असा विचार करणे पौराणिक आहे कुत्री आणि मांजरी ते कट्टर शत्रू आहेत ज्यांचा इतिहासभरात चांगला परिणाम झाला नाही. तथापि, आपण ज्या कथा पाहत आहोत त्यासारख्या कथा आपल्याला अगदी उलटे सांगतात. असे असू शकते की आपण मानवांना असे वाटते की शर्यतींना सामोरे जावे लागेल, जेव्हा खरं प्राणी आपल्याला दररोज मैत्री आणि उदारतेचे नवीन धडे शिकवतात.
फोर्सबर्ग हा गोल्डन रीट्रिव्हर कुत्रा आहे की तो आपल्या मित्राबरोबर शांततापूर्वक जगला, एक नारिंगी मांजर, ज्याच्याबरोबर तो आठ वर्षे जगला होता. पंधरा वर्षांच्या वयात मांजरी आजारी पडली आणि मित्राला सोडून येईपर्यंत दोघे चांगलेच एकत्र आले आणि पूर्णपणे अविभाज्य होते. म्हणूनच फोर्सबर्गच्या मालकाने तिच्या दु: खावर तोडगा काढण्याचा निर्णय घेतला.
आपण दिवस विचारात घालवत असलो तरी मांजरी आणि कुत्री ते अधिक भिन्न असू शकत नाहीत, सत्य हे आहे की दोघेही त्यांच्या भिन्न आचरणांनी परिपूर्णपणे एकमेकांना पूरक असतात. याव्यतिरिक्त, कुत्रा आणि मांजरींनी आपण नसताना इतर काही कंपनी घरी असणे चांगले असते. हे त्यांना चिंता आणि एकटेपणाची भावना नियंत्रित करण्यास मदत करते. नवीन पाळीव प्राणी स्वीकारणे हा सहसा उपाय असतो आणि काहीवेळा ते दुसर्‍या कुत्र्यावर मांजरी निवडतात.
फोर्सबर्ग कुटुंबाचे हेच झाले आहे ज्याने कुत्रा आणि मांजर एकत्र आणले आणि त्यांना ते सापडले ते उत्तम मिळू शकले. मांजरीच्या आजार होईपर्यंत त्यांनी एकत्र दिवस घालविला. कुत्रा खूप दुःखी झाला आणि दिवस शोधून काढला. आपल्याकडे इतर पाळीव प्राणी असल्यास, आपणास वागण्यात होणारे हे बदल कळतील, कारण त्यांनाही ते जाणवते आणि दु: खी होते.
यामुळे त्यांनी त्यांचे पाहिले खोगीर आणि खोगीर कुत्रा, त्यांनी नवीन मित्र घरी आणण्याचा निर्णय घेतला. मॅक्सवेल नावाची एक मांजर, यावेळी काळ्या मांजरीने पटकन घराच्या मोठ्या कुत्राशी जुळवून घेतले. कुत्रा नेहमीच त्याचे रक्षण करते आणि ते दोघे जवळचे मित्र आहेत, जसे की फोर्सबर्ग आणि त्याचा मित्र केशरी मांजरी एकेकाळी अविभाज्य होता.