Gerçekten can sıkıcı olsalar da, havlar Köpeğin ana iletişim şeklidir. Onlar aracılığıyla korkularını, sevinçlerini ifade ederler ve hatta çevremizdeki olası riskler konusunda bizi uyarırlar. Kısacası, bize nasıl hissettiklerini bildirme yoludur, ancak bu bilgiyi deşifre etmek için havlama türlerinin ne olduğunu ve anlamlarını bilmemiz gerekir.
Kabuk türleri ve anlamları
1. Korku kabuğu. Kısa ve keskin, bir tür ulumayla bitiyor. Sanki bir tehditten kaçar gibi, genellikle geriye doğru bir adım eşlik eder. Davranış sorunları olan köpeklerde yaygındır.
2. Kabuk alarmı. Bununla birlikte, bir şeyler olduğu konusunda bizi uyarır, bir tür tehlikeyi tespit edebilir. Kuru ve sürekli bir havlamadır ve köpek yalnızca uyanma çağrısına yanıt verdiğimizde durur.
3. Heyecan veya gerginlikle havlama. Bu tür havlama yoluyla hayvan stresini serbest bırakır. Sabit, ritmik bir havlamadır, dikkat çekici derecede tizdir ve oldukça tekrarlayıcıdır. Sıçramalar, dönüşler ve nefes nefese eşlik eder; çoğu zaman neşe ile ilişkilendirilir.
4. Üzüntü havlaması. Bir tür keskin, derin ve uzun süreli ulumadır. Ağlamaya benzer şekilde alçak veya yüksek bir dizi tekrarlayan havlamadır.
5. Saldırganlık havlaması. Genellikle homurdanma eşlik eder. Tehdit hayvana yaklaştıkça yoğunlaşan hızlı, tiz ve tekrarlayan havlamalar.
6. Dikkat çekmek için havlayın. Etrafımızda koşma, bakışlar, dönüşler, zıplamalar ve nihayetinde dikkatimizi çekebilecek herhangi bir hareketin eşlik ettiği ısrarlı ve keskin bir havlamadır. Yürüyüşe çıkmak ya da bizimle oynamak istiyorsa, köpeğin böyle tepki vermesi çok yaygındır.
7. Düzenli havlama. Genellikle bir eğitim sürecinin sonucudur. Yani, bir emri yerine getirmek için köpeğe öğretilen bir havlamadır.