We hebben veel te danken aan dieren, vooral aan degenen die er altijd aan onze zijde voor bereid zijn bescherm ons, help ons bij ons werk, ons vergezellen of iets doen en het is dat honden het meest karakteristieke voorbeeld zijn voor al dit soort activiteiten en het is dat ze niet worden genoemd "De beste vriend van de man" voor alles.
Sinds het begin van zijn domesticatie, heeft de hond zich verder gevormd een deel van de menselijke familie, genietend van dezelfde warmte die praktisch overeenkomt met elk van de leden van de familiegroep.
In sommige gevallen kan het leven met honden leiden tot ontwikkeling van sterke emotionele banden van de kant van de honden, wat bepaalde impulsen genereert naar de leden van het gezin. Een van deze impulsen is om bescherm baby's, een van de meest opgemerkt door gezinnen bij veel honden.
Ondanks dat het een gedomesticeerde soort is, honden hebben nog steeds de neiging om hun overlevingsinstinct te behouden, evenals de noodzaak om te domineren over een specifieke plaats, daarom is het mogelijk dat de bescherming van de mensen die ermee leven vaak een van de belangrijkste gedragingen wordt die hier wordt waargenomen, vooral als het om de kleinste gaat.
Tijdens het creëren van deze banden die worden gegenereerd volgens de coëxistentie, de hond zal de familiegroep als een kudde kunnen herkennen, een kudde waarin de sterksten en zwaksten leven. In die zin zal de hond kunnen bepalen welke leden meer bescherming verdienen en honden leren inderdaad te bepalen dat baby's meestal degenen zijn die de meeste bescherming nodig hebben.
Als het om kinderen gaat, honden kan dit gevoel van bescherming vergroten, aangezien ze de mate van afhankelijkheid en projectie kunnen afleiden die elk gezinslid kan presenteren op basis van hun waargenomen gedrag.
Op deze manier worden honden een van de belangrijkste beschermers van de kleintjes vanuit het huis, wat een groot voordeel kan zijn, omdat er indicatoren zijn die niet met het blote oog te onderscheiden zijn, terwijl dat in het geval van honden wel mogelijk zou zijn. Een voorbeeld hiervan zou kunnen zijn hormonale veranderingen die sommige organismen kunnen vertonen wanneer ze zich voorbereiden om aan te vallen, een situatie die kan worden onderscheiden door de zintuigen van de hond.
Hieruit zijn er veel scenario's die we kunnen recreëren waarin de hond de bestaan van een mogelijke dreiging voor baby's.
Als we willen dat dit in de loop van de tijd zegeviert, is het nodig om gebruik te maken van bekrachtigers, prikkels die op de een of andere manier de hondengedrag, wat zou worden gedaan met het doel het genoemde gedragsrepertoire in stand te houden.
In meer praktische zin is het de moeite waard beloon de spelletjes die de hond met de baby heeft op een bepaald moment en het is niet nodig om snoep of complexe voedingsmiddelen te gebruiken, omdat soms gebruik gewoon aanhankelijke gebaren op de hond, op zo'n manier dat het een soort van affectieve beloning ontvangt van zijn eigenaren.
Ondanks de band die wordt nagestreefd, is het noodzakelijk om dit soort interactie niet uit het oog te verliezen, aangezien de nieuwsgierigheid van de baby, evenals zijn geleidelijke groei, aanleiding kan geven tot bepaalde soorten interactie tussen baby en hond, waardoor een situatie van verwarring ontstaat waarin de hond de behoefte voelt om zichzelf te verdedigen, daarom is het raadzaam om dit soort interactie onder constante monitoring ten tijde van het samenbrengen van deze twee speelse leden van het huis.