaparak teşhisi doğrulamak olmalıdır. Ayrıca teşhise ulaşmak için, Veteriner dışkı örneklerini inceleyecek bir teşhis kiti aracılığıyla köpek parvovirüs antijenlerinin varlığını belirlemek amacıyla.

Köpek parvovirüs tedavisi

Köpeğinizin bu hastalıktan muzdarip olduğunu gösteren kesin bir teşhis konulduktan sonra, veteriner hekimin durumu analiz etmesi, hastalığın teşhisini doğrulaması ve gerekli tedaviyi yapması gerekir. Mümkün olan en kısa sürede başlamalı ve ana hedefleri diğerlerinin yanı sıra dehidrasyon, ishal, kusma ve elektrolit dengesizliği gibi belirli semptomlarla mücadele etmek olacaktır.

Bu virüsle mücadele söz konusu olduğunda tamamen etkili bir tedavi olmadığı unutulmamalıdır, ancak veteriner hekimler genellikle bir dizi tedaviyi takip eder, çoğu durumda iyi sonuçlar verme eğilimindedirler.