Van de 210 honden die in de faciliteiten van de vereniging worden gebeld Vrienden van de Carballo Dogs gelegen in Bértoa, jaagt de overgrote meerderheid.
De oprichter van de entiteit Araceli Vila bevestigt in een opmerking: “Op het moment dat dit soort honden niet langer bruikbaar is voor jagers, velen van hen zijn verlaten“En waar we ook kijken, in het hoofdkwartier van de hondenvrienden zijn er veel honden van dit type en van verschillende rassen.
De oprichter Vila vertelt ons dat via sommigen jachtproeven dat na anderhalf jaar of anderhalf jaar, als er niets te doen is, mensen ze aan hun lot overlaten in de bergen.
Daarnaast zorgt hij ervoor dat mannen die deze honden hebben houd ze bang, terwijl vrouwen dat niet doen en om een reden zal dit gebeuren. Dit is een praktijk die onder enkelen zeer uitgebreid is geworden en gelukkig behoudt de overgrote meerderheid van de jagers respect voor hun dieren.
Bovendien niet alleen jachthonden zijn niet de enigen die worden verlaten, Araceli vertelt ons dat hij een schatting ontvangt van 10 tot 15 oproepen per dag van de mensen die een dier hebben kunnen vinden dat onbeschermd is, velen van hen op plaatsen zoals de stranden, maar soms hebben ze niet genoeg ruimte, zegt hij in zijn commentaren.
Het is mogelijk om het hele jaar door zo'n honderd adopties uit te voeren, maar hij vraagt zich af of? maakt uit of mensen ze blijven verlaten?
Voor de persoon die verantwoordelijk is voor deze identiteit, weten mensen niet wat het betekent om op deze manier een dier te negeren. José Manuel werkt met haar samen in de vereniging, die begon samen te werken als vrijwilliger een paar maanden geleden en bevestigt over het werk dat hij doet dat het hem psychologisch veel geeft en hem veel liefde geeft.
Ondanks de korte tijd dat hij in de entiteit is geweest, heeft hij praktisch alle namen van de 210 honden die zijn er, hoewel je er soms een paar vergeet, maar ze probeert te onthouden.
Op het moment dat José Manuel een van de poorten opent om een hond uit te laten, begint het geblaf van al zijn honden metgezellen te worden gehoord, zelfs sommige van de honden die hier zijn, zijn hier al meer dan tien jaarAraceli geeft commentaar. Een van hen heet Pico, hij kwam naar het asiel toen hij nog een puppy was en ze hebben geen familie gevonden die hem wil adopteren.
Over het algemeen is het moeilijker om mensen oude honden te laten meenemen, merkt Araceli op, omdat veel mensen de neiging hebben om oudere dieren te negeren. In plaats van niet langer voor ze te zorgen, zouden ze ze een waardig pensioen.
Sommige honden van de vereniging hebben verhalen die erg hard zijn. Antón was een van de honden die 5 jaar geleden arriveerde en ze vonden hem met zijn nek afgesneden door een touw: het werd om zijn nek gelegd, het werd aan een boom vastgemaakt en het dier, dat zichzelf probeerde te bevrijden, opende zijn huid.
In de Vereniging Vrienden van Honden zijn er 18 partners en dankzij de geldelijke bijdragen, sommige adopties en de markten die ze doen, kunnen ze hun financiële steun krijgen, hoewel het soms moeilijk is om alle kosten te dekken. Om een hond te adopteren is het noodzakelijk om een contract te tekenen en betaal 60 euro om de kosten van de microchip en vaccins te dekken, een bedrag dat in veel gevallen onvoldoende is en de rest door hen wordt gedekt.
Ze hebben ook niet de service van een dierenarts wie de faciliteiten van de plaats kan bijwonen. Zij zijn degenen die de dieren naar A Laracha of Caraballo moeten brengen als zich een noodgeval voordoet, maar deze vereniging is verheugd met wat ze doet.