Majorero hond

El Majorero hond Het behoort tot een ras dat inheems is in Spanje, met name van het eiland Fuerteventura. Deze honden kwamen met de eerste bewoners aan, dus ze zijn een van de oudste rassen die er bestaan. De oorsprong ervan gaat tweeduizend jaar terug en bereikte 500 jaar geleden een grote populariteit. Vandaag de dag blijven ze bestaan ​​ondanks de moeilijkheden die ze hebben doorgemaakt.

Het belangrijkste werk van deze huisdieren is echter hoeden hebben zich onderscheiden als waakhond door hun grootte en dankzij zijn evolutionaire geschiedenis behoudt het sterke fysieke kenmerken en een dominant temperament.

Origenes

Het oudst bekende document op de voorouders van de Majorero-hond dateert uit het jaar 20 a. Tijdens een reis naar de Canarische Eilanden schreef koning Juba II van Mauritanië in zijn dagboek een gedetailleerde beschrijving van enkele honden afkomstig van de eilanden die sterk lijken op het huidige ras. Er staat zelfs een standbeeld van deze hond in de Romeinse stad Volubilis in Marokko, uit dezelfde tijd als de eerder genoemde heerser.

Er is nog een andere theorie die ervoor zorgt dat deze honden precies met deze bewoners op het eiland zijn aangekomen. Het bestaan ​​van deze honden op de eilanden sinds 500 jaar is echter nog steeds erg belangrijk de eilanden hadden tot de XNUMXe eeuw nauwelijks contact met het vasteland.

Gedurende die vijf eeuwen heeft het ras zich gevestigd als sterke werkhonden, aangezien de omstandigheden op Fuerteventura moeilijk waren voor de inwoners. Ze leefden van vee en begraasden de belangrijkste functie van deze trouwe en dappere honden.

Na 1900 vertoonden de eilanden een aanzienlijke toename van toeristen die alleen voordelen opleverden voor de inwoners, maar niet voor de Bardino. De incorporatie van andere rassen en ongecontroleerde vermenging veroorzaakten bijna het uitsterven van de Majorero-hond.

Redding voor het ras kwam in 1975 toen een groep studenten geïnteresseerd raakte in het redden van de Majorero-hond. Hoewel het niet gemakkelijk was, gaven ze hun interesse niet op en in 1979 hielden ze na een zorgvuldige volkstelling de eerste monografische tentoonstelling van de Perro Majorero, met een vooraanstaande bijeenkomst van fokkers, keurmeesters en experts van nationale en internationale aard.

Kenmerken

Gezien de bijzondere en moeilijke omstandigheden waarin het Majorero-hondenras is geëvolueerd, zijn kenmerken zijn heel specifiek, dit is een grote hond​ Met meer dan vijfhonderd jaar toegewijd aan het hoeden van werk, heeft dit dier een sterk lichaam en een moedig temperament.

De vrouwtjes zijn kleiner dan de mannetjes en hebben allebei een brede schedel die een krachtige en gespierde nek ondersteunt, een schofthoogte van 55 tot 65 cm kunnen meten en 35 tot 45 kilo wegen. De oren van dit huisdier bevinden zich op de bovenkant van het hoofd en ze hebben een driehoekige vorm; Bovendien hebben ze de bijzonderheid dat ze erg gebaren zijn, omdat ze de stemming van het huisdier aangeven.

De body van de Bardino heeft een rechthoekig uiterlijk, met gespierde ledematen en geeft de indruk van een lage nek-hoofdverhouding​ Het presenteert de zogenaamde spijker in de lucht, een geatrofieerde vinger. Zijn draf is recht en gracieus en zijn snatch is snel in tegenstelling tot een soepele gang. De aanpassing van deze hond aan het moderne leven vereist een ervaren eigenaar die zich weet op te dringen als leider, op deze manier zal hij kunnen ontdekken in de Bardino (zoals hij ook bekend staat) een trouw huisdier vol energie en enthousiasme.

Cuidados

De levensverwachting van dit hondenras is tussen de 12 en 14 jaar. Het is duidelijk dat het bereiken van die verwachting afhangt van de behandeling die het van de eigenaar krijgt. Het is ook relevant om de fundamentele regels voor de verzorging van deze huisdieren te volgen. Een van deze normen is spenen op het door de dierenarts aanbevolen tijdstip en dat is meestal rond de drie maanden.

Hoewel het een puppy is, moet het dieet in overeenstemming zijn met het ontwikkelingsproces waarin het zich bevindt. Het is erg belangrijk dat het huisdier actuele vaccinaties heeft en een hoogwaardig dieet om ziektes en zwaarlijvigheid te voorkomen. Het zijn honden die veel lichaamsbeweging nodig hebben, dus een zittende levensstijl kan tot problemen met overgewicht leiden. Een onjuist dieet kan worden bemoeilijkt door een ziekte die bekend staat als maagtorsie​ Dit alles kan worden voorkomen door de voedingsaanbevelingen van de dierenarts op te volgen.

Hygiëne is van groot belang voor elk huisdier, vooral voor dit hondenras, omdat ze graag buiten zijn, dus ze zijn vatbaar voor parasieten als de overeenkomstige behandelingen niet worden toegepast. Ze moeten zich baden met de aanbevolen producten alleen indien nodig (elke zes tot acht weken) Ze moeten twee keer per week worden geborsteld om dood haar te verwijderen.

Gerelateerd artikel:

Hoe u een hond voor de eerste keer wast

De Bardino vertoont geen genetische ziekten, wat erg belangrijk is om te weten, aangezien het geen enkele complicatie vormt voor zover het de gezondheid betreft. De reden hiervoor is dat het gedurende een lange periode is geëvolueerd zonder contact met andere rassen. Hierdoor zijn er geen genetische mutaties aanwezig. contraproductief.

Het hondenras Majorero of Bardino hij is erg loyaal aan zijn baasje en zijn karakter is vriendelijk​ Het is een uitstekende waakhond vanwege zijn territoriale toestand. Ze moeten van jongs af aan worden opgeleid om hun sociale vaardigheden positief te stimuleren. Het wordt niet aanbevolen als gezelschapshond, tenzij de eigenaar ermee instemt te voldoen aan de vereisten van zijn fysieke en emotionele instandhouding. Het verdient de voorkeur om dit huisdier te adopteren om van landelijke gebieden te genieten. In stedelijke omgevingen zal het meer aandacht en zorg vereisen.

Majorero-hondentemperament

Als het gaat om het gedrag en temperament van dit huisdier, moet u serieus rekening houden met de training die vanaf de puppytijd wordt gegeven. Dit is volkomen normaal, aangezien elk levend wezen heeft een minimum aan opleiding nodig om succes te behalen in termen van sociale interactie.

Natuurlijk ze zijn territoriaal, vriendelijk, moedig en onafhankelijk​ Als ze worden opgevoed met positieve bekrachtiging en een goede behandeling, passen ze zich aan het bedrijf aan en tolereren ze het samenleven met andere dieren. Hij kan goed met kinderen omgaan, ook al probeert hij altijd een herder te zijn.

Vanaf het begin moeten deze huisdieren door één eigenaar worden opgevoed, omdat dit hun training zal vergemakkelijken door de eigenaar als de leider van het peloton te zien en zich gemakkelijk aan het gezin aan te passen. De stemming en het gedrag van het huisdier is nauw verbonden met a juiste kanalisatie van je energie, dus u moet de mogelijkheid hebben om activiteiten zoals behendigheid te oefenen en te oefenen.