Psy Bullmastiff charakteryzują się tym, że są potężną rasą psów i duży rozmiar, który ma muskularny i solidny wygląd.
Chodzi o psy z natury są strażnikami choć bywają równie bliscy i przywiązani do swoich właścicieli i pomimo tego, że zwykle nie jest to najwygodniejsze, potrafią mieszkać w mieszkaniach i / lub małych mieszkaniach.
Pochodzenie rasy Bullmastiff
Jednak ważne jest, aby mogli ćwiczyć codziennie, wykonując kilka spacerów, trwających co najmniej 20 minut i przez cały dzień. Ponadto warto wspomnieć, że te psy otrzymują swoje imię, ponieważ ich rasa jest wynikiem krzyżówka między mastifem a buldogiem angielskim.
W udokumentowanej historii psów Bullmastiff możesz to docenić że pochodzenie tej rasy miało miejsce pod koniec XIX wieku w Wielkiej Brytanii.
W tym okresie było wielu kłusowników, którzy mieli zwyczaj strzelania do brytyjskiej fauny, która z racji licznej grupy stawała się zagrożeniem zarówno dla życia fauny, jak i leśników.
Aby chronić siebie i jednocześnie ułatwić sobie pracę, strażnicy używali psów stróżujących. Jednak rasy wspomnianych psów (mastif i buldog) nie pozwoliły na osiągnięcie pożądanych rezultatów, dla których podjęły decyzję o skrzyżowaniu obu psów.
W ten sposób można powiedzieć, że pierwotnie rasa Bullmastiff Jest wynikiem skrzyżowania mastifa i buldoga angielskiego.
A ponieważ ta rasa psów unieruchamiała kłusowników na ziemi aż do przybycia strażników, przeszedł do historii ze sławą psów, które nie gryzą chyba że jest to naprawdę konieczne. Nie jest to jednak do końca prawdą, ponieważ w rzeczywistości duża część tych psów została wysłana w poszukiwaniu intruzów w kagańcu.
Po pewnym czasie sława hawańczyków wzrosła, a psy tej rasy stały się naprawdę kochane i cenione zwierzaki, zwłaszcza w hacjendach i na farmach, ze względu na cechy, które mają jako obrońcy i strażnicy.
Obecnie istnieje kontrowersja dotycząca pochodzenia Bullmastiff, ponieważ zarówno uczeni, jak i hodowcy hiszpańskich psów zgadzają się z najnowszą teorią, która wskazuje, że ta rasa ma swój początek w Hiszpanii i że początkowo w XIX wieku pełnił funkcję psa-byka podczas walk byków.
Istnieją nawet dzieła, takie jak grawerunek z 1801 roku "Wrzucają psy do byka„Wykonane przez Goyę lub obraz Manuela Castellano namalowany w 1856 r.„ Patio de Caballos de la Plaza de Toros de Madrid ”, na którym pojawiają się psy o wyglądzie bardzo podobnym do obecnych Bullmastiffów.
Jednak takie dowody mogą nie być wystarczające, aby zmienić pogląd, jaki panuje dzisiaj na temat Pochodzenie Bullmastiff jako psa rasy brytyjskiej.
cechy
To skrzyżowanie dało życie tej rasie, która wyróżniał się dużą ostrożnością i niezwykłym węchembędąc tak silnym, że zdołałby powstrzymać dorosłego mężczyznę, nie gryząc go.
Charakteryzuje się byciem imponujący i duży piesco na pierwszy rzut oka może być przerażające.
Ma kwadratową i grubą głowę, krótki pysk i średnie / małe orzechowe lub ciemne oczy; ma zagięte, małe i trójkątne uszy, które zwykle są są odcień ciemniejszy niż tułów.
Jego ciało wyróżnia się tym, że jest naprawdę symetryczne i potężne, wykazuje dużą siłę, chociaż nie jest ciężkie; ma proste i krótkie plecy, z muskularnym i szerokim grzbietem, podczas gdy jego klatka piersiowa jest zwykle głęboka i dość szeroka, ma również wysoki i długi ogon.
Podobnie warto o tym wspomnieć że jest to pies o gładkiej, krótkiej sierści i przylegającym do ciała, która jest trudna w dotyku podczas pieszczot i choć można spotkać psy tej rasy o różnym odcieniu futra (pręgowane, rude czy płowe), to prawda jest taka, że zawsze i niezależnie od umaszczenia mają maskę czarny kolor.
Zwykle mają mały biały ślad w okolicy klatki piersiowej. Samice ważą zwykle około 45-54 kg, a samce 50-59 kg.
osobowość
Zwykle hawańczycy Są kochającymi i słodkimi psami ze swoimi właścicielami, mające zazwyczaj wyluzowany i spokojny charakter, co pozwala uznać je za dobre zwierzaki dla rodzin z dziećmi.
Jednak to zrelaksowane zachowanie Hawańczyków wobec ich właścicieli prawdopodobnie zmieni się w obliczu interwencji obcych, ponieważ generalnie te psy nie ufają osobom, które nie są częścią rodziny.
I to dlatego, że pomimo całej lojalności, jaką mają wobec rodziny, psy te nie są naiwne, co oznacza, że są w stanie samodzielnie myśleć, więc ich szkolenie może stać się skomplikowanym zadaniem.
Należy również zauważyć, że są one mniej tolerancyjne wobec innych zwierząt, które mogą mieć rodziny, niż wobec ich właścicieli, Więc uważaj, adoptując hawańczyka i trzymaj inne zwierzęta.
Care
Od tego czasu utrzymanie sierści hawańskiej nie jest wielkim wysiłkiem po prostu szczotkuj go dwa razy w tygodniu aby był w dobrym stanie i czysty.
Należy również wspomnieć, że chociaż są to duże psy, ta rasa wymaga umiarkowanych ćwiczeń, więc wystarczy na dwa lub trzy długie spacery w ciągu dnia. To i ich spokojny temperament pozwalają im być psami zdolnymi doskonale przystosować się do życia w małym domu.
Podobnie, adoptując hawańczyka, należy o tym pamiętać są to zwierzęta, które zwykle nie żyją dobrze na zewnątrz, więc wygodniej jest mieć je wewnątrz posesji, mimo że posiada ogród.
Choroby
Bullmastiff jest dość wytrzymałym i odpornym zwierzęciem, dlatego nie ma dużej predyspozycji do żadnego rodzaju określonej choroby. Jednak, jak każdy inny pies, możliwe jest, że są one podatne na rozwój choroby oczu i choroby genetyczne.
Chociaż jednakowo iw ramach chorób, które psy tej rasy zwykle prezentują z większą częstotliwością, zwykle są atopowe zapalenie skóry, rak, niedoczynność tarczycy, nużyca, postępujący zanik siatkówki, dysplazja stawu biodrowego, dysplazja łokcia, mokre zapalenie skóry, skręt żołądka i entropia.
Na koniec należy wspomnieć, że ogólnie istnieje bezkrytyczna hodowla psów Bullmastiff, co sprzyja rozwojowi większej zapadalności na te choroby dziedziczne.