Honden hebben fysieke activiteit nodig om hun lichaam en geest in balans te houden. Dus het wordt aanbevolen dat ze aan sport doen, naast de dagelijkse wandelingen, in ieder geval essentieel. De flyball kan bijvoorbeeld een goede optie zijn, omdat deze meerdere voordelen heeft voor deze dieren.
De oorsprong van de flyball
Oosten hondensport is afkomstig van een apparaat genaamd vliegbal uitgevonden door de Australische wetenschapper Herbert Wagner in de jaren 70. Het was een apparaat dat was ontworpen om ballen naar honden te gooien, zodat ze plezier konden hebben als ze alleen thuis waren.
Toen Wagner dit introduceerde project op de Noord-Amerikaanse televisie, opgewonden het publiek. Beetje bij beetje werd zijn idee ontwikkeld totdat het werd toegepast op deze sport, die snel vorm begon te krijgen en populair werd.
Het duurde niet lang om specifieke regels vast te stellen om deze discipline te regulariseren. Zo ontstond de classificatie van races, de strategische ligging van de hindernissen en de kampioenschappen. Momenteel Er worden grootschalige nationale competities gehouden, die zelfs op televisie worden uitgezonden en zeer goed worden ontvangen door het publiek.
Wat dan wel?
Het wordt gedaan in twee teams van elk vier honden. Elk dier moet een hindernisbaan afleggen totdat het het apparaat bereikt vliegbal, die met zijn benen werkt om een tennisbal te werpen. De hond vangt de bal en rent terug naar het startpunt, waar hij het overneemt van de volgende hond in zijn team.
De groep die eerder de finish bereikt en de minste fouten maakt, wint. Deze dragen straffen en worden gegeven wanneer de hond bijvoorbeeld de bal laat vallen, een obstakel negeert of onderweg fout gaat. Het hele proces wordt begeleid door verschillende coaches en begeleid door een jury.
De hoogte van de obstakels varieert afhankelijk van de grootte en het ras van de deelnemende honden. Om deze reden werden dieren voorheen in verschillende categorieën ingedeeld. Obstakels kunnen daardoor variëren van 20 cm tot maximaal 40 cm hoog. Elk van hen is gescheiden door een afstand van 3,05 meter.
De ballen moeten klein zijn zodat de hond ze gemakkelijk kan vangen, maar groot genoeg om het risico op verdrinking uit te sluiten. Idealiter zou de grootte vergelijkbaar moeten zijn met tennisballen Bovendien moeten ze gemaakt zijn van hoogwaardige materialen die volkomen veilig zijn voor dieren, die niet kunnen breken of bedwelming kunnen veroorzaken.
We kunnen een voorbeeld zien in deze video, opgenomen tijdens een wedstrijd in 2012:
voordelen
Deze sport brengt belangrijke voordelen met zich mee zowel voor honden als voor hun baasjes. Sommige ervan zijn:
- Versterkt de ledematen van het dier.
- Het helpt ons om een band met hem te krijgen.
- Verhoog uw concentratie.
- Verhoog uw snelheid en behendigheid.
- Stress verminderen
- Verhoogt het zelfvertrouwen van het dier.
- Voorkomt ziektes als overgewicht en artrose.
- Help de hond om zijn energie in evenwicht te brengen.
- Versterk elementaire gehoorzaamheidscommando's.
- Het bevordert de juiste socialisatie.
En dat niet alleen. Deze sport vereist trainingstijd, wat "Dwingt" eigenaren om lange uren met hun hond door te brengen, om haar te leren begrijpen en beter met haar te communiceren. Op deze manier wordt voor beiden een goed humeur bevorderd en wordt de "hond-mens" -relatie verbeterd.
Grenzen en tips
Tegenwoordig wordt deze sport op grote schaal beoefend in landen als het Verenigd Koninkrijk en Canada. Maar in Spanje er zijn geen gereguleerde flyball-competities, maar we vinden wel tal van Agility clubs en hondenscholen die ons de mogelijkheid bieden om het als hobby te beoefenen.
Elke hond is geschikt voor deze sport, ongeacht ras of grootte; Als onze hond echter ouder is of gezondheidsproblemen heeft, we moeten het vooraf overleggen met de dierenarts.
Bv honden met hartproblemen zouden deze activiteit niet moeten doen hoge intensiteit, omdat het een enorme inspanning vereist. Evenzo wordt het niet aanbevolen voor mensen met artrose of gewrichtspijn, omdat ze zichzelf kunnen bezeren tijdens het springen.