La świerzb jest to choroba skóry dotykająca wiele gatunków zwierząt, np. psy. Przyczyną mogą być różne rodzaje roztoczy, które zwykle rozprzestrzeniają się poprzez kontakt z innymi zwierzętami lub zakażonymi przedmiotami. Jeśli nie jest odpowiednio leczony, może mieć poważne konsekwencje.
Rodzaje świerzbu
W zależności od roztoczy wywołujących infekcję, występuje pewien rodzaj świerzbu. Lista jest długa, choć tym razem ograniczymy się do omówienia trzech najpopularniejszych klas:
- Świerzb sarkoptyczny. Znany również jako świerzb pospolity, jest wytwarzany przez roztocze Sarcoptes scabiei i najczęściej występuje u psów. Rozprzestrzenia się poprzez kontakt z innymi zwierzętami lub zakażonymi przedmiotami, powodując silne swędzenie skóry psa, a także zaczerwienienia, stany zapalne i łysienie. Może się przenosić na ludzi. Na szczęście jest uleczalny.
- Demodectic mange. Powszechnie znany jako świerzb czerwony, jest wytwarzany przez roztocze demodeks canis. Pasożyt ten na stałe zasiedla mieszki włosowe psa i występuje bezkrytycznie, gdy pies ma niski poziom obronny lub żyje w niehigienicznych warunkach. W tym przypadku pojawia się ten typ świerzbu, który dotyka głównie twarzy, chociaż może rozprzestrzeniać się na resztę ciała. Nie rozprzestrzenia się poprzez kontakt, więc każdemu, kto mieszka ze zwierzęciem, nie grozi niebezpieczeństwo.
- Świerzb otodektyczny. Jest to spowodowane przez roztocze Otodectes cynotis, który atakuje zarówno psy, jak i koty i rozprzestrzenia się w okolicy ucha, prowadząc do ciężkiego zapalenia ucha. Jest przenoszony przez kontakt z innymi zakażonymi zwierzętami, powodując zaczerwienienie, intensywne swędzenie, podrażnienie i stan zapalny.
Objawy
W tych trzech przypadkach objawy są podobne. Wśród najczęściej spotykanych:
- Swędzący
- Zaczerwienienie
- Miejscowe łysienie.
- Wysypki, łuski i owrzodzenia.
- Nieprzyjemny zapach.
- Utrata apetytu
- Apatia.
- Ogólne osłabienie, aw skrajnych przypadkach śmierć.
Leczenie
Jeśli zauważymy najmniejsze oznaki świerzbu u naszego psa, to musimy idź do weterynarza natychmiast. Będzie wiedział, jak zastosować odpowiednią kurację, biorąc pod uwagę rodzaj świerzbu oraz ogólną charakterystykę psa (rasa, wiek, choroby itp.). Zwykle przepisywane są doustne, iniekcyjne lub miejscowe środki roztoczobójcze, zawierające wśród ich składników iwermektynę, selamektynę, moksydektynę lub oksym milbemycyny.
Ponadto prawdopodobne jest, że do kąpieli zwierzęcia będziemy musieli używać specjalnych szamponów lub proszków, a także środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Z drugiej strony w przypadku świerzbu usznego zostanie podany specjalny lek na uszy. Tak czy inaczej, musimy być konsekwentni i przestrzegać pełnego leczenia.
profilaktyka
Możemy podjąć pewne środki zapobiegawcze, aby uniknąć tego problemu:
- Dobra higiena. Codzienne szczotkowanie, a także kąpiel co półtora lub dwa miesiące to jeden z najważniejszych sposobów zapobiegania chorobom skóry. Konieczne jest również utrzymanie czystości w środowisku.
- Unikaj kontaktu z zakażonymi zwierzętami lub przedmiotami. Przy najmniejszym podejrzeniu świerzbu u jakiegokolwiek zwierzęcia lepiej będzie, jeśli nie pozwolimy podejść naszemu psu. W ten sam sposób musisz uciekać przed obiektami, które wspomniane zwierzę mogło zainfekować: miski do picia, obroże, koce itp.
- Odpowiednie jedzenie. Jeśli nasz pies będzie utrzymywał swoje mechanizmy obronne w dobrym stanie, znacznie zmniejszymy jego szanse na zachorowanie na świerzbowiec demodektyczny.
- Harmonogram szczepień. Aktualizowanie harmonogramu szczepień naszego zwierzaka, częste wizyty kontrolne i odrobaczanie są niezbędne, aby zapobiegać świerzbowi.