Jak zwykle widzimy wychodząc na zewnątrz, większość ludzi nie masz dobrej kontroli nad swoim psemi ma na to wpływ wiele czynników, m.in.znajomość narzędzia jakim jest pasek, kiepska kultura popularna co z psami (obecnie znacznie bardziej ze względu na dezinformacyjny wpływ internetu na społeczeństwo) lub nasza potrzeba rodzinnego traktowania psarzutować na niego naszą miłość, uczynić go naszym przyjacielem, synem, to znaczy traktować go jak człowieka. A to nie jest dla niego zdrowe.
Chociaż prawdą jest, że nasz pies jest członkiem rodziny, prawdą jest również, że tak go postrzegamy i że ten punkt widzenia nie jest tym, czego potrzebuje, ani tego, czego chce. On nie potrzebuje Mistrz, Szef, Ojciec lub Matka lub przyjaciel. Potrzebuje przywódcy. Dzisiaj wyjaśnimy Ci, Jak być liderem dla swojego psa w 4 prostych krokach.
Przede wszystkim zachęcam do przeczytania mojego poprzedniego artykułu, Komunikacja i relacje między człowiekiem a psemlub Język psów, aby trochę lepiej zrozumieć, w jaki sposób komunikują się z innymi osobamiczy to psy, koty czy ludzie.
Siano 4 czynniki, które należy wziąć pod uwagę podczas prowadzenia psa:
- Kontroluj emocje- Lider to z definicji ktoś spokojny i opanowany. Lider nie krzyczy, nie jest agresywny , Podaj przykład, komunikuje się i umożliwia komunikację z innymi osobami, lider graj i prowadź grę (Mam piłkę, a ty mi ją przynosisz, biegam na rowerze, a ty podążasz za mną), a ostatecznie lider wie, jak być jednocześnie mocnym i elastycznym. Inwestuj lub projektuj emocje wszelkiego rodzaju, czy są agresywni czy czuli to tylko sprawia, że wyglądasz słabo w oczach swojego psa i słabi nie prowadzą.
- Jak idziemy na smyczy- To jeden z kluczowych czynników, jeśli chodzi o zostawanie psimi przywódcami. Złożyć depozyt zbyt duże napięcie paska, rozpocząć walkę o to, kto bardziej ciągnie z psem, prowadzi tylko do rozpoczęcia pętli, która zwykle prowadzi nas do stan niepokoju i utrata kontroli nad sytuacją, zmuszając nas teraz do wyjścia od kroku 1. Musimy nauczyć się spokojnie chodzić z psem, zarówno luźne, jak i związane, po naszej stronie i przez cały czas mieć kontrolę nad sytuacją. Dla tego, musisz wyszkolić psa, zwłaszcza w sprawach tak podstawowych, jak ta, bo inaczej nigdy nie osiągniemy celu, jakim jest bycie przywódcami naszych zwierząt. Pasek musi mieć instrument komunikacji i łączenia się z naszym zwierzęciem, a nie ubezpieczenie czy narzędzie powstrzymywania.
- Ćwiczenia fizyczne i zabawa: To bardzo ważne pozwól psu marnować energięi że uczestniczysz w tym wydatkowaniu energii, więc to przełoży się na zabawę, a nie w czymś negatywnym, jak nasz pies nam ucieka lub przestaje zwracać na nas uwagę nie inwestuj czasu w swoją zabawę. Relacja z naszym psem to musi być zabawne, aby być zdrowym. Musisz się tym bawić, zwłaszcza w grach, które nam na to pozwalają być bohaterem. Rower, łyżwy, wyjście z nim na bieg to dobra aktywność fizyczna, która oprócz budowania więzi z naszymi psami uczynią nas bardziej liderami na ich oczach.
- Postawa w domu: Psy muszą mieć szereg zaznaczonych miejsc w domu i szereg postaw, które pozwolą im wiedzieć, że jako przywódca rezerwujesz miejsce dla siebie. To jest istotne. W tym celu ważne jest, aby usunąć takie zwyczaje wejdź na kanapę, wejdź do naszego łóżka (to jest zabronione), miej jedzenie w kuchni, niech dominuje w drzwiach lub oknach domu (Leżę tutaj i nie startuję, jeśli przechodzisz obok lub warczę lub szczekam na ciebie, gdy przechodzę), nie mów Hello ani Goodbye, ani zawsze pozwól mu wejść przed tobą przez drzwi domu. Wszystko to, eliminując to, twój pies zacznie to rozumieć jesteś liderem swojego stada, do którego należy.
Dzięki!! Mam nadzieję, że dobrze się wyraziłem i że to służy każdemu, kto ma psa! Dziękuję za komentarz!!! Pozdrowienie!!!
Dzień dobry. Mam dwa małe pieski, najstarszy, 5-latek, krzyżówka XNUMX k, zebrany w schronisku tak młody, że nie miał zębów i musiał być karmiony butelką. Jej przybycie zbiegło się w czasie ze wzrostem zachorowalności na pardowirusa, a weterynarz nie pozwolił jej na spacer po ulicy, dopóki nie skończyła sześciu miesięcy, a okres socjalizacji nie minął. Stamtąd: szczekanie na wszystkie psy na ulicy. Próbowaliśmy ją przyzwyczaić na psich hangoutach, ale jest tak zdenerwowana, że wydaje się, że tonie. To czysty strach. Jednak jadąc na rowerze zachowuje się bosko i nie przegapiam okazji, aby to zrobić. Ale chodzenie….
Druga jest tu od trzech lat, yorki, wciąż porzucona jako szczeniak na działce, gdzie przeżyła na podstawie ptaków i nie wiadomo co jeszcze. Podobno spędziła tam kilka tygodni, została odebrana przez chłopca opiekującego się miejscowymi kotami i zabrała ją do swojego gabinetu weterynaryjnego. Tam nie jadła ani nie piła przez dwa dni i gryzła opiekunów do tego stopnia, że nie ufała nikomu, że ją dotknie. Kiedy go wziąłem, najpierw się poruszył, ale mnie nie ugryzł i po dwóch minutach schował głowę w moim łokciu. Wziąłem to. Ma „mały problem” z oddawaniem moczu w domu. Zawsze w tym samym miejscu. Na początku myśleliśmy, że to lęk separacyjny. Zrobiło się okropnie. Już nie. Kiedy docieramy do domu, ignorujemy je, dopóki nie ucichną przez chwilę. Próbujemy to wyjąć do dziesięciu razy dziennie. Nic. Sprawdź godziny i wyjmij go przed przyjazdem i zrób to po przyjeździe. Wygląda jak źle wychowany pies starego człowieka i nie mogę wyjść z tego nałogu. Czasami walczą. Do zabawek, a my nauczyliśmy je bawić się swoimi własnymi. Dzielą się karmnikiem bez problemów i cierpliwie czekają, aż jedno z nich zje drugie. Dzielą fontannę z kotem i rzadko się ze sobą konfrontują. Wcześniej były jeszcze dwa koty i nie miałem żadnych problemów. Teraz jest możliwe, że nowy pies, chihuahua, wejdzie, jeśli nie znajdzie domu. Czy będę miał problem z nauczeniem jej NIE oddawać moczu w domu z zapachem innej osoby? Czy będę szczekał jak szalony na inne psy, takie jak najstarsze? Martwię się. Jakakolwiek rada?