Psy cierpią również, gdy są pozostawione w domu przez długi czas, jeśli nie są wyprowadzane na spacer, nawet do najbliższego parku, placu czy innego miejsca, które pozwala im zrobić swoje. potrzeby fizyczne (stałe i płynne) a jednocześnie oznacza, że na chwilę opuszczają swój dom.
Czasami są smutne, innym razem krzyczą lub płaczą, gdy drzwi są zamknięte i zostają same, możemy też zauważyć ich niezgoda z samotnością lub zamknięciem kiedy zdajemy sobie sprawę, że złamał jakąkolwiek łamliwą rzecz, którą osiągnął, innym sposobem jest zarysowanie drzwi, a także oddają mocz i wypróżniają się z większą intensywnością lub częściej niż zwykle, nawet sąsiedzi narzekają na piski lub zawodzenie psa .
Co robić przed tymi wydarzeniami?
Rozsądną rzeczą do zrobienia przed tą smutną rzeczywistością jest zminimalizowanie czasu psiej samotności, próba nakłonienia ludzi, którzy opiekują się psami, wyprowadzają je i wyprowadzają ich, aby sobie ulżyć, aby dzielić się z innymi psami, wąchać inne miejsca, biegać, czuć się wolnym, krótko mówiąc, czynią życie bardziej znośnym i przyjemnym, w końcu to, czego chcesz, to uczynienie z nich nieuniknionego towarzystwa.
Istnieją ważne powody, dla których nieuniknione jest pozostawienie tych małych zwierząt w spokoju, jednym z nich jest brak kogoś, kto by się nimi zaopiekował lub dotrzymał im towarzystwa podczas gdy właściciel uczęszcza do pracy, przestrzega swojego dnia pracy, musi uczęszczać na uniwersytet, w ośrodku studiów lub przedstawiono mu ewentualność społeczną, sportową lub inną i musi być nieobecny w domu.
Innym powodem jest to brakuje ośrodków lub miejsc, które pełnią rolę przedszkoli psów, podczas gdy ich właściciele są nieobecni z podanych powodów.
To, czego należy unikać, na ile to możliwe, to właśnie to zaniki samotności nie przekraczać więcej niż 12 lub 14 godzin dziennie i nie są one tak częste, ponieważ można zaryzykować, że psy przyzwyczają się do samotności i nie będą szczęśliwe i wdzięczne, gdy ich właściciele wrócą do domu.
A jeśli jest przypadek, że pozostawiono go pod opieką w żłobku lub u sąsiada lub przyjaciela, mogą w końcu przyzwyczaić się do tego przyjaciela lub sąsiada przez rodzaj wsparcia, troski i uczucia które otrzymają od nich, a to prowadzi ich do oswajania się z nimi, a co za tym idzie, nie będą chcieli wracać do domu.
Idealnie byłoby, gdyby zostali sami w domu a jednocześnie z rodzajem wirtualnego towarzysza, który z biura lub z miejsca, w którym jest właściciel, może zapewnić im rodzaj firmy, albo rozmawiając z nimi za pomocą jakiegoś mechanizmu dźwiękowego lub wideo, że czują, że są nie są sami, że towarzyszy im, a zatem są jednocześnie obserwowani i wspierani.
Samotność tych zwierząt może w niektórych przypadkach doprowadzić nas do tego, że są nieuchwytne, że odrzucają uczucie, że nie chcą otrzymywać pożywienia, niechętnie, z brakiem apetytu, dając oznaki smutku i chcą tylko zasnąć i pozostać z dala w jakimś zakątku domu, dlatego w takiej sytuacji wskazane jest udanie się do weterynarza lub specjalisty od zachowań tych zwierząt i poszukanie innych alternatyw w taki sposób, aby pies czuje się kochany i akceptowany przez rodzinę, do której należy.
Psy podobnie jak ludzie są istotami wrażliwymiLubią się dzielić, przebywać w grupie, bawić się, spacerować, ale zawsze w towarzystwie kogoś, między grupami psów lub z tymi samymi ludźmi, w taki sposób, aby czuli się chronieni, rozpieszczani, zadbani, karmieni i powyżej wszyscy oni rozumieją, że należysz do rodziny i dlatego będą traktowani jako jeszcze jeden członek rodziny.