Κατά την εκπαίδευση ενός σκύλου, υπάρχουν πολλοί τρόποι ορίστε όρια και να καταστήσουμε σαφές ποιες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές. Ωστόσο, πρέπει να αποφευχθούν ορισμένες κυρώσεις, όπως το κλείδωμα μόνοι τους. Στη συνέχεια, δικαιολογούμε αυτήν τη θέση και προσφορά πιο αποτελεσματικές και ασφαλέστερες εναλλακτικές από ψυχολογική άποψη.
Σκύλοι είναι εξαιρετικά κοινωνικοίΓι 'αυτό δεν θέλουν να είναι μόνοι. Μέχρι τότε, όλα καλά. Εάν τους αρέσει, αφήνοντάς τους μόνο ως τιμωρία δεν θα ήταν καν τιμωρία και το πρόβλημα είναι αυτό ο σκύλος συνδέει το να είναι μόνος με αυτό που κάνει λάθος και κάθε φορά που πρέπει να μείνεις μόνος σου θα νιώθεις χειρότερα. Συνιστούμε πάντα να κάνουμε το αντίθετο, δηλαδή να συνδέουμε το γεγονός ότι μένουμε μόνο με καλά πράγματα, με αυτόν τον τρόπο, οι απουσίες μας θα αντιμετωπίζονται πιο ήρεμα από τον σκύλο και θα προκαλέσουν λιγότερα βάσανα για αυτόν, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα λιγότερες πιθανότητες αναπτύσσουν άγχος διαχωρισμού ή εξαναγκασμούς, σαν να γλείφεις το πόδι ασταμάτητα.
Τιμωρία ή ανταμοιβή;
Φανταστείτε αυτήν τη σκηνή ο ιδιοκτήτης μιλάει με κίνηση στους επισκέπτες και ο σκύλος γαβγίζει για να τραβήξει την προσοχή. Αποφασισμένος να τιμωρήσει τον σκύλο, ο ιδιοκτήτης τον πηγαίνει, τον αρπάζει ή δίνει εντολές και τον συνοδεύει στον τόπο της τιμωρίας.
El το κέντρο της προσοχής, για λίγες στιγμές, είναι ο σκύλος και το αποτέλεσμα είναι ότι, αφού κάνει αυτό που δεν πρέπει, ο σκύλος αισθάνεται επιβραβευμένος. Η τιμωρία που θα έρθει αργότερα θα είναι αναποτελεσματική, ανεξάρτητα από το πόσο δυσάρεστη μπορεί να είναι. Όταν ο σκύλος καταφέρνει να δραπετεύσει πριν φτάσει σε τιμωρία, κερδίζει ακόμη περισσότερη προσοχή και αισθάνεται περισσότερο ανταμοιβή για τη λάθος συμπεριφορά.
Συχνά γίνεται εμφανές όταν ο σκύλος διασκεδάζει, λατρεύω να βλέπω τον ιδιοκτήτη να προσπαθεί να τον πιάσει. Εάν ήταν δυνατόν να τιμωρήσουν τα σκυλιά ως μαγική τέχνη, χωρίς να πρέπει να τα φέρουν στον τόπο της τιμωρίας, η τιμωρία θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική, αλλά θα συνέχιζε η σχέση του να κάνεις λάθος με το να είσαι μόνος.
Να θυμάστε ότι ανταμείβετε το σκυλί σας κάθε φορά που τον προσέχετε, ακόμα κι αν αυτή η προσοχή είναι μια προσπάθεια τιμωρίας.
να εκπαιδεύστε το σκυλί Για να ζήσετε με ανθρώπους, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την παρατεταμένη επαφή μεταξύ των δύο και είναι ότι η επανάληψη ανταμοιβών και επιπλήξεων, ανάλογα με το αν ο σκύλος ενεργεί σωστά ή ακατάλληλα, καθιστά σαφή τα όρια και μείωση ακατάλληλων συμπεριφορών.
Δείξτε τον μόνο όταν είναι απαραίτητο
Λόγω της σημασίας της επανάληψης, η τεχνική του παρακινήστε τον σκύλο να κάνει λάθος, ώστε να μπορεί να επιπλήξει περισσότερες φορές. Για παράδειγμα, διδάσκοντάς τον να μην διασχίζει το δρόμο, προσπαθούμε να τον ενθαρρύνουμε να πάει στην άλλη πλευρά παίζοντας με μια μπάλα ή κάτι τέτοιο.
Εάν ένας σκύλος πηδά και γαβγίζει, το καλύτερο πράγμα είναι να τον επιπλήξει την ακριβή στιγμή του άλματος και του φλοιού και είναι ότι κάθε φορά που γαβγίζει ή πηδά ξανά, θα οδηγήσει σε άλλη επίπληξη. Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, διορθώνουμε. Με όλα αυτά, το λάθος συμπεριφορά Γίνεται σαφές στον σκύλο και συνδέεται με δυσάρεστα πράγματα.
Αντί να ανησυχείτε απλώς τιμωρούν τα λάθη του σκύλου, πρέπει πάντα να προσπαθούμε να διδάξουμε τις κατάλληλες συμπεριφορές και να τις ανταμείψουμε.
Π.χ. αν ο σκύλος πηδά για να τραβήξει την προσοχήΑντί να το τιμωρήσει, είναι καλύτερο να το διδάξετε να καθίσει για να κερδίσει στοργή και αυτό είναι ότι η τιμωρία, όταν είναι απαραίτητο και χρήσιμο να δοθεί στον σκύλο μια πιο ευχάριστη ζωή και πιο κοντά στους ανθρώπους, μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς την ανάγκη να φύγει το ζώο μόνο και ανασφαλές.
Στην πρώτη θέση, αν επιπλήξει, πρέπει να είναι αυτή τη στιγμή. Δώστε προτίμηση, ταυτόχρονα εμφανίζεται λανθασμένη συμπεριφορά. Ακόμα καλύτερα εάν είναι νωρίς στη συμπεριφορά, όπως όταν ο σκύλος αρχίζει να ανοίγει το στόμα του για να φλοιώσει.
Ο πιο ενδεικτικός αγώνας είναι αυτός που προκαλεί τρόμος ή δυσφορία στον σκύλο, χωρίς να τον βλάψει ή να τον τραυματίσει. Η μέθοδος επίπληξης καθώς και ο σωστός τρόπος εφαρμογής της είναι απαραίτητες και η αποτελεσματικότητα ποικίλλει ανάλογα με τον σκύλο. Επομένως, σε περίπτωση αμφιβολίας, είναι σημαντικό να ζητήσετε τη βοήθεια εκπαιδευτή ή ειδικού συμπεριφοράς.
