La De ziekte van Addison bij honden, die we ook kunnen kennen onder de naam hypoadrenocorticisme, maakt deel uit van een van de ziekten met ernstige gevolgen bij honden, ondanks het feit dat gelukkig met de meest geschikte behandeling honden die een diagnose met deze ziekte hebben gekregen, de mogelijkheid hebben om een volledig normale levensverwachting hebben.
Als we opmerken dat ons huisdier heel vaak ziek wordt en op hun beurt de medicijnen die we het hebben gegeven geen effect hebben, is het zeer waarschijnlijk dat het lijdt aan de ziekte van Addison, daarom brengen we u in dit artikel allemaal de informatie die nodig is over de symptomen, behandeling en zorg van deze ziekte
Wat is de ziekte van Addison?
De ziekte van Addison bij honden, die een wetenschappelijke naam heeft hypoadrenocorticisme, het is een zeer ernstige ziekte die een of beide bijnieren van onze hond aantasten, die precies op de nieren zitten.
Alles dat een schade aan de bijnieren het kan de oorzaak zijn van de ziekte van Addison.
Honden met deze ziekte hebben niet het vermogen om de benodigde hoeveelheid bijnierhormonen te produceren (beter bekend als bijnierinsufficiëntie bij honden) en vertegenwoordigt daarom iets kritisch voor de meeste aspecten van de functie van het organisme. Dit zorgt ervoor dat de niveaus van glucose, natrium, kalium en ook chloride die in het bloed worden aangetroffen niet de nodige controle hebben, wat uitdroging bij onze hond kan veroorzaken en ook vrij ernstige problemen in de vitale organen van onze harige vriend, in het bijzonder voor de hart.
Wat veroorzaakt de ziekte van Addison bij honden
Wat kan in het algemeen en in bijna alle gevallen het Ziekte van Addison bij honden is het iets dat nog niet bekend is.
Dierenartsen hebben het vermoeden dat deze ziekte in de meeste gevallen het gevolg is van een auto-immuunproces. De ziekte van Addison ook kan worden veroorzaakt door vernietiging van de bijnierOfwel door een uitgezaaide tumor, door een hartaanval, bloeding, door een granulomateuze ziekte, door adrenolytische middelen, zoals het medicijn mitotaan, of door een medicijn zoals trilostane, dat het vermogen heeft om bijnierenzymen te remmen.
Als iets het goede werking van de bijnierenheeft het lichaam niet langer het vermogen om glucocorticoïden en mineralocorticoïden te produceren, vooral aldosteron en cortisol. Daarom veroorzaakt dit een groot aantal symptomen en in de meest ernstige gevallen van honden die aan de ziekte van Addison lijden, treedt de dood op.
Wetenschappers hebben niet de exacte kennis van wat kan de oorzaak zijn van de ziekte van AddisonElke hond, ongeacht ras en grootte, heeft echter de mogelijkheid om deze ziekte te ontwikkelen. Bepaalde hondenrassen zijn echter vatbaarder voor het ontwikkelen van de ziekte van Addison en dit zijn de volgende:
- poedel
- Witte terriër
- Duitse Dog
- Bebaarde Collie.
- Portugese Waterhond
- Nova Scotia Terriër.
- Ierse Soft Coated Wheaten Terrier
de ziekte van Addison heeft het vermogen om honden te beïnvloeden ongeacht hun ras, leeftijd of geslachtHet komt echter vrij vaak voor bij jonge honden, vrouwtjes en ook bij honden van middelbare leeftijd.
Symptomen van de ziekte van Addison
Wanneer de ziekte van Addison optreedt bij honden, gebeurt dit geleidelijk en het is meestal erg moeilijk om een diagnose te stellen vanwege het grote aantal symptomen dat verband houdt met deze ziekte.
Over het algemeen hebben honden met de ziekte van Addison het vermogen om vrij ernstige episodes van gastro-enteritis, verlies van eetlust, langzaam verlies van lichaamsconditie te ontwikkelen en het kan ook stress veroorzaken. Het is erg belangrijk dat we daar rekening mee houden Symptomen van de ziekte van Addison bij honden, aangezien deze kunnen toenemen of afnemen.
De verminderde productie van aldosteron heeft een uitgesproken invloed op het lichaam. Dit is iets dat leidt tot veranderingen in het serum natriumkalium en ook het chloridegehalte en zo kan de nieren aantasten Dit kan op dezelfde manier problemen veroorzaken in het hart en ook in de bloedsomloop.
Cortisol is een andere van de steroïde hormonen van groot belang die wordt aangetast door de ziekte van Addison, die op zijn beurt een zeer belangrijke rol speelt in de meeste weefsels van het lichaam van onze hond. Dit is verantwoordelijk voor het reguleren van de aanmaak van glucose, maar ook voor het metabolisme, het afbreken van vet en eiwitten, het reguleert de bloeddruk, stimuleert de vorming van rode bloedcellen, voorkomt ontstekingen en heeft ook het vermogen om stress tegen te gaan.
Een verminderde productie van aldosteron en cortisol veroorzaakt de veel voorkomende symptomen bij de ziekte van Addison zoals depressie, lethargie, verlies van eetlust of anorexia, braken, gewichtsverlies, diarree bij honden, bloederige ontlasting, haaruitval of alopecia, vaak plassen, verhoogde dorst, zwakke pols, uitdroging, onregelmatig hartritme, hypoglykemie, pijn in de buik en ook hyperpigmentatie van de huid.
Diagnose van de ziekte van Addison
De ziekte van Addison en u wordt meestal gediagnosticeerd als zich een Addison-crisis voordoet, iets dat treedt op wanneer de ziekte een acute fase heeft bereikt en daarom vertonen honden symptomen die een bedreiging voor hun leven vormen, zoals shock en instorting.
Als de Addisoniaanse crisis is gestabiliseerd, zullen dierenartsen een aantal tests moeten doen om dat te kunnen bepaal de oorzaak van de ineenstorting en om elke andere oorzaak uit te sluiten. Om deze reden moet bij onze hond een bloedtest worden uitgevoerd en ook een volledige biochemie en op dezelfde manier kan een urineonderzoek nodig zijn.
Bloedarmoede, evenals ongebruikelijke niveaus van kalium en ureum in het bloed, afgezien van ongebruikelijke niveaus van natrium, calcium en ook chloride in het bloed, zijn symptomen van de ziekte van Addison. Urineonderzoek heeft de mogelijkheid om de lage urineconcentraties en de dierenarts zou onze hond een elektrocardiogram kunnen geven om te controleren of er een verandering in het hart van onze hond is.
De definitieve test voor deze ziekte is de test van stimulatie van corticotropine, dat gaat over het beheersen van de functie van de bijnieren door de introductie van het synthetische hormoon ACTH. Dierenartsen meten de cortisolconcentratie voor en na toediening, waardoor ze weten of de bijnieren goed werken.
Behandeling en verzorging van de ziekte van Addison bij honden
Een van de eerste dingen die dierenartsen doen om de ziekte van Addison bij honden te behandelen, is los de Addison-crisis op.
Om dit te doen, moet de hond in het ziekenhuis worden opgenomen en op zijn beurt een intensieve therapie ondergaan om de symptomen van de crisis onder controle te houden. Zodra onze hond buiten gevaar is en zich heeft kunnen stabiliseren, onmiddellijk uw dierenarts kan u een hormoonvervangend medicijn geven om onze hond te kunnen helpen met het tekort.
Er is meestal meer dan één medicijn voor de ziekte van Addison bij honden, een injecteerbaar medicijn dat is mineralocorticoïden die elke maand wordt aangebracht en ook een dat steroïden is die elke dag wordt aangebracht. Behalve dat de dierenarts voert meestal elk jaar bloedonderzoek uit of elk semester om er zeker van te zijn dat het medicijn zijn werk echt goed doet.
De ziekte van Addison bij honden is iets dat niet kan worden genezen. Onze hond zal vervangende hormonen moeten nemen voor de resterende jaren van zijn leven, en het is hoogstwaarschijnlijk dat het nodig zal zijn om de dosis in de loop van de jaren aan te passen, vooral wanneer de hond door tijden van stress gaat.
Het is erg belangrijk dat we niet proberen de medicatie aan te passen zonder eerst de dierenarts te raadplegen, want Dit kan een nieuwe onbalans in de hormonen van onze hond veroorzaken.
Om de aangegeven dosis te vinden om de ziekte van Addison te behandelen, kost tijd en als eigenaren moeten we daarop voorbereid zijn bezoek de dierenarts heel vaak terwijl de eerste maand van diagnose verstrijkt, zodat de dierenarts op deze manier de mogelijkheid heeft om zowel de hormoonspiegels als de elektrolyten van onze hond te meten.
Nadat we dat allemaal hebben gedaan, zullen we onze hond eens per maand moeten meenemen om een hormoonvervangende injectie en ook om ervoor te zorgen dat we het aanvullende medicatieprotocol volgen dat de dierenarts ons kan voorschrijven.