Mensen en honden zijn twee heel verschillende soorten die elkaar al millennia kennen, waardoor een populaire cultuur vol mythen is ontstaan rond de figuur van ons. huisdieren, wat er vaak toe leidt dat we geweldige interpretaties maken mis over bepaald gedrag of gedrag van het dier.
Vandaag ga ik dit artikel wijden aan hoe we goed kunnen omgaan dat onze hond ons begint te bijten.
proloog
Zoals we ons allemaal kunnen voorstellen, de eerste weken van het leven van de hond zijn erg belangrijk in de rest van zijn leven. Ik had het er al over in eerdere berichten, hoe ze waren Opleiden op emotioneel niveau: stress bij puppy's I. y Opleiden op emotioneel niveau: stress bij puppy's II, Maar vandaag ga ik diepte geven aan het onderwerp, de focus een beetje veranderen en het een meer precieze en bruikbare toon geven, aangezien ik het ga doen door een gedrag dat zo vaak voorkomt bij een hond, zoals bijten en de implicaties van emotionele problemen die u heeft voor de puppy.
Hoe mijn hond communiceert
Sociale dieren
Honden, zoals mensen, het zijn sociale dierenEn interactie hebben met andere individuen van hun soort met de 5 vaardigheden die de emotionele intelligentie van ons huisdier vormen. Deze emotionele intelligentie wordt gekoesterd omdat ze puppy's zijn door hun moeder, die hen een emotionele opvoeding geeft die als gids dient, zodat de puppy de nodige hulpmiddelen verkrijgt om te kunnen communiceren met de rest van de individuen in de kudde.
Hun moeder stimuleert hen vanaf hun vroegste ontwikkelingsstadia, te beginnen met hun prenatale fase, waar is aangetoond dat de ontwikkeling van de foetus wordt beïnvloed door een reeks stimuli, variërend van viscerale bewegingen tot hormonale niveaus van de moeder, die zullen worden gekoppeld aan de gemoedstoestand en stressniveaus die de moeder ondervindt tijdens de zwangerschap, tot haar neonatale stadium, waar de moeder het plassen en ontlasting stimuleert door middel van perianale spoeling, of de socialisatie, wat toevallig de meest delicate fase is in de opvoeding van uw hond, aangezien daar de interactie met de andere puppy's in het nest zich het sterkst ontwikkelt en het spel intensiveert, door allerlei reacties op verschillende interacties op sociaal niveau te testen en zo sociale vaardigheden te ontwikkelen.
Deze sociale vaardigheden zijn meestal vastgesteld ongeveer 4-6 weken na de geboorte.
Stadia van persoonlijkheidsontwikkeling
In het gesprek socialisatiefase, begint hun sociale leren in alle aspecten, van het gebied van agonistisch gedrag (het is zoals het bekend is in de ethologie tot sociaal gedrag gerelateerd aan vechten bij dieren), tot hun gedragspatronen, agressief gedrag, confrontatie, die van onderwerping, die van vlucht, kortom sociale dominantie. Er zijn ook andere, zoals het gevoel van eigenwaarde, de associatie en vorming van groepen binnen de kudde die bijvoorbeeld de jachtpatronen, hun seksuele gedrag en het concept van territorialiteit dat zich in latere stadia zal ontwikkelen, zullen beïnvloeden.
In dit stadium begint het sociale relaties aangaan met andere soorten, inclusief man. Het is een tijd waarin je heel voorzichtig moet zijn, want ze zijn gemakkelijk beïnvloedbaar.
We kunnen de verschillende stadia die de hond doormaakt in de ontwikkeling van zijn gedrag verdelen in 7 verschillende, goed gedifferentieerde fasen, door zijn groei en volwassenheid. Deze fasen zijn:
- Prenataal (voor zijn geboorte).
- Neonataal (van 0 tot 2 weken).
- Overgang (van 2 tot 3 weken).
- Socialisatie (van 3 tot 12 weken).
- jeugd (van 3 tot 8 maanden).
- volwassen (van 8 tot 12 maanden).
- rijpheid (van 1 tot 2 jaar).
Op dit moment zult u door relaties met andere individuen van uw soort en van andere soorten, de emotionele intelligentie ontwikkelen waarmee Het zal de basis leggen voor uw persoonlijkheid.
Waar gebruikt mijn hond zijn bek voor?
Verbale communicatie + gebarencommunicatie
Meestal als ik een klant tegenkom, moet ik begrijpen wat ze nodig hebben van hun hond, wat meestal inhoudt leg uit hoe de hond werkt, wat zijn gedrag en gedrag is, die natuurlijk zijn en welke niet. En meestal is het helemaal niet gemakkelijk, aangezien de overgrote meerderheid van de problemen die we hebben met onze viervoeters voortkomen uit een heel eenvoudige zaak om uit te leggen: we zijn van verschillende soorten.
Honden zijn hondachtigen en wij zijn mensachtigen, wat betekent dat onze manier van communiceren en uiten heel anders is, wat coëxistentie aanzienlijk moeilijker maakt, en dat het meestal de oorsprong is van allerlei soorten onnodige misverstanden.
Waren verschillend
Je moet een aantal aspecten kennen die naar mijn mening erg interessant zijn om dit te beoordelen verschil in communicatie tussen onze twee soorten: de mens en de hond.
Mensen deponeren de informatie in het bericht dat we naar een ander individu sturen wanneer we live met hem willen communiceren, in twee voertuigen, een de verbaal en nog een gebaren Als we iets aan iemand willen uiten, hebben we de neiging om de informatie van die boodschap voor 40% in het verbale aspect en 60% in het gebaaraspect te deponeren.
De hond is in dit opzicht heel anders, aangezien 99% van de informatie wordt gedeponeerd in een bericht in zijn gebarenaspect en slechts 1% in het verbale veld. En dit is puur om te overleven, omdat het hen in staat stelt om vijandige individuen en gevaren op een meer instinctieve manier te analyseren.
Bij mensen prima altijd de informatie die u door het gebarenvlak stuurt, dit is in de meeste gevallen belangrijker dan het verbale aspect van de boodschap. Om een snel voorbeeld te geven: je zit met je partner in een kamer, het is zomer, het is erg warm en je zet de airconditioning op volle kracht. Je kijkt naar je partner en ze omhelst zichzelf en wrijft zichzelf alsof ze haar lichaamswarmte wil verhogen. Je kijkt haar aan en vraagt haar: heb je het koud, en ze zegt nee, maar ze blijft hetzelfde gebaar maken ... zou je het geloven? Of zou het gebaar van koud zijn belangrijker voor je zijn dan wat hij je hardop vertelt?
Welnu, een hond zou dit niet zo kunnen uiten, aangezien de hond, geconfronteerd met het gevoel van kou, het rechtstreeks zou uiten met het gebaar van rillen, zonder een deel van de boodschap te kunnen of willen veranderen of kwalificeren.
Het belangrijkste om aan te raken
Voor mensen, raak aan, de tastzin is erg belangrijk Met onze handen doen we alles, omdat we een voertuig van stimulatie en expressie zijn, evenals een van de belangrijkste antropomorfe fysieke kwaliteiten, zonder welke de mensheid niet zou zijn wat het is.
De handen laten het ons toe interactie met de wereld op het fysieke vlak, andere mensen en individuen van andere soorten aanraken, gereedschappen, voorwerpen manipuleren, gevoelens en emoties uiten, beschermen, aanvallen, enzovoort.
Mensen realiseren zich meestal niet het belang van aanraking, dat het is een van onze basiszintuigen, en de enige zonder welke je niet kunt leven, aangezien het een zintuig is waarvan de invloed onmogelijk te ontkennen of te negeren is.
Hoewel de tastzin ons hele lichaam omvat, richten we onze aandacht er meestal op in de handen, wat bij mensen heel normaal is om dingen door aanraking te analyseren. Dat is de reden waarom de handen in ons lichaam een vergelijkbare status hebben als die van de ogen, neus, oren of tong, aangezien het een deel van ons lichaam is waardoor we gewoonlijk informatie zoeken en ontvangen.
Zoals hij ons vertelt Tomas Ortiz Alonso, Professor-directeur van de Afdeling Psychiatrie en Medische Psychologie. Faculteit Geneeskunde van de Complutense Universiteit van Madrid:
Aanraking is het eerste communicatiemiddel tussen moeder en baby.
Door contact met de huid van zijn moeder vangt het kind haar trillingen op en ervaart het de gevoelens die het geeft. In de eerste dagen van hun leven kunnen moeders en vaders hun eigen baby herkennen door de wang of hand van de baby te strelen. In deze eerste levensfasen is aanraking ook erg belangrijk voor de emotionele ontwikkeling van de baby en het kind.Daarom en vanwege de invloed op latere cognitieve processen is het noodzakelijk dat ouders vanaf de geboorte tactiele gevoeligheid ontwikkelen bij hun kinderen. .
Tastgevoeligheid verhoogt de reacties van het kind op de omgeving. In een onderzoek met baby's werd zelfs ontdekt dat zachte strelingen baby's ertoe brachten te glimlachen en meer op het gezicht van de volwassene te letten. Zodra kinderen voorwerpen kunnen oppakken, wordt aanraking een heel belangrijk medium, waardoor ze informatie uit de omgeving halen.
Het orgaan dat overeenkomt met menselijke handen bij onze hond is de mond. Hiermee communiceert hij met de wereld op een manier die erg lijkt op wat wij mensen met onze handen doen. Ze spelen met ze, likken, wassen, strelen, verdedigen zich, uiten hun emoties en gevoelens, pakken dingen, zweten (verdrijven de warmte uit hun lichaam) en natuurlijk eten en drinken. De bek van onze hond is erg belangrijk voor hem, gelijk aan of meer dan voor ons onze handen. Houd hier rekening mee wanneer u er een muilkorf op zet.
Raak mijn hond aan
Niet alle tastzin van de hond bevindt zich in de bek of omgeving, maar het heeft ook dat gevoel ontwikkeld in de voet-, wervelkolom- en staartkussens.
De aanraking het is het eerste gevoel dat honden ontwikkelen, en het helpt hen om met hun moeder te communiceren en prikkels van haar te ontvangen vanaf hun neonatale fase. Moeder zal stimuleren de pup vanaf kort na de geboorte door te aaien en te likken.
Zo begint het socialisatie van de hond door contact met zijn moeder en zijn broers, contact dat essentieel is voor de juiste groei en de juiste vorming en ontwikkeling van zijn karakter.
Er is een ziekte die heel goed de behoefte aan genegenheid van moeders bij honden en mensen illustreert, die Emotionele Marasmus Deze ziekte is te wijten aan het gebrek aan contact van de baby of puppy met zijn moeder. Ik laat hier een toelichting achter van de journalist Maria Victoria Massic, wat het heel duidelijk maakt:
De marasmus, Het is een defecte emotionele ziekte, die kinderen treft die niet in staat zijn om een objectieve relatie tot stand te brengen, als het niet op tijd wordt ingenomen (om de moeder-affectieve functie te kunnen hervatten) sterft het kind, dit gebeurt na een voortschrijdende periode van psychofysieke achteruitgang, waarin het kind al zijn agressiviteit in zichzelf deponeert, door niet in staat te zijn om het buiten te plaatsen.
Binnen het nest zal de hond via aanraking met de rest van zijn leden communiceren. Het eerste gecontroleerde tactiele contact dat hij zal ontwikkelen naarmate hij ouder wordt, is bijten.
Mijn hond bijt me
Manieren om met elkaar om te gaan
Dat uw puppyhond u bijt, is vanaf het begin geen enkele vorm van pathologie of vreemd gedrag, het is iets volkomen normaal, aangezien onze hond heeft de neiging om zijn mond te gebruiken om te ontdekken en te leren, en het is iets natuurlijks in hun leercyclus. De gevolgen van bijten zijn natuurlijk niet hetzelfde voor hen als voor ons.
Binnen de wereld van menselijke relaties, bijten het is iets dat veel passie inhoudt bij het uiten van een emotie, of het nu een emotie van liefde of woede is. Deze opvatting zorgt ervoor dat we de actie van bijten zien als iets heel intenss, en dat is hoe we het normaal zien in onze relaties. De tanden zijn door middel van zenuwvezels verbonden met de neurale netwerken van onze hersenen, waardoor ze nauw verbonden zijn met onze emoties.
Dit, samen met een grotere weerstand en fysieke kracht van de kant van onze hond, betekent dat wanneer hij ons bijt, we hem kunnen voelen als iets agressiefs of gewelddadigs jegens ons. En alles wijkt af van de realiteit.
Als puppy bijt de hond om de wereld te verkennen en te ontdekken, en om te socialiseren en met anderen om te gaan. In zijn emotionele ontwikkeling probeert de hond zich verenigd te voelen met zijn moeder, zijn broers of met jou, door intens contact, waarvoor hij zijn mond en tanden gebruikt en je bijt, wat het enige is dat hij kan gebruiken in deze fase van zijn ontwikkeling om genegenheid uit te drukken door wat voor hem het dichtst bij een liefkozing staat. Er is niets meer dan dat.
De volgende vraag is gemakkelijk te raden: en wat als het me hard bijt,Antonio?
Eens kijken ...
Wanneer honden bijten totdat ze pijn doen
We moeten iets bedenken dat heel logisch is: het is één ding voor onze puppyhond om ons met zijn mond te strelen om ons genegenheid en genegenheid te tonen, en een ander doe ons pijn. Dat is heel duidelijk.
De puppy zal ons strelen met zijn mond, ons likken en spelen terwijl hij ons op een zachte manier bijt zonder enige sterke emotionele intensiteit, waarbij we onze tanden voelen zonder fysieke schade. We beslissen wat de bijtintensiteit is die we willen ontvangen.
Als een hond zijn moeder of broers en zussen bijt, is een manier om de grenzen te verkennen, indien aanwezig, bestaande binnen die groep. Wanneer een hond zijn moeder hard bijt, onderdrukt ze hem door de agressie met woede te beantwoorden, waardoor een limiet wordt gesteld waarvan de puppy op basis van herhalingen begrijpt welke intensiteit van de beet sociaal wordt geaccepteerd en wat als agressie wordt beschouwd. Dit is een manier van Rang.
Wanneer dezelfde puppy zijn broers bijt en hen pijn doet, vallen ze hem aan, waarbij de agressie wordt beantwoord met woede, wat een heel natuurlijke emotie is, terwijl ze op hetzelfde moment stoppen met spelen met hem en hem bij elke activiteit negeren. De pup zal moeten leren om de kracht te reguleren van zijn beet om door de groep geaccepteerd te worden en zich eraan gehecht te voelen, Dat is een van de grootste drijfveren van honden, als sociale dieren die ze zijn, en dat is om zich geaccepteerd en geïntegreerd in de groep te voelen.
Wij mensen doen iets soortgelijks: agressieve individuen sociaal isoleren voor de groep of de gemeenschap, in elk type laag sociaal-economisch-cultureel Ofwel op kantoor of op een schoolplein.
Wat kan ik doen om mijn hond op te voeden als hij me hard bijt?
Als onze hond een puppy is, zal hij met ons omgaan zoals hij zou doen met zijn moeder of met enig lid van zijn nest, zoals ik eerder heb uitgelegd. Binnen die relatie zal er een interactie zijn, waarin we moeten beslissen waar de grenzen liggen en weten hoe ze over te dragen, zonder geweld en zonder onderdrukking, altijd positief. Focussen op het probleem bij de hand, grenzen stellen aan de hond op basis van wat hij bijt, is logisch en zeer noodzakelijk bij de opvoeding van het dier, zodat het samenleven ermee rustiger is.
Hiervoor we moeten hem van kinds af aan leren om de beet te remmen, en op deze manier toekomstige problemen oplossen. Het is gemakkelijk om de hond te leren zijn beet te remmen als de hond een puppy is.
Wanneer we met hem spelen, zodra zijn tanden ons onder druk zetten, denken we dat het niet is wat we willen, we zullen nee zeggen, vastberaden en sterk, en we zullen stoppen met opletten, wegtrekken en het negeren. Dat is het equivalent van wanneer je moeder een limiet stelt.
Als uw hond ouder is dan 1 jaar en in uw handen, voeten of sterke kleding bijt, je moet naar een professional gaan bij hondenopvoeding, om u te helpen hun gedrag te begrijpen en, indien nodig, aan te passen.
Laten we samenvatten
De hond gebruikt zijn bek meer voor iets dan om te eten of te bijten, hij gebruikt hem ook voor interactie. Het hangt van ons en het onderwijs af dat we door grenzen stellen, zonder geweld of agressie, dat onze pup weet hoe en wanneer en vooral met welke kracht hij zijn mond moet gebruiken.
Groetjes en heel erg bedankt voor het lezen Als u vragen heeft, kunt u mij om de opmerkingen van het artikel vragen.
Tot ziens en zorg voor je honden.