Köpekler, uzun süre evde bırakıldıklarında, yürüyüşe çıkarılmadıklarında, hatta en yakın parka, meydana veya onlara yapmalarına izin veren başka bir yere bile götürülmediyse acı çekiyorlar. fiziksel ihtiyaçlar (katı ve sıvı) ve aynı zamanda evlerini bir an için terk ettikleri anlamına gelir.
Bazen üzgünler, bazen de kapı kapalıyken ve yalnız bırakıldıklarında çığlık atıyorlar ya da ağlıyorlar, biz de onların yalnızlık veya hapsedilme ile anlaşmazlık Başardığı kırılabilir şeyi kırdığını fark ettiğimizde, başka bir yol da kapının çizildiğidir, ayrıca daha yoğun veya normalden daha fazla kez idrar ve dışkılama yaparlar, komşular bile köpeğin çığlıklarından veya ağlamasından şikayet ederler. .
Bu etkinliklerden önce ne yapmalı?
Bu üzücü gerçeklikten önce yapılacak akıllıca şey, köpeklerin yalnızlığını en aza indirgemek, köpeklere bakan, onları gezdiren insanları almaya çalışmaktır. kendilerini rahatlatmak için onları dışarı çıkarırlar, diğer köpeklerle paylaşmak, başka yerleri koklamak, koşmak, özgür hissetmek, kısacası hayatı daha katlanılabilir ve keyifli hale getirmek, sonunda onları kaçınılmaz bir şirket haline getirmektir.
Bu küçük hayvanları yalnız bırakmanın kaçınılmaz olmasının geçerli nedenleri var, bunlardan biri de onlara bakacak veya onlara eşlik edecek birinin eksikliği iş sahibi işe katılırken, çalışma gününe uyuyorsa, üniversiteye, çalışma merkezine gitmeli veya sosyal, spor veya başka bir tür olasılıkla karşılaşmışsa ve evde olmaması gerekir.
Başka bir neden de Fidanlık görevi gören merkezlerin veya alanların eksikliği var Köpekleri belirtilen nedenlerden dolayı sahipleri yokken.
Mümkün olduğunca kaçınılması gereken şey şudur: yalnızlık süreleri Günde 12 veya 14 saatten fazla geçmeyin ve bu çok sık değildir, çünkü köpeklerin yalnız kalmaya alışması ve sahipleri eve döndüğünde mutlu ve minnettar olmama riskiyle karşı karşıya kalabilirsiniz.
Ve bir çocuk odasında ya da bir komşusu ya da arkadaşın bakıma bırakıldığı bir durum varsa, o arkadaş ya da komşusu tarafından o arkadaşa ya da komşuya alışmaya başlayabilirler. destek türü, ilgi ve şefkat onlardan aldıklarını ve bu onların alışmalarına ve dolayısıyla eve dönmek istememelerine yol açmaktadır.
İdeal olarak evde yalnız kalabilirler ve aynı zamanda ofisten veya sahibinin bulunduğu yerden, onlara bir ses veya video mekanizması aracılığıyla konuşarak onlara bir tür şirket sağlayabilen bir tür sanal arkadaşla yalnız değil, eşlik ediyorlar ve bu şekilde gözetim altında tutuluyorlar ve aynı zamanda yardım ediliyorlar.
Bu hayvanların yalnızlığı, bazı durumlarda zor olmalarına, sevgiyi reddetmelerine, yiyecek almak istememelerine, isteksiz olmalarına, iştahsızlıklarına, vermelerine yol açabilir. üzüntü belirtileri ve sadece evin bir köşesinde uykuda ve uzakta kalmak istiyorlar, bu yüzden bu durumda, bu hayvanların davranışları konusunda veteriner hekime veya bir uzmana gidip başka alternatifler aramanız tavsiye edilir. ait olduğu aile grubu tarafından sevildiğini ve kabul edildiğini hissediyor.
Tıpkı insanlar gibi köpekler onlar savunmasız varlıklarPaylaşmayı, bir grupta olmayı, oynamayı, yürümeyi severler, ancak her zaman birisinin eşliğinde, ya köpek grupları arasında ya da aynı insanlarla, kendilerini korunmuş, şımartılmış, bakılmış, beslenmiş ve üstü hissettirecek şekilde Hepsi bir aileye ait olduğunuzu ve bu nedenle de ailenin bir üyesi olarak muamele göreceklerini anlıyorlar.