Czy mój pies mnie kocha tak, jak ja go kocham?

Dziś termin Inteligencja emocjonalna lub inteligencja społeczna. U ludzi inteligencja emocjonalna okazała się równie ważna (lub bardziej) niż inteligencja poznawcza w naszym życiu i jest decydującym czynnikiem decydującym o tym, czy czujemy się szczęśliwi, czy nie. To sprawiło, że zadałem sobie następujące pytanie: Czy mój pies mnie kocha tak, jak ja go kocham?, a odpowiedź nie była łatwa ...

W tym artykule dokonam przeglądu niektórych badań, które to potwierdzają nasze psy mają uczucia, a także inne osobiste przemyślenia. Bez zbędnych ceregieli zostawiam Ci artykuł Czy mój pies kocha mnie tak, jak ja go kocham? Inteligencja emocjonalna między psami a ludźmi. Mam nadzieję, że ci się spodoba.

Emocje i uczucia

Na poziomie osobistym bardzo trudno jest powiedzieć osobie, która ma zwierzaka, takiego jak pies lub kot, że ich pies nie ma uczuć. Zarówno do komunikacji, jak i demonstracji. I ma to swój powód: wkraczamy w pole emocji i uczuć. I nie możesz zaprzeczyć uczuciu lub emocji. Wszyscy je mamy. Niemniej jednak, Czy wiemy, czym jest uczucie lub emocja?

Różnice między emocjami a uczuciami

Opisanie i odróżnienie emocji od uczucia w XXI wieku powinno być jednak łatwiejsze i bardziej konsensualne w międzynarodowym środowisku naukowym, ponieważ jest to stosunkowo nowy temat (chodzi o Inteligencję emocjonalną i mam na myśli jego badanie). definicje emocji i uczuć są różne w zależności od tego, kto o tym mówi, postaram się to jak najłatwiej wyjaśnić.

Co to jest emocja?

Etymologiczny rdzeń słowa „emocja” znajdujemy po łacinie i pochodzi od nazwy emocja, emocja, które z kolei pochodzą od czasownika Ruszaj się (move, move) z prefiksem e / ex i oznacza wycofanie, usunięcie, przeniesienie w inne miejsce, wykonanie ruchu. Oryginalnie słowo Emotion definiuje bodziec, który sprawia, że ​​opuszczamy nasz zwykły stan. I na początku nie może być bardziej skuteczny.

Emocje są wyrażeniami psychofizjologicznymi naszego stanu biologicznego, emocjonalnego i psychicznego (homeostaza) i jest związany z temperamentem, osobowością i osobistymi motywacjami każdego człowieka.

Stany emocjonalne są spowodowane uwalnianiem hormonów i neuroprzekaźników przez mózg, w obliczu pewnych bodźców, które następnie stają się uczuciami.

Co to za uczucie?

Uczucie, jest wynikiem emocji, które trwają w czasie. Słowo uczucie pochodzi od czasownika Czuć i odnosi się do emocjonalnego, afektywnego stanu umysłu, zwykle długotrwałego, który pojawia się u jednostki w wyniku emocji, które sprawiają, że coś lub kogoś doświadcza.

Wyjaśniając to w inny sposób

Aby wyjaśnić to w prosty i zwięzły sposób: W obliczu nowej sytuacji, na przykład doniczki, która zaraz spadnie nam na głowę na ulicy, pojawia się instynktowne zaskoczenie, nie zdając sobie z tego sprawy, co jest natychmiastowe. Że Pierwsza reakcja, możemy powiedzieć, że jest to emocja, który jest całkowicie nieprzytomny.

Kiedy już pojawi się ta odruchowa reakcja, zaczynamy analizować sytuację poprzez świadome myśli, co się z nami stało. W tym przypadku i kontynuując przykład puli, mogą to być na przykład: Dlaczego ja? (co spowoduje, że będziemy przytłoczeni lub smutni), na szczęście nie dało mi to (co daje nam radość i / lub ulgę), kto upuścił ten garnek? (Oburzenie, złość) itp ...

Te myśli są związane z pierwszą emocją i ostatecznie modyfikują to, przekształcając pierwszą reakcję początkowego zdziwienia, i że w zależności od tego, co jest świadomie pomyślane, będzie się różnić od przytłoczenia tym, co się stało, ulgi z powodu tego, co się nie wydarzyło, lub złości na osobę za to odpowiedzialną. Ta druga reakcja, zmodyfikowana przez świadome myśli, jest uczuciem.

Emocje są instynktowne i natychmiastowe, i uczucia są świadome i trwalsze.

Ta definicja (chociaż przykład jest mój, definicja nie jest), jest tą podaną przez portugalskiego neurologa Antoniego Damazyuszai jest całkiem akceptowany przez społeczność międzynarodową.

Więź emocjonalna

Ludzie i psy mają wspólną struktura mózgu zwana układem limbicznym. Skorzystam z definicji z Wikipedii:

Układ limbiczny to układ złożony z różnych struktur mózgowych, które zarządzają fizjologicznymi reakcjami na bodźce emocjonalne. Jest to związane z pamięcią, uwagą, iInstynkty seksualne, emocje (np. Przyjemność, strach, agresywność), osobowość i zachowanie. Składa się z części wzgórza, podwzgórza, hipokampu, ciała migdałowatego, ciała modzelowatego, przegrody i śródmózgowia.
Układ limbiczny oddziałuje bardzo szybko (i najwyraźniej bez konieczności pośredniczenia w wyższych strukturach mózgu) z układem hormonalnym i autonomicznym układem nerwowym.

To samo w sobie jest to wspaniały czynnik więzi z naszymi zwierzętami, ponieważ pozwala nam interpretować (zawsze zachowując pewne odległości) tego, co czują, co do swoich emocji, używając tego samego organu mózgu do interpretowania emocji.

To sprawia, że ​​on też jest w stanie to zrobić, to znaczy nasz pies potrafi interpretować nasze emocjei odpowiednio zareagować. To emocjonalna więź, której doświadczamy z naszymi zwierzętami i dzięki której komunikujemy się z nimi, wykorzystując do tego uczucia i emocje.

Później rozwinę ten temat. Teraz opowiem o dwóch osobach, które bardzo, bardzo podziwiam za ich aktywność zawodową i podejście do tematu. Oni są Gregory Bens i Kevin Behan. I wyjaśnię, dlaczego.

Gregory Bens i jego pies zebrani ze schroniska

Grzegorz bens jest neurologiem z Emory University w Atlancie. Jedno z jego badań pokazuje, poprzez testy z użyciem skanera MRI na kilku psach, że psy mają aktywność mózgu bardzo podobną do ludzkiej w mózgu emocjonalnym na określone bodźce.

Test był trudny do wykonaniaskoro nie warto było robić badania z psem uspokojonym, jeżeli nie to żeby wykonać badanie musiałem wprowadzić psa do środka i kazać mu przejść przez rurkę, aż dotarł do miejsca, w którym umocowano głowę przez co najmniej 30 sekund, wszystkie z ochronnymi nausznikami, aby chronić wrażliwe uszy przed 95 decybelami rezonansu. Jak widać, nie było to łatwe. W tym miał pomoc Mark Spivack, psi wychowawca, któremu się to udało Callie i 11 innych psów, osiągnęli ten wyczyn.

Z tego testu wynika, że Doktorze Bens, wykonał następujące czynności konkluzja:

Aktywność ogoniastych psów wzrosła w odpowiedzi na sygnały dłoni wskazujące na jedzenie, znajome ludzkie zapachy i powrót właściciela. Czy te odkrycia pokazują, że psy nas kochają? Ani trochę. Ale wiele z tych samych rzeczy, które aktywują ludzkie jądro ogoniaste, które są związane z pozytywnymi emocjami, jest również aktywowanych u psa ogoniastego. Neurolodzy nazywają to funkcjonalną homologią i może to być oznaka psich emocji.

Z badania Doktorze Bens możemy wyciągnąć taki wniosek psy mają emocje a od zarządzania, które robią na poziomie poznawczym, rodzą się uczucia.

Czy ta istniejąca funkcjonalna homologia jest wystarczająca, aby psy czuły się i podniecały jak ludzie? Oczywiście, że nie, ale to wskazuje na to twój mózg działa podobnie jak nasz.

To, w połączeniu z faktem, że mamy ten sam typ narządów mózgowych, jak poprzednio nazwany układ limbiczny, z którym ludzie doświadczają emocji, sprawia, że ​​mamy poczucie powiązanie między dwoma gatunkami wyjątkowy z natury.

Kevin Behan i więź emocjonalna

do Kevina Behana, były trener / trener psów policyjnych i służb specjalnych, poznanie zależy od emocji, co oznacza, że ​​pies nabywa wiedzę i postawy na poziomie emocjonalnym.

Przez Kevin:

Psy, które współpracują z człowiekiem, nie reagują na to, co mówi przewodnik, ale na to, co czuje przewodnik. Wynika to z emocjonalnego związku, który istnieje między dwoma gatunkami. To połączenie idzie znacznie dalej, niż sądzi większość.

Kevina Behana ma książkę, Twój pies, Twoje lustro, gdzie bada relacje między człowiekiem a psemrezygnując z tradycyjnego podejścia opartego na przymusowej korekcie i wchodząc w pełni w edukację poznawczo-emocjonalną, podejście, które nazywa naturalnym, gdzie inteligencja i edukacja emocjonalna zarówno człowieka, jak i psa, są bohaterami istniejącego związku między nimi.

Podstawy inteligencji emocjonalnej

Ta więź, to połączenie, które lubimy o ludziach Jerzy, Kevin lub ja, jest ściśle związana z inteligencją emocjonalną, o której mówisz Daniel Golemani wraz z ich różne aspekty lub typy, takich jak samoświadomość, samoregulacja, motywacja, empatia i umiejętności społeczne.

Wyjaśnijmy je trochę:

• Samoświadomość: Pozwala nam rozpoznać własne emocje i zrozumieć je, a także stan umysłu, impulsy i ich wpływ na innych.
• Samoregulacja: To właśnie pozwala nam kontrolować i przekierowywać stany umysłu i impulsów. To ta część nas, która myśli przed działaniem.
• Motywacja: Jest to impuls, który wprawia nas w ruch poprzez pewien bodziec. To właśnie ta motywacja sprawia, że ​​coś nas pasjonuje, angażuje się w to i optymistycznie patrzy na porażkę.
• Empatia: To umiejętność rozpoznawania i rozumienia emocji innych, a także mierzenia naszej reakcji na nie.
• umiejętności społeczne: To wiedza w zakresie budowania sieci społecznych i relacji, a także znajdowania wspólnych przestrzeni z innymi osobami i wzbudzania współczucia.

Chociaż wszystkie te rodzaje umiejętności w ramach inteligencji emocjonalnej mają swoje znaczenie, są one ostatnimi dwoma, w których zaczyna wykuć emocjonalną więź między człowiekiem a psembez pozostawiania motywacji daleko w tyle. Pozwól mi wyjaśnić.

Kiedy po raz pierwszy spotykamy szczeniaka, nasz w grę wchodzą umiejętności społeczne i nasza empatia. Empatia jest tym, co pozwala nam zrozumieć, jaki jest szczeniak i jakie ma potrzeby, a nasze umiejętności społeczne pomogą nam stworzyć przestrzeń wspólną ze zwierzęciem, nawet jeśli jest chwilowa, w której bezpiecznie i przyjemnie jest odnosić się do obu.

Będzie to oznaczać, że jeśli szczeniak nie zostanie zaszczepiony, nie zostawiamy go na ziemi na ulicy, aby uniknąć niechcianych infekcji lub szukamy bezpiecznego i przyjemnego miejsca, w którym będzie mógł bezpiecznie się bawić. I tu pojawia się motywacja.

W takim przypadku bezpieczeństwo i potrzeba zabawy szczeniaka wygeneruje bodziec, który przełożymy na motywację, która sprawi, że będziemy mieć określone nastawienie i zachowanie do być w stanie osiągnąć cel który wyznaczył nam motywację generowaną przez potrzeby szczeniaka.

Wszystko to sprawi, że zaczniemy rozwinąć emocjonalną więź ze zwierzęciem że będziemy automatycznie badać od samoświadomości i samoregulacji po empatię, potrafiąc zidentyfikować w sobie emocje, które generuje zwierzę i zarządzać nimi w odpowiedni sposób.

To sprawia nasza relacja z nim oparta jest na uczuciach, bardziej medytowany i stały niż w emocjach, bardziej natychmiastowy i instynktowny. Te uczucia są kluczem do zdrowej i dobrej więzi.

To określa nas w przybliżeniu, gdzie więź emocjonalna / więź między ludźmi a psami rodzi się z naszego, ludzkiego punktu widzenia. Niemniej jednak, Jak tego doświadcza nasz pies? Idź po to…

Mój pies mnie kocha

Psy są podekscytowane i czują. To jest idea, która jest dla mnie bardziej niż jasna podczas wieloletniej z nimi współpracy. Psy są zwierzętami społecznymi iw ramach swojej grupy, stada, ustanawiają wszelkiego rodzaju relacje między różnymi osobami, które ją tworzą. Te relacje są dla nich bardzo ważne, ponieważ uczą się od nich, komunikują się z nimi i czują się przywiązani do czegoś ważniejszego od siebie, do stada.

To stado to sposób, w jaki się do siebie odnoszą, tak jak rodzina jest dla nas. W jej obrębie inteligencja emocjonalna jej członków, w różnych jej aspektach, jest kluczowa, ponieważ od niej zależy jedność i siła grupy. Ta jednostka jest niezbędna do przetrwania grupy, która stanie się jedną z głównych motywacji różnych członków stada od szczeniąt. Jak już widzimy, tutaj się zaczyna uruchomić Inteligencję emocjonalnąlub jeden z jej aspektów - motywacja.

W grupie takie umiejętności jak empatia, umiejętności społeczne i samoregulacja, Są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w ich obrębie, ponieważ od nich zależeć będzie ich spójność i będą one częścią przejawów tożsamości odziedziczonych przez nowych członków, od których zależy w równym stopniu kontynuacja stada, jak gatunek.

Zależy to od umiejętności społecznych, z jakich korzysta metoda rozwiązanie konfliktu będą mieli jako grupę. W stadzie, w którym umiejętności społeczne, empatia i samoregulacja są właściwie wykorzystywane przez wszystkich członków stada, będzie ono silniejsze niż stado, w którym metodą rozwiązywania konfliktów jest przemoc.

W stadzie dominuje postać lidera ze szkodą dla postaci szefa, która jest obrazem autorytetu, z jakim mamy do czynienia zazwyczaj w ramach jednostki ludzkiej rodziny.

W rodzinie istnieje hierarchia, w której autorytet przejawia się w postaci głowy rodziny. W ramach tej hierarchii, tej taksonomii rodzinnej, będzie istnieć autorytarna i dominująca postać, która będzie miała władzę decyzyjną w grupie, zwykle jest to dorosły dominujący mężczyzna.

Uważam za interesujące dowiedzieć się, skąd pochodzą słowa, ich etymologiczne korzenie:

Termin rodzina pochodzi od łacińskiego famīlia, „grupy poddanych i niewolników będącej dziedzictwem głowy rodu”, z kolei wywodzi się od fam ,lus, „sługa, niewolnik”, co z kolei wywodzi się od osco (języka) famel. Termin ten otworzył swoje pole semantyczne na żonę i dzieci z rodzin ojców, do których prawnie należeli. Tradycyjnie słowo famŭlus i związane z nim terminy były powiązane z głównymi nazwami („głód”), tak że głos odnosi się do grupy ludzi, którzy jedzą razem w tym samym domu i wobec których rodzina ojców ma obowiązek karmić.

W stadzie sytuacja wygląda inaczej. Przywódca nie jest nosicielem władzy, jest tym, który daje przykład. Postać lidera, dba i chroni z grupy i zwykle jest najlepszym mówcą, a nie najbardziej agresywnym lub autorytarnym. Lider jest przewodnikiem i przykładem dla innych członków grupy, z których wszyscy pełnią określoną rolę w grupie. Psy na tym poziomie działają inaczej.

Analizując również etymologiczny rdzeń słowa Manada:

Słowo stado pochodzi od słowa ręka i pochodzi od łacińskiego manus. Termin ten oznaczał nie tylko rękę, ale także władzę, a dokładniej władzę nad tym, co masz w ręku lub w posiadaniu. Jednak po łacinie odnosi się również do garstki lub zestawu rzeczy, którymi można manipulować, używając w przenośni do grupy ludzi (stada) lub grupy zwierząt, stąd słowo stado.

Dla nich więź z innymi osobami w paczce, choć oparta na tych samych zdolnościach wywodzących się z Inteligencji Emocjonalnej, nie ma na celu dostosowania się do potrzeb jednostki, a raczej dostosować się do potrzeb grupy, w zależności od tego, które są, z biegiem czasu.

Dlatego nasz pies tego doświadcza więzi z nami, z bardziej emocjonalnej strony i instynktowny, dzięki któremu można natychmiast dostrzec potrzeby grupy lub osób, które ją tworzą.

Wnioski

Zarówno psy, jak i ludzie są zwierzętami społecznymi, z którymi dzielimy się podobieństwami w naszym mózgu, jako sposobami na podekscytowanie i uczucia. Było to możliwe dzięki tysiącom lat wspólnej ewolucji, która pozwoliła uzyskać połączenie między dwiema rasami o cechach i cechach, które nie zostały jeszcze zbadane.

Czy mój pies mnie kocha tak, jak ja go kocham?

Cóż, samo to pytanie, dalekie od płaszczyzny filozoficznej, dosłownie mówiąc mam na myśli, nie ma łatwej odpowiedzi. Czy ja chcę tego samego co ty? Czy mężczyźni i kobiety chcą tego samego? Aby podać inny przykład, który jest bardziej obrazowy, skąd wiemy, że widzimy ten sam niebieski?

Ryzykując, że stanę się zbyt mistyczny, chcę po prostu wypuścić pomysł, że z pewnością na płaszczyźnie emocji i uczuć wciąż mamy wiele do zbadaniaDlatego nie ma absolutnej pewności. Mamy jednak kilka odpowiedzi, takich jak te, które wyjaśniłem powyżej, i możemy z nich wyciągnąć pewne wnioski.

Mówiąc dokładniej o więzi między człowiekiem a psami, jest to połączenie, które jest wykuwane w polu emocjonalnymi to ma logiczne różnice, które są ustalone między gatunkami i osobnikami, i na które duży wpływ ma edukacja i zdobyte przez nich doświadczenia.

Ta emocjonalna więź ustanawia ciągłą transmisję wszelkiego rodzaju doświadczenia, uczucia i intencje (między innymi), w zależności od stanu połączenia (czy jest dobre, czy uszkodzone) i tego, jak łatwo jest im zrozumieć i zarządzać sobą jako jednostkami, a także innymi.

W ramach zdrowej i dobrej więzi między nimi treserowi jest łatwiej manipulować psem, ponieważ istnieje równowaga oparta na dobrym zarządzaniu emocjami, która jest decydującym czynnikiem w ramach homeostazatyle samo lub więcej niż czynnik fizyczny.

Bez zbędnych ceregieli mam nadzieję, że artykuł podobał Ci się tak samo, jak ja go napisałem, i że pomaga ci on rozwiązać pewne wątpliwości, które mogą się pojawić, i oczywiście, że każde pytanie, które ci się pojawi, zostanie przekazane do mnie, a ja odpowie na nie tak szybko, jak to możliwe.

Dziękuję bardzo za przeczytanie i do następnego razu.

I opiekuj się swoimi psami ...