Τα σκυλιά υποφέρουν επίσης εάν παραμείνουν στο σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, εάν δεν τους ταξιδεύουν για βόλτα, ακόμη και στο πλησιέστερο πάρκο, στην πλατεία ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος που τους επιτρέπει να κάνουν φυσικές ανάγκες (στερεές και υγρές) και ταυτόχρονα σημαίνει ότι εγκατέλειψαν στιγμιαία το σπίτι τους.
Είναι μερικές φορές λυπημένοι, άλλες φορές φωνάζουν ή κλαίνε όταν η πόρτα είναι κλειστή και μένουν μόνες, μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε διαφωνία με τη μοναξιά ή τον περιορισμό όταν συνειδητοποιούμε ότι έχει σπάσει ό, τι είναι εύθραυστο πράγμα που έχει επιτύχει, ένας άλλος τρόπος είναι ότι η πόρτα έχει γρατσουνιστεί, ούρηση και αφόδευση με περισσότερη ένταση ή περισσότερες φορές από το συνηθισμένο, ακόμη και οι γείτονες διαμαρτύρονται για τα φωνητικά ή τον θρήνο του σκύλου .
Τι πρέπει να κάνετε πριν από αυτά τα γεγονότα;
Το συνετό πράγμα που πρέπει να κάνουμε πριν από αυτήν τη θλιβερή πραγματικότητα είναι να ελαχιστοποιήσουμε τον χρόνο της μοναξιάς σκύλου, προσπαθώντας να κάνουμε τους ανθρώπους που φροντίζουν τα σκυλιά, να τα περπατήσουν τα βγάζουν για να ανακουφιστούν, να μοιραστείτε με άλλα σκυλιά, να μυρίσετε άλλα μέρη, να τρέξετε, να νιώσετε ελεύθερα, με λίγα λόγια, κάνουν τη ζωή πιο ανεκτική και ευχάριστη, στο τέλος αυτό που θέλετε είναι να τους κάνετε αναπόφευκτη παρέα.
Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για τους οποίους είναι αναπόφευκτο να αφήσετε αυτά τα μικρά ζώα μόνα, ένα από αυτά είναι το έλλειψη κάποιου να τον φροντίσει ή να τον συντηρήσει ενώ ο ιδιοκτήτης παρακολουθεί τη δουλειά, πληροί την εργάσιμη ημέρα του, πρέπει να παρακολουθήσει πανεπιστήμιο, κέντρο σπουδών ή να έχει κάποια πιθανότητα κοινωνικής, αθλητικής ή οποιασδήποτε άλλης φύσης και πρέπει να απουσιάζει από το σπίτι.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι Υπάρχει έλλειψη κέντρων ή τοποθεσιών που λειτουργούν ως βρεφονηπιακοί σταθμοί κυνόδοντες ενώ οι ιδιοκτήτες τους απουσιάζουν για τους δηλωμένους λόγους.
Αυτό που πρέπει να αποφεύγεται όσο το δυνατόν περισσότερο είναι αυτό λήψεις της μοναξιάς μην υπερβαίνετε τις 12 ή 14 ώρες την ημέρα και δεν είναι τόσο συχνές, γιατί θα μπορούσατε να διατρέχετε τον κίνδυνο να συνηθίσετε τα σκυλιά να είναι μόνα τους και να μην είναι χαρούμενα και ευγνώμονα όταν οι ιδιοκτήτες τους επιστρέψουν στο σπίτι.
Και εάν υπάρχει μια υπόθεση, ότι έχει παραμείνει η φροντίδα σε ένα νηπιαγωγείο ή με έναν γείτονα ή έναν φίλο, μπορεί να καταλήξουν να συνηθίσουν σε αυτόν τον φίλο ή τον γείτονα από το τύπος υποστήριξης, φροντίδας και στοργής που λαμβάνουν από αυτά και αυτό τους οδηγεί να συνηθίσουν και συνεπώς δεν θα θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Στην ιδανική περίπτωση, θα μπορούσαν να μείνουν μόνοι στο σπίτι και ταυτόχρονα με έναν τύπο εικονικού συντρόφου ο οποίος από το γραφείο ή από τον τόπο όπου είναι ο ιδιοκτήτης, μπορεί να τους παρέχει ένα είδος εταιρείας, είτε μιλώντας σε αυτούς μέσω κάποιου μηχανισμού ήχου ή βίντεο που πιστεύουν ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι συνοδεύονται και έτσι με αυτόν τον τρόπο παραμένουν υπό παρακολούθηση και βοηθούν ταυτόχρονα.
Η μοναξιά αυτών των ζώων μπορεί να μας οδηγήσει σε ορισμένες περιπτώσεις ότι είναι αόριστες, ότι απορρίπτουν την αγάπη, ότι δεν θέλουν να λαμβάνουν φαγητό, είναι απρόθυμοι, με έλλειψη όρεξης, δίνοντας σημάδια θλίψης και θέλουν μόνο να μείνουν κοιμισμένοι και μακριά σε κάποια γωνιά του σπιτιού, οπότε σε αυτήν την περίπτωση, συνιστάται να πάτε στον κτηνίατρο ή σε έναν ειδικό στη συμπεριφορά αυτών των ζώων και να αναζητήσετε άλλες εναλλακτικές λύσεις με τέτοιο τρόπο ώστε ο σκύλος αισθάνεται αγαπημένος και αποδεκτός από την οικογενειακή ομάδα στην οποία ανήκει.
Τα σκυλιά σαν τους ανθρώπους είναι ευάλωτα όνταΤους αρέσει να μοιράζονται, να είναι σε μια ομάδα, να παίζουν, να περπατούν, αλλά πάντα μαζί με κάποιον, είτε μεταξύ ομάδων σκύλων είτε με τα ίδια ανθρώπινα όντα, με τέτοιο τρόπο ώστε να αισθάνονται προστατευμένοι, περιποιημένοι, φροντισμένοι, τρέφονται και άνω Όλοι καταλαβαίνουν ότι ανήκετε σε μια οικογένεια και ότι ως εκ τούτου θα αντιμετωπίζονται ως ένα ακόμη μέλος της οικογένειας.