May mga nag-iisip na ang mga hayop tulad ng aso, na kung saan ay may isang malakas na mandaragit na ugali, at ang kuneho, na likas na natutupad ang papel na ginagampanan ng biktima, hindi sila maaaring magkakasamang matiwasay. Wala nang malayo sa katotohanan, sapagkat sa wastong edukasyon kapwa maaaring maging mabuting mgakaibigan. Siyempre, dapat nating sundin ang ilang mga alituntunin mula sa sandali ng pagtatanghal nito; Sinasabi namin sa iyo kung paano ito isagawa nang maayos.
Una sa lahat, kailangan nating gawin magsagawa ng mga utos ng pagsunod kasama ang aming aso, hindi alintana kung nasa bahay na siya kapag kumuha kami ng kuneho o, sa kabaligtaran, siya ang huling sumali sa pamilya. Dapat mong malaman ang mga pangunahing utos, tulad ng umupo at tumayo, upang gawing mas ligtas ang pagtatanghal at upang madaling makontrol ang sitwasyon.
Upang maisakatuparan ang iyong unang pagpupulong, mas maipapayo na hinahanap namin isang walang kinikilingan na puwang, kung saan alinman sa dalawang hayop ang hindi nakadarama ng kanilang teritoryo na sinalakay. Samakatuwid, mas mahusay na gawin ito sa isang puwang kung saan hindi sila kumakain o natutulog; Bilang karagdagan, dapat itong maging isang lugar kung saan maaari nating ilipat at mahawakan ang aso nang kumportable.
Mahalaga na ang kuneho ay mananatili sa isang ligtas na lugar, tulad ng isang hawla o carrier, kung saan hindi ito maabutan ng aso. Kami ay makokontrol ang aso sa isang sinturon, hinahawakan nang mahigpit ngunit iniiwasan ang pag-jerk; Ano pa, inirerekumenda na pahigain namin siya o maupo habang pinapanood niya ang aming pangalawang alaga. Mahinahon ang lahat ng ito, nang hindi pinipilit ang mga hayop, gumawa ng biglaang paggalaw o pagtaas ng iyong boses.
Gagamitin namin ang positibong pampalakas, ginagantimpalaan ang aso ng mga stroke at magagandang salita kapag siya ay kalmado. Sa kabilang banda, kung napansin natin na ang kuneho ay natatakot o ang aso ay naging labis na nasasabik, ilalayo namin siya sa lugar hanggang sa sila ay huminahon. Susubukan naming muli kaagad pagkatapos.
Isasagawa namin ang maliliit na sesyon na ito araw-araw, hanggang sa ang dalawang alaga ay magsimulang magkaroon ng interes sa bawat isa, upang mapalapit at maamoy ang bawat isa. Palaging nasa ilalim ng aming pangangasiwa, hindi bababa sa mga unang linggo, hanggang sa ma-verify namin na walang panganib. Kung ang aso ay nagpapakita ng pananalakay, kailangan nating iwasto sa kanya ng isang tanda na "hindi" at dalhin siya mula sa silid. Kakailanganin natin ang pasensya, dahil minsan ang proseso ay mahaba.
Lamang kapag natitiyak namin na walang mga panganib, kukunin namin ang kuneho sa aming mga bisig at papalabasin namin ang aso. Mas mahusay na magkaroon ng isang kaibigan o kamag-anak na tulungan kami na maaaring kunin ang hayop o hilahin ang tali kung kinakailangan. Sa paglipas ng panahon, masasanay kayong dalawa sa kanyang presensya at maaaring magkaroon pa ng isang matibay na pagkakaibigan.
Sa ilang mga kaso ang mga tip na ito ay hindi sapat upang matugunan ang layuning ito. Kung napansin natin ang mga problema sa pag-uugali o mga palatandaan ng pagiging agresibo sa aming aso, dapat tayong pumunta sa a propesyonal na tagapagsanay.