El brachycefaal syndroom is een veel voorkomende aandoening bij honden met een stompe neus, en veroorzaakt ernstige ademhalingsproblemen. Het wordt ook wel het bovenste luchtwegobstructiesyndroom genoemd en omvat een reeks anatomische afwijkingen, waardoor ze kwetsbaarder zijn voor onder meer een zonnesteek en hartproblemen.
Zoals we al zeiden, de rassen met een stompe neus Net als de bokser, de shi tzu of de mopshond zijn ze meer vatbaar voor dit syndroom, gezien hun fysieke kenmerken. Doordat de benige structuur van de snuit smaller is, heeft de lucht minder ruimte om toegang te krijgen tot de longen. Bovendien is de luchtpijp ook dunner, wat ademhalingsproblemen verergert, en gaat vaak gepaard met een te lang zacht gehemelte.
Een van de eerste symptomen die we kunnen waarnemen bij een hond met dit syndroom, is het een zeer luide ademhaling, zelfs om te lijken op snurken en een ademhalingsfrequentie die te snel is. Dit probleem wordt verergerd op vochtige plaatsen en in warme klimaten, maar ook na lichamelijke activiteit. In ernstigere gevallen komt flauwvallen vaak voor.
Als we een van deze symptomen bij ons huisdier opmerken, moeten we het door een dierenarts laten onderzoeken. De specialist zal waarschijnlijk een radiografisch onderzoek op de borst om andere ziekten, zoals longontsteking, uit te sluiten. Hoewel u, als u het handig vindt, andere tests kunt uitvoeren om de diagnose te bevestigen.
Gelukkig is er een chirurgische ingreep die deze symptomen grotendeels oplost. Het is een aanpassing van de neusgaten om de doorgang van lucht te vergemakkelijken. Overtollig zacht gehemelte of naar buiten gekeerde larynxzakjes kunnen indien nodig ook worden verwijderd. Ook kan de dierenarts de toediening van luchtwegverwijders, hoestonderdrukkers en snelwerkende glucocorticoïden aanbevelen.
Het is ook belangrijk dat we nemen enkele metingen thuis, zoals het gebruik van een harnas in plaats van een halsband, het vermijden van warme en vochtige omgevingen, ervoor zorgen dat onze hond altijd toegang heeft tot vers water en het beperken van de tijd van de wandeling.