El lichaamstaal De hond speelt een sleutelrol in de manier waarop hij met andere mensen en dieren communiceert. Elk van zijn gebaren drukt een andere emotie uit, inclusief de bewegingen van zijn oren en cola We concentreren ons hieronder op de laatste, waarbij we de betekenissen van hun verschillende posities analyseren.
Deze theorie wordt ondersteund door verschillende studies Een voorbeeld is een paar jaar geleden uitgevoerd door biologen Stephen Leaver en Thomas Reimchen, van de Universiteit van Victoria in Canada. Volgens hen "wisselt het dier veel informatie uit via zijn staart, zijn bewegingen en de verschillende houdingen die het aanneemt." Zo drukt de hond zijn gemoedstoestand uit en communiceert hij met ons. Laten we eens kijken hoe:
Staart opgetrokken en naar boven gericht. Met dit gebaar toont de hond autoriteit en standvastigheid, misschien enige dominantie.
Beweging in cirkels. Het betekent vreugde, verlangen om te spelen en empathie. Deze beweging is heel gebruikelijk wanneer het dier een vriend van hem ontmoet of wanneer we thuiskomen.
Verhoogde en gebogen staart. Toon kalmte en zelfvertrouwen.
Staart horizontaal gestrekt. Op deze manier toont de hond zijn interesse in iets dat om hem heen gebeurt, maar als hij zijn staart strak houdt en zijn haar borstelig houdt, kan dit betekenen dat hij in de verdediging schiet.
Snelle en zijwaartse bewegingen. Ze duiden op nervositeit of vreugde, in sommige gevallen angst. Honden maken dit gebaar meestal wanneer ze worden herenigd met hun dierbaren, wanneer ze spelen, wanneer ze gaan eten, enz. Soms symboliseren deze bewegingen ook angst. Als de hond op zijn beurt zijn oren naar achteren gooit en ons zijn tanden laat zien, staan we voor een mogelijke aanval.
Lage staart met langzame en laterale bewegingen. Weerspiegelt onzekerheid en wantrouwen jegens een persoon of situatie.
Staart tussen de benen. Het is de manier waarop dit dier angst en onderwerping toont. Het doel is om de feromonen die het via dit gebied uitscheidt in te dammen, waardoor het op een discrete achtergrond blijft en onopgemerkt wil blijven.