Hoewel ze erg vervelend kunnen zijn, het geblaf Ze zijn de belangrijkste vorm van communicatie van de hond. Via hen uiten ze hun angst, hun vreugde en waarschuwen ze ons zelfs voor de mogelijke risico's die om ons heen zijn. Kortom, het is de manier waarop ze ons laten weten hoe ze zich voelen, hoewel we om deze informatie te ontcijferen moeten weten wat de soorten blaffen zijn en wat hun betekenis is.
Soorten blaffen en wat ze betekenen
1. Schors van angst. Het is kort en scherp, eindigend in een soort gehuil. Het gaat meestal gepaard met een stap achteruit, alsof je op de vlucht bent voor een bedreiging. Het komt veel voor bij honden die last hebben van gedragsproblemen.
2. Blafalarm. Hiermee waarschuwt het ons dat er iets gebeurt, het kan een soort gevaar detecteren. Het is een droog en continu geblaf en de hond stopt alleen als we reageren op zijn wekoproep.
3. Blaffen van opwinding of nervositeit. Door deze manier van blaffen laat het dier zijn stress los. Het is een constante, ritmische blaf, opmerkelijk hoge toon, en zeer repetitief. Het gaat gepaard met sprongen, bochten en hapt; vaak wordt het geassocieerd met vreugde.
4. Blaffen van verdriet. Het is een soort scherp, diep en langdurig gehuil. Het is een reeks herhaaldelijk geblaf, laag of hoog, vergelijkbaar met een gejammer.
5. Blaffen van agressie. Het gaat meestal gepaard met gegrom. Het zijn snelle, hoge en repetitieve blaffen, die intenser worden naarmate de dreiging het dier nadert.
6. Blaf om aandacht. Het is een aanhoudend en scherp geblaf, vergezeld van om ons heen rennen, blikken, bochten, sprongen en uiteindelijk elke beweging die onze aandacht kan trekken. Het is heel normaal dat de hond zo reageert als hij met ons wil gaan wandelen of spelen.
7. Ordelijk geblaf. Het is meestal het resultaat van een trainingsproces. Dat wil zeggen, het is een blaf die aan de hond wordt geleerd om een bevel uit te voeren.