Ang sakit na ito ay maaaring hindi pamilyar sa iyo, at ang sanhi ay hindi pa rin kilala, kung ito ay isang bagay na genetiko, kahit na ito ay halos napupunta, o iba pang mga kadahilanan. Ang swimmer syndrome napangalanan ito dahil ang mga tuta ay may hitsura ng isang manlalangoy, na pinahaba ang kanilang mga limbs at palaging nakapatong sa dibdib.
Sa maraming mga pagkakataon, kusang gumagamot, habang tumatanda, ngunit ang karamihan sa mga tuta na ito ay na-euthanize dahil sa maling impormasyon. Dahil ito ay isang lalong kilalang kasamaan, mayroon nang mga lugar kung saan ang rehabilitasyon ng mga tuta na ito, upang sila ay makapaglalakad nang normal muli, at nakakamit ito sa ilang gawain.
Hindi ito gaanong kilala, kung kaya't dati ay naisip na ito ay isang sakit na genetiko na walang lunas, ngunit ang rehabilitasyon ay nagtrabaho sa maraming mga tuta. Ang Sintomas bukas ang dibdib, laging sinusuportahan. Hindi sila maaaring manatiling nakaupo o nakatayo, palagi nilang pinalawak ang kanilang mga limbs.
Sa mga tuta na may ganitong problema, madalas itong nakikita dalawa o tatlong linggo ng buhay, kung kailan dapat silang magsimulang maglakad. Sa pamamagitan ng hindi magagawang gawin ito, iyon ay kapag kailangan mong simulan ang rehabilitasyon. Ang paglangoy, upang igalaw ang kanilang mga binti, upang subukang tumayo, ang ilan sa mga trabaho. Malinaw na, palagi mong pinagkakatiwalaan ang mga eksperto sa rehabilitasyon ng aso, sa mga sentro kung saan mayroon din silang lahat ng materyal.
May mga puwang kung saan inilalagay ang aso, kung saan kailangan nilang tumayo nang patayo. Unti-unti, sa trabaho, ang aso ay nakapagpabago ng posisyon ng mga binti at lumakad nang normal. Hindi ito isang bagay na mananatili sa ganoong buhay, ngunit malinaw na hindi ito nagbabago mula sa isang araw hanggang sa susunod. Sa pangkalahatan, may hinala na ito ay isang problema na nagmula sa walang habas na pag-aanak, kahit na ito ay hindi pa napatunayan.