Ang balitang ito ay lumitaw sa media ilang araw na ang nakakalipas, at bagaman hindi ito hindi kapani-paniwala na balita, para sa mga may-ari ng alaga ay kapansin-pansin ito. Pinag-uusapan natin ang tungkol kay Maya, a Akita Inu aso iyon, nang nagkasakit ang kanyang may-ari at pumasok sa ospital, nagpasya siyang manatili doon upang hintayin siya, sapagkat ang kanyang katapatan ay hindi masisira.
Ito ang reaksyon ng aso, kung saan ayaw niyang umalis sa hospital, nagulat ang lahat ng mga tauhan, at iyon ang dahilan kung bakit agad na naulit ng mga social network ang kaso. Hindi kataka-taka, at pinapaalala nito sa amin ang kwento ni Hachiko, ang aso na naghihintay sa kanyang may-ari sa istasyon araw-araw, at nagpatuloy na maghintay para sa kanya pagkamatay niya, na naniniwala na balang araw ay uuwi siya sa tren.
Nang walang pag-aalinlangan, ang kwentong ito ay halos kapareho, dahil ang pareho ay sa lahi ng Akita Inu, na tila napaka-tapat sa kanilang mga may-ari. Ang katapatan na mayroon sila ay ang pagiging kasama ng kanilang may-ari at tinitiyak ang kanilang kagalingan ay ang pinakamahalagang bagay para sa mga asong ito. Ang asong maya naghintay hanggang anim na araw sa pintuan ng ospital hanggang sa ang may-ari nito, isang 22-taong-gulang na batang babae, ay nakabawi mula sa biglaang apendisitis na dinanas niya.
Labis na ikinagulat ng mga tauhan ng ospital ang pagkakaroon ng asong ito, na hindi lumipat mula sa site na ito na umaasang makikita ang kanyang may-ari. Walang alinlangan, sa kasong ito nakaharap kami sa isang masayang pagtatapos, mula nang bumalik ang aso kasama ang kanyang may-ari, ang malaking kaligayahan ng pareho ay makikita nang muli silang magkita. Ang pagtatapos ay medyo naiiba sa kay Hachiko, habang hinihintay ni Hachiko ang kanyang may-ari sa harap ng istasyon ng siyam na taon. Naaalala nating lahat ang mga ganitong uri ng kwento, at alam namin ang koneksyon at katapatan na maaaring magkaroon sa amin ng aming mga alaga.