Ludzkość zawsze dzieliła z nim uczucia loboZ jednej strony podziwiasz jego siłę, wytrzymałość, szybkość i instynkt przetrwania, ale z drugiej robi to, co niemożliwe, aby go wyplenić ze świata, narażając go na poważne ryzyko wyginięcia.
Chociaż środki ochronne są obecnie przeprowadzane, smutna rzeczywistość jest taka, że to piękne zwierzę może mieć wielkie problemy z przetrwaniem tego stulecia.
Jaki jest wilk?
Nasz bohater, którego naukowe imię to Canis lupus, jest drapieżnym mięsożernym zwierzęciem, to znaczy poluje na inne zwierzęta dla pożywienia. Żyją w grupach rodzinnych w lasach, górach, tundrach, tajgach i na łąkach Ameryki Północnej, Eurazji i Bliskiego Wschodu, gdzie w przeszłości występowały obficie.
Charakteryzuje się wielkością, która w zależności od odmiany może wahać się od 32 do 70 kg oraz od 60 do 90 cm wysokości.Najmniejszy to wilk arabski: samica może ważyć tylko około 10 kg. Mierzy od 1,3 do 2 metrów od pyska do końca ogona, co stanowi około jednej czwartej całkowitej długości ciała.
Jest zrobiony przez i po to, by przetrwać: jego ciało jest muskularne i atletyczne, zdolny do osiągania prędkości do 65 km / hw pościgu. Ma wąską klatkę piersiową i solidne nogi, które pozwalają na bieganie z prędkością 10 km / h.
Między palcami ma małą membranę, która pozwala na poruszanie się bez większego hałasu, dzięki czemu może zbliżyć się bardzo blisko ofiary bez bycia słyszanym. Jego tylne nogi są dłuższe, a przednie mają szczątkowy piąty palec. Pazury są ciemne, nie można ich chować.
Płaszcz składa się z dwóch warstw: pierwsza jest odporna na wodę i brud, a druga to gęsty podszerstek, który chroni go przed wodą i zapewnia izolację.. Występuje bardzo obficie późną wiosną lub wczesnym latem, czyli wtedy, gdy zwierzę najbardziej ociera się o pnie drzew, skały i inne przedmioty, aby sprzyjać wypadaniu włosów, które mogą być szare, białe, czerwone, brązowe, czarne lub mieszane ze sobą.
Jak żyjesz?
Wilk mieszka ze swoją rodziną w norach, które znajdują w swoim naturalnym środowisku. Karmić, poluj na zwierzęta zarówno w dzień, jak iw nocy, zawsze w grupach. Jego ofiarą są zwykle gryzonie, ale jest również w stanie złapać w pułapkę większe zwierzęta, takie jak świnie, owce, jelenie, renifery, konie, łosie, żubry czy jaki. Z tego powodu był i nadal jest psem najbardziej prześladowanym przez ludzi.
Dojrzałość płciową osiągają w wieku około trzech lat, czyli wtedy, gdy są zmuszone opuścić rdzeń rodzinny i założyć własną rodzinę. Gdy znajdzie partnerkę, w wieku 63 dni będzie miała pierwsze cztery lub sześć młodych. Te maluchy pozostaną w norze do piątego tygodnia życia z matką. Po tym czasie w towarzystwie rodziców opuszczą swoje legowisko w poszukiwaniu pożywienia, a bliscy będą się nimi opiekować i edukować.
Kiedy młode osiągną wiek dwóch miesięcy, zaczną zmieniać kolor futra, przechodząc z czarnego na kolor swojej odmiany. W tym wieku zostaną zabrane w bezpieczne miejsce, gdzie dorośli będą mogli polować, mając pewność, że maluchom będzie dobrze. Po kilku tygodniach jako pierwsi zjadą kęs zdobyczy.
Za osiem miesięcy zaczną uczestniczyć w polowaniu. Jednak śmiertelność jest bardzo wysoka: mogą na nie polować niedźwiedź brunatny, niedźwiedź czarny, kojot, lis, kuguar lub inne wilki, a także ludzie.
Jakie jest rozmieszczenie wilka?
Na tym zdjęciu widać, gdzie mieszka wilk (na zielono) i gdzie wymarł (na czerwono). Kiedyś był jednym z odnoszących największe sukcesy ssaków, ale z powodu zniszczenia jego siedlisk i polowań, jego populacja znacznie się zmniejszyła. Od 1982 do 1994 r. Znajdował się na liście zwierząt zagrożonych wyginięciem Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN).
Na szczęście Dzięki programom hodowlanym i ponownej kolonizacji w 1996 roku IUCN obniżył status zagrożenia tego zwierzęcia, stając się mniejszym problemem. Mimo to nie da się oszukać: chociaż sytuacja poprawiła się, w niektórych obszarach jest nadal bardzo poważna, jak w Hiszpanii.
Sytuacja wilka iberyjskiego
Obraz - Elpais.es
Wilk iberyjski jest bardzo zagrożony na Półwyspie Iberyjskim. W 1970 roku pozostało około 400 lub 500 osobników. Aż do tego roku uznano to za plagę, którą należało wyeliminować za wszelką cenę; nawet rząd zapłacił nagrodę za zobaczenie go martwego. Dziś nadal zastawia się pułapki, które są nielegalne, ale prawo nadal zezwala na polowanie.
Chociaż zmienia się hiszpański stosunek do tego zwierzęciaPrzede wszystkim dziękuję wielkiemu hiszpańskiemu obrońcy przyrody Félixowi Rodríguezowi de la Fuente (1928-1980), który zdobył szacunek i sympatię milionów Hiszpanów za swój serial dokumentalny „El Hombre y la Tierra”.
Ponad połowa całkowitej populacji 2900 wilków iberyjskich, które według szacunków istnieją, żyje na północy Kastylii i León, a mniej niż 35% w Galicji. Niektóre populacje są w Sierra Morena (Jaén i Cuenca). Pomimo niebezpieczeństwa stopniowo dochodzą do siebie: zaczynają być również widoczne w Teruel i Guadalajarze, więc nie są już uważane za zwierzęta zagrożone.
Dlaczego jest prześladowany?
Do 1988 roku wilki iberyjskie polowały na około 1200 koni i osłów oraz około 450 krów i owiec, co stanowiło stratę w wysokości 720.000 XNUMX euro.. Te liczby są dziś oczywiście wyższe. Rolnicy są na nich bardzo zdenerwowani, ale myślę, że należy pamiętać, że robią tylko to, co muszą, zgodnie z nakazem ich instynktu.
Ludzie napadają na terytorium zwierząt, które żyją na planecie znacznie dłużej niż my.. Musimy wiedzieć, że nie jesteśmy lepsi od któregokolwiek z nich, ani też nie jesteśmy gorsi. Jesteśmy po prostu jeszcze jednym zwierzęciem, kolejnym elementem ogromnej układanki, jaką jest życie na Ziemi.
Kiedy będziemy tego świadomi, zarówno wilki, jak i inne zwierzęta będą mogły swobodnie oddychać. Tymczasem bardzo zagrożone są najsilniejsze zwierzęta, takie, którymi żaden człowiek nie mógłby się obronić bez broni, takie jak tygrys azjatycki, lew afrykański, wilk w Hiszpanii czy rekiny.
Na koniec zostawiamy wam ten film z fantastycznym wycie wilka. Mamy nadzieję, że takie filmy nadal będą powstawać ... zawsze.