La depressie Het is een veelvoorkomend probleem bij mensen, en hoewel het bij honden veel minder vaak voorkomt, vinden we ook enkele gevallen. Het kan te wijten zijn aan een groot aantal oorzaken en de symptomen lijken sterk op de symptomen die we hebben als we aan deze ziekte lijden. Het is daarom niet moeilijk om deze aandoening bij ons huisdier te herkennen.
Allereerst is het belangrijk om te weten wat de meest voorkomende redenen zijn die het depressie honden. De groten veranderingen in uw routine ze zijn een goed voorbeeld; een verhuizing, de komst van een nieuw huisdier in huis, een baby, het verlies van een familielid, etc. Alles wat uw dagelijkse leven verstoort, brengt dit gevaar met zich mee.
Een ander probleem om in gedachten te houden is dat honden extreem zijn empathisch en gevoelig Daarom 'vangen' ze gemakkelijk de emoties op die ze voelen bij hun dierbaren. Als ze samenwonen met andere mensen of dieren met een depressie, zullen ze er hoogstwaarschijnlijk ook last van krijgen.
Het kan ook optreden als gevolg van sommigen traumatische ervaring, zoals voortdurende fysieke mishandeling. Ook als de hond niet genoeg socialisatie en lichaamsbeweging heeft, kan hij snel last krijgen van dit probleem.
Onder de eerste symptomen vinden we de inactiviteit De meest voorkomende is dat een hond met een depressie niet wil lopen, maar liever gaat liggen en zelfs veel langer slaapt dan normaal. Deze algemene apathie vertaalt zich ook in een volledige minachting voor zijn speelgoed.
Hetzelfde, eetlust verandert Terwijl sommige honden een sterk gebrek aan eetlust hebben, hebben anderen last van hunkeren naar voedsel. Een toename van de wateropname komt ook vaak voor. De slaperigheid het is een ander klassiek symptoom, hoewel in sommige gevallen slapeloosheid ontstaat. Het is ook waarschijnlijk dat we het merken vreemd en zelfvernietigend gedrag, zoals urenlang kreunen, zichzelf isoleren of bijten op de voorwerpen die hij om hem heen vindt.
De oplossing voor deze depressie hangt af van de reden die deze veroorzaakt. Het juiste is om vooraf een dierenarts onze hond te laten controleren, om een lichamelijk probleem uit te sluiten. Als we er eenmaal zeker van zijn dat het een psychische stoornis is, moeten we naar een professionele opvoeder.