We kennen heterochromie als een conditie die elk van de soorten in de wereld kan beïnvloeden, die ook wordt bepaald door genetische overerving.
Rekening houdend met de verkleuring en het aantal melanocyten in de iris, de beschermende cellen die in melanine worden aangetroffen, we kunnen de aanwezigheid van een of andere kleur waarnemen.
Klassen van heterochromie bij honden
Heterochromia iridium of ook wel bekend als compleet
Dit is het soort heterochromie bij honden waar we kunnen een oog van elke verschillende kleur zien.
Heterochromia iridis of ook wel partiële heterochromie genoemd
Is wanneer we kunnen observeren verschillende tinten in een enkele iris Van de hond.
Aangeboren heterochromie
Dit is het type heterochromie dat heeft een oorsprong die genetisch is.
Verworven heterochromie
Dit kan worden veroorzaakt door trauma Ofwel komt het door een ziekte, zoals glaucoom of misschien uveïtis.
Een van de curiositeiten die we aan deze voorwaarde kunnen toevoegen, is dat volledige heterochromie komt niet vaak voor bij mensen, maar als het in het geval van honden is of ook bij katten als voorbeeld. Bovendien is het van groot belang om te benadrukken dat dit een visie is die geen enkele verandering bij het dier veroorzaakt.
Sommige hondenrassen die lijden aan volledige heterochromie
Ogen met een geheel andere kleur komen heel vaak voor bij honden. Daarom het is iets dat we in sommige races kunnen waarnemen en onder enkele daarvan kunnen we de volgende noemen, de Siberische Husky en de Australische Herder.
Een van de belangrijkste dingen die we kunnen benadrukken, is dat in het geval van de Siberische Husky en volgens de standaard van de American Kennel Club, honden die een blauw oog en een bruin oog en op dezelfde manier is het toegestaan dat ze gedeeltelijke heterochromie hebben in een van de irissen, zoals in het geval van de Amerikaanse luipaardhond.
De blauwe kleur en de bruine kleur in de ogen van de hond
Degene die verantwoordelijk is voor het geven van die blauwe kleur, zoals de pigmentatie die bekend staat als de vlinder van de neus van honden, is de bekende Merle-gen.
Dit is een gen dat ook kan gedeeltelijke heterochromie veroorzakenEen voorbeeld hiervan is het tonen van een oog dat bruin van kleur is, een oog dat blauw van kleur is of het kan ook zijn dat er binnen de blauwe kleur van het oog flitsen van bruine kleur zijn.
In het geval van de Australian Shepherd Dog of in het geval van de Border Collie zijn het honden die het Merle-gen kunnen bezitten, maar een ander voorbeeld kan ook de Pembroke Welsh Corgi zijn. Albinisme en net als de witte vlekken die op dezelfde manier rond de ogen worden aangetroffen, kan worden veroorzaakt door dit gen.
Elk van de honden die in de wereld worden gevonden, is speciaal, ongeacht hun kenmerken, waaronder de heterochromie, ze maken elk van deze kenmerken zowel onderscheidend als uniek.
Sommige hondenrassen die lijden aan gedeeltelijke heterochromie
Zoals we al hebben vermeld, bij gedeeltelijke heterochromie de hond toont een oog dat veelkleurig is, wat betekent dat we totaal verschillende tinten kunnen waarnemen in een enkele iris van de hond. Daarom zijn enkele van deze rassen de Duitse Dog, de Pembroke Welsh Corgi, de Border Collie en ook de Australian Cattle Dog.
Het Merle-gen heeft het vermogen om pigmenten willekeurig te verdunnen van de neus, evenals van de ogen en het observeren van de ogen met een blauwe kleur kan een gevolg zijn van het verlies van het pigment in die laag.