आपल्या कुत्र्यावर प्रेम करण्याचा सर्वात सामान्य मार्ग म्हणजे त्याला मिठी मारणे होय. तथापि, तज्ञांनी दीर्घकाळ दावा केला आहे की हा प्राणी हा एक चांगला मित्र नाही मिठीकारण ते त्यांना “तुरूंगात टाकलेले” वाटतात, त्यामुळे त्यांना तणाव आणि अस्वस्थता येते. ब्रिटीश कोलंबिया (कॅनडा) विद्यापीठाने अलीकडेच केलेल्या एका अभ्यासात हे नाकारण्याचे कारण स्पष्ट केले आहे.
काही आठवड्यांपूर्वी जर्नलमध्ये प्रसिद्ध झालेल्या विद्यापीठात केलेल्या अभ्यासानुसार झालेल्या निकालांचा प्रसार माध्यमांनी केला सायकोलॉजी टुडे. शिक्षकांच्या नेतृत्वात व्यावसायिकांचे एक पथक आणि कुत्र्यावरील मानसशास्त्रातील तज्ञ स्टॅनले कोरेन, फ्लिकर आणि गूगलद्वारे अधिग्रहित केलेल्या कुत्र्यांना मिठी मारणार्‍या 250 छायाचित्रांचे सखोल विश्लेषण केले आहे.
या तज्ञांच्या मते, या छायाचित्रांमधील %२% कुत्र्यांनी काही जेश्चर प्रतिबिंबित केल्या ज्याने ते दर्शविले त्यांना अस्वस्थ वाटलेडोके फिरविणे, डोळे बंद करणे, दात दर्शविणे, कान मागे फेकणे, जांभळ घालणे किंवा पंजे उंचावणे. तथापि, 8% कुत्री आनंदी दिसत होती आणि 10% उदासीन होती.
कोरेन आम्हाला एक वैज्ञानिक युक्तिवाद देतात ज्याने या सर्व गोष्टी स्पष्ट केल्या आहेत: “कुत्री तांत्रिकदृष्ट्या असे प्राणी आहेत जे सतत हालचाल ठेवण्यासाठी डिझाइन केलेले आहेत. याचा अर्थ असा होतो की तणावग्रस्त किंवा धोकादायक परिस्थितीत त्यांच्यासाठी संरक्षणाची पहिली ओळ म्हणजे त्यांचे दात न वापरणे, परंतु पळून जाण्याची त्याची क्षमता. साहजिकच, कुत्रीला मिठी मारून ठेवण्याच्या एकमेव सुटण्याच्या मार्गापासून वंचित ठेवणे त्याच्या तणावाची पातळी वाढवू शकते. जर कुत्र्यामध्ये चिंतेचे प्रमाण पुरेसे असेल तर ते चावू शकतो ”, कुत्र्याचे मानसशास्त्रातील तज्ञ सूचित करते.
तथापि, अभ्यासानुसार, सर्व कुत्र्यांना मिठींचा नकार सारखाच वाटत नाही. आमच्या कुत्राला या जेश्चरबद्दल कसे वाटते हे जाणून घेण्यासाठी, आपण वर नमूद केलेले काही अस्वस्थतेची चिन्हे सादर केली तर आपण ते पाळले पाहिजे. तसे असल्यास, जर आपण आपले प्रेम त्याद्वारे व्यक्त केले तर उत्तम आहे काळजी, अन्न आणि दयाळू शब्द.