Het geblaf van de honden ze zijn meestal vervelend en kunnen soms een van de redenen zijn voor verlating of bestraffing. Hoewel we in gedachten moeten houden dat dit iets is maakt deel uit van hun taal.
Als we meer willen weten over blaffen om een oplossing te vinden voor extern gedrag, moeten we weten hoe communicatieve systemen zich bij honden kunnen ontwikkelen en dat is wanneer we het weten interpreteren hun taal, hoe gemakkelijker het zal zijn om ze te begrijpen en daarom zullen we een betere relatie met ze hebben.
De taal van een hond
Op dezelfde manier dat het bij mensen gebeurt, hebben honden het vermogen om te gebruiken verschillende manieren om te communiceren met hun medemensen, maar ook met hun eigenaren.
De belangrijkste communicatiekanalen zijn de volgende:
Het reukvermogen
Dit is het gevoel van de honden dat is gevonden verder ontwikkeld Ze kunnen een groot aantal geuren detecteren, ze kunnen ze onderscheiden, ze kunnen zelfs geuren waarnemen die mensen niet kunnen opmerken.
Honden gebruik geur als identificatie vergeleken met de rest van de honden kan dit worden geïnterpreteerd als een soort visitekaartje dat onder meer de genitale ontvankelijkheid, ras en sociale rang beschrijft.
Het uitzicht
Het visuele vermogen van honden is lager dan dat van mensen. Hoewel ze meer nodig hebben dan alleen zicht om bepaalde dingen te herkennen, kunnen ze dit zintuig wel gebruiken bepalen verschillende gebaren, evenals bepaalde houdingen.
De stem
Dit zijn dieren die hebben de mogelijkheid om verschillende geluiden te gebruiken om al je emoties te kunnen uiten.
Omdat ze in hun puppyfase zijn, beginnen ze geluiden te maken om hun moeder om hulp of ook om voedsel te kunnen vragen. Maar als ze volwassen zijn, deze communicatie gaat beetje bij beetje verlorenAlleen honden die jachthonden zijn, hebben een breed repertoire aan geluiden dat jagers helpt het spoor te kunnen volgen.
Van elk van de manieren waarop honden communiceren, de schors ken ik het meest kunnen begrijpen, omdat het in zekere zin vergelijkbaar is met de mondelinge taal van mensen.
Naast blaffen gebruiken honden andere soorten geluiden om te communiceren
Dit is een van de manieren waarop honden hun emoties uiten, hoewel ze dat vaak doen mensen gaan denken dat een hond blaft omdat hij agressief is.
Blaffen kan echter op verschillende manieren worden geïnterpreteerd:
- De territoriale schors: het is gewoonlijk een luide en redelijk herhaalde blaf, die steeds luider wordt naarmate de indringer steeds dichterbij komt.
- De waarschuwende blaf: Dit is een lage blaf en met ruimtes die honden gebruiken om wakker te worden als er gevaar dreigt.
- De schors van angst: dit is wanneer de hond blaft terwijl hij zich achterwaarts terugtrekt. Dit is zowel een korte als een hoge blaf. Ze doen het wanneer ze een bedreiging waarnemen.
- Schors om te spelen: Dit gebeurt wanneer een hond zijn voorpoten strekt, zijn achterhand hoog houdt en zowel een repetitief geblaf als een hoge blaf afgeeft.
- Wakker worden met blaffen: ze doen het om te krijgen wat ze willen. Dit is een aanhoudende, repetitieve, hoge schors.
- De schors van frustratie: dit is een schors met een constant ritme, die in dezelfde toon blijft.
Gromt
Als een hond gromt het is omdat u zich bedreigd voelt of wilt bedreigen Dit is zowel een hees als een aanhoudend geluid, en als de hond ook zijn tanden laat zien, kan de dreiging ernstig zijn.
Jammeren
Het gekreun is een geluid dat twee betekenissen kan hebben, voor pijn of vreugde Als het van vreugde is, is dit geluid meestal kort en aanhoudend en het is voor pijn meestal zielig.