आमचा कुत्रा हरवा हे आपल्या कुटुंबातील आणखी एका सदस्याला गमावत आहे, जे या सर्वांमध्ये समाविष्ट आहे. ही एक कठीण आणि क्लेशकारक परिस्थिती आहे जी आपल्यासाठी एक मोठी भावनिक हानी आहे. आम्हाला एक कठोर प्रक्रिया सुरू करण्यास भाग पाडले जाते ज्या दरम्यान आपल्या एखाद्या प्रिय व्यक्तीच्या उपस्थितीशिवाय जगण्याची सवय लागावी लागते. जरी हे कधीकधी अशक्य वाटले तरी आम्ही परिस्थितीवर विजय मिळवू शकतो.
आपल्यानंतर होणारी वेदना आमच्या कुत्र्याचा मृत्यू आपल्या आजूबाजूच्या कोणालाही गमावल्यानंतर आपल्यावर आक्रमण करणार्‍यांपेक्षा ते जास्त किंवा सामर्थ्यवान असू शकते. हे त्या कारणास्तव आहे एकत्रीकरण प्रक्रिया समान आहे, नकार ते स्वीकृतीपर्यंत व्यावहारिकदृष्ट्या समान टप्प्यांचे आवरण. आपण अपराधीही वाटू शकतो. हे सर्व मृत्यूच्या कारणांवर अवलंबून कमी-अधिक क्लिष्ट आहे.
प्रथम, आणि जसे आपल्यास होणार्‍या कोणत्याही क्लेशकारक घटनेनंतर घडते तसे आपण केलेच पाहिजे आम्हाला रडायला वेळ द्या आणि आपली व्यथा व्यक्त करा; तरच आम्ही ते मुक्त करू शकतो. आपण दु: खी आहोत आणि आपल्या कुत्राला आपण चुकवणार आहोत हे दोघांनाही मान्य करणे महत्त्वाचे आहे. सर्वात चांगली गोष्ट म्हणजे आम्ही आपल्या कुटुंबीयांकडे आणि मित्रांकडे वळलो आहोत आणि आपल्या भावना कधीही दडपल्या नाहीत.
काही थेरपी म्हणून अभिव्यक्तीचे काही प्रकार वापरतात. उदाहरणार्थ, आम्ही करू शकतो निरोप म्हणून आमच्या पाळीव प्राण्याला एक पत्र लिहा, कविता, आपल्या फोटोंसह रचना बनवा, व्हिडिओ संपादित करा इ. आपल्या भावना प्रकट करण्यासाठी प्रत्येक गोष्ट वैध आहे. यामुळे वेदना कमी होणार नाही, परंतु ती आम्हाला नवीन परिस्थिती स्वीकारण्यात आणि त्यास सामोरे जाण्यास मदत करेल.
संयोजित करा निरोप समारंभ या बाबतीत आपल्याला फायदा होऊ शकतो. आम्ही सर्वात योग्य पर्यायांची योजना आखू शकतो आणि ज्यास आम्ही सर्वात योग्य मानतो त्यास मार्गदर्शन करू शकतो. हा एक अतिशय वैयक्तिक निर्णय आहे, ज्यासाठी भिन्न पर्याय आहेत. उदाहरणार्थ, पाळीव प्राण्यांसाठी स्मशानभूमी आहेत, जी आम्हाला पाहिजे तेव्हा त्यांना भेट देतात.
या सर्वानंतर आमच्या कुत्र्याशिवाय नवीन दिनचर्या अवलंबण्याचा कठीण टप्पा सुरू होतो, जो सहसा सोबत असतो उदासीनतेची तीव्र भावना. हे सामान्य आहे, आम्हाला नुकतीच एक न भरुन येणारा तोटा सहन करावा लागला आहे आणि आपल्याला माहिती आहे की एखाद्या व्यक्ती आणि त्यांचे कुत्रा यांच्यात असलेले बंधन कमालीचे मजबूत आहे. जे आपल्याला समान परिस्थितीतून जात आहे त्यांच्याशी बोलण्यास मदत करेल; इंटरनेटवर, आम्हाला इतर वापरकर्त्यांसह अशा प्रकारच्या संभाषणात गुंतण्यासाठी समर्पित असंख्य वेब पृष्ठे आढळली.
हे आम्हाला मदत करेल काही सवयी टिकवून ठेवा काही काळासाठी, त्याच ठिकाणी फिरण्यासारखे आणि त्याच वेळी आम्ही आमच्या कुत्र्यासह चाललो होतो. हळू हळू आम्ही या दिनक्रमांना वेगवेगळ्या ठिकाणी बदलण्यास तयार आहोत.
आम्हाला तातडीची गरज वाटू शकते आमच्या आयुष्यात आणखी एक कुत्रा समाविष्ट करा आमच्या भावनिक शून्य भरण्यासाठी आणि हे खरे आहे की आपण वेदनांनी आपल्याला भविष्यातील पाळीव प्राणी सोडून देऊ नये, हे देखील खरं आहे की प्रत्येक प्राणी न बदलण्याजोगा आहे आणि दुसर्या पाळीव प्राण्याबरोबर राहण्याचा विचार करण्यापूर्वी द्वंद्वावर विजय मिळविणे योग्य आहे. अन्यथा मानसिक नुकसान त्याहूनही जास्त असू शकते.
आपण वेदना जाणवत असल्याबद्दल, किंवा ती निघू लागल्यावरही स्वतःला दोष देऊ नये. काळानुसार नकारात्मक भावना त्याऐवजी पार्श्वभूमीवर राहतील आनंदी आठवणी आमच्या कुत्र्याच्या सहवासात. एक चांगले सांत्वन आहे की आपण आपल्या प्राण्याला आपल्या शेजारीच प्रेम आणि आनंदी बनवले आहे, की त्याने चांगल्या जीवनाचा आनंद लुटला आहे.
जर आपल्या लक्षात आले की वेळ आपल्या वेदना बरे करत नाही तर अजिबात संकोच करू नका एक व्यावसायिक शोधा आम्हाला मदत करा. पाळीव प्राण्यांच्या मृत्यूनंतर मानसशास्त्रज्ञांच्या सल्ल्याकडे जाणे नेहमीचे आणि पूर्णपणे तार्किक आहे, म्हणूनच आपली लाज वाटू नये. तोट्यावर मात करण्याचा मार्ग शोधणे आणि पुढे जाणे ही महत्त्वाची गोष्ट आहे.