Wszyscy chcemy jak najlepiej dla naszych psów i robimy wszystko, co w naszej mocy, aby im pomóc. Istnieją jednak rasy, które ze względów genetycznych stanowią populację szczególnego ryzyka dla niektórych typów chorób. Tak jest w przypadku psów z zadartym nosemChociaż nie rozpaczaj, jeśli twój pies jest jednym z nich, zobaczymy, że są sposoby na złagodzenie ich smutków i sprawienie, że będą miały jak najszczęśliwsze życie, tak jak inne psy.
Problem psów z brachycefalią
Ale żeby nawet spróbować mu pomóc, musimy najpierw wiedzieć, co się z nim dzieje. Chociaż ich westchnienia mogą być miłym gestem i wywoływać czułość, musimy zrozumieć, że cierpią i wymagają interwencji profesjonalisty. Według ostatnich badań, które miały miejsce w Wielkiej Brytanii, właściciele psów tego typu ras (nazwijmy je na razie „zadartymi nosami”) często nie identyfikują problemów oddechowych swojego zwierzaka.
Jak daleko byś się posunął, aby zapobiec cierpieniu ukochanego zwierzaka? Dają nam miłość i zasługują na to samo w zamian. Zwracanie uwagi na wszystko, co może sprawić, że poczuje się źle, jest częścią twojej odpowiedzialności jako właściciela oraz zobowiązanie, które każda osoba przyjmuje, adoptując czworonożnego członka, który zostanie w pełni zintegrowany z rodziną, jak jeszcze jedno dziecko.
Co to jest brachycefalia?
Brachycefalia to stan fizyczny, który utrudnia lub częściowo uniemożliwia prawidłowe oddychanie. Choroba ta dotyka psy ze spłaszczoną głową i długim, miękkim podniebieniem.. Innym stanem anatomicznym, który muszą pokryć, aby zbudować się w populacji ryzyka brachycefalii, jest, oprócz cech wymienionych powyżej, posiadanie krótkich kości nosowych (to znaczy znacznie krótszych w porównaniu z innymi rasami psów), na przykład Buldogi, Mops, Bokser, Shar pei lub Shih Tzu.
To jedna z najpopularniejszych ras wśród czworonożnych kochanków, więc przeczytanie tego artykułu jest niezwykle przydatne, ponieważ wkrótce możesz mieć jedną w domu. Jednak, pies może mieć brachycefalię bez zespołu, ponieważ dzięki predyspozycji i / lub odpowiedniej opiece nie rozwinął się u niego choroba. Innymi słowy, problem jest ukryty, ale nie jest to stan właściwy, ponieważ nie ma żadnych objawów.
Musisz dbać o psy z zadartymi nosami przed udarem cieplnym. Chociaż ten rodzaj ochrony powinien być zapewniony wszystkim psom dowolnej rasy, brachycefalicy częściej je cierpią (aw niektórych przypadkach śmiertelne), ponieważ nie mogą regulować temperatury ciała poprzez oddychanie.
Ze względu na wspomniane problemy zdrowotne - trudności z oddychaniem, a dodatkowo skłonność do udaru cieplnego - rasa ta ma krótszą oczekiwaną długość życia niż inne tej samej wielkości.
Co powinienem obserwować u mojego zwierzaka, aby wiedzieć, czy rozwinął się u niego zespół brachycefaliczny?
Aby móc odpowiedzieć na to pytanie, musisz odpowiedzieć sobie na inne pytania dotyczące swojego psa, takie jak:
- Czy twój oddech jest mocny i hałaśliwy?
- Czy nadmierne chrapanie i sapanie, nawet podczas snu?
- Czy masz niebieskie dziąsła?
- Czy jastrząb z flegmy?
- Czy masz trudności z chodzeniem?
- Nie możesz znieść nawet kilku minut ćwiczeń fizycznych?
- Kiedy jesz Czy masz refluks?
- Kaszlesz lub kichasz?
- Czy masz problemy z przełykaniem?
- Czy z twoich ust wycieka biały szlam?
- Czy często jesteś zmęczony?
- Czy jesteś niespokojny podczas snu?
- Czy jest bardziej poruszony, gdy jest bardzo gorąco lub w otoczeniu panuje wysoka wilgotność?
Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na jedno lub więcej pytań, zacznij uważniej monitorować swojego zwierzaka Albo jeszcze lepiej, natychmiast zabierz ją do weterynarza, aby mógł ją obserwować i ustalić, czy u niej wystąpił zespół, czy też jest bliski. Ten specjalista będzie tym, który oceni ciężkość stanu i ustali odpowiednie leczenie, zgodnie z własną oceną i wiedzą.
„Domowe środki zaradcze
Pampersy są ważne, ale nie wystarczą. Zwierzęta potrzebują nas do jednoczesnej opieki i opieki i chodzi o to, że zajmowanie się sobą oznacza podjęcie działania, gdy zobaczymy, o co się martwiliśmy. W tym sensie musimy o siebie zadbać zwierzęta brachycefaliczne przez cały rok, ale latem musimy to robić z jeszcze większą uwagą.
Chwile zabawy i ćwiczeń zarezerwuj na godziny, kiedy słońce jest słabsze, a przez to mniej gorące. Unikaj zamykania się w słabo wentylowanych miejscach (na przykład w samochodzie). Nakaż mu zbilansowaną dietę, ponieważ utrzymanie go przy zdrowej wadze bardzo Ci pomoże, a poruszanie się z nadwagą jest trudniejsze i powoduje więcej zmęczenia i problemów z oddychaniem.
Utrzymuje czyste nozdrza, oczy, zmarszczki pyska, nos i śluz. Używaj sztucznych łez i nie zakładaj na niego żadnego rodzaju kołnierza, ponieważ może to spowodować ucisk w tchawicy, co utrudniłoby mu oddychanie, dlatego zamiast kołnierza zakładaj szelki.
Choroby towarzyszące
Jest to normalne dla zespół brachycefaliczny towarzyszą inne zaburzenia układu oddechowego, w tym zapalenie krtani (znane również jako zapalenie krtani) i gardła (zapalenie gardła), odwrócenie migdałków (stan, w którym wystają one z gardła), gorsza wentylacja przez doły nosowe, niedrożność gardła i ciągłe łzawienie i zapalenie spojówek.
Mogą również powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nadmierne wydzielanie śliny, zarzucanie i / lub wymioty. Nasilenie tych patologii różni się w zależności od psa i jego sytuacji i można je podawać osobno lub w połączeniu. Brachycefalia jest uważana przez niektórych za najbardziej osobliwą i piękną z tych ras.
Jednak poza tym, co niektórzy właściciele uważają, że jest to jakość ich zwierząt domowych, długi pysk jest w rzeczywistości niebezpieczną wadą, która wskazuje na jakość życia ras, które go posiadają. Musimy mieć świadomość, że o ile piękno jest dla nas ważne i że jej gesty nas rozśmieszają (na przykład twoje chrapanie), jeśli nie zareagujemy od razu (zabierając ją do weterynarza), narażamy naszą pupilkę na niebezpieczeństwo i sprawiamy, że cierpi.
Jakość życia naszych pupili zależy od nas. W przypadku brachycefalii musimy być podwójnie odpowiedzialni. Oprócz przyjęcia zobowiązania, które każdy właściciel musi podjąć ze swoim zwierzakiem, tutaj odpowiedzialność jest podwójna, jak każdy pies i członek rodziny oraz jako rasa z wadami rozwojowymi, które niewątpliwie stawiają go w sytuacji bezpośredniego zagrożenia.